In dit ochtendpraatje wil ik teruggaan naar het begin van
Een Cursus in Wonderen en datgene rechtzetten wat door veel studenten niet goed
begrepen wordt.
Er zijn in feite maar weinig dingen die ik betreur in het werk dat Helen en ik
gedaan hebben wanneer we de Cursus redigeerden voor zijn uiteindelijke
publicatie. Maar dit begin, niet het oorspronkelijke begin omdat het niet echt
het oorspronkelijke begin was, maar wat het begin is geworden van de Cursus die
uitgegeven is. En ik denk ‘laat het zijn zoals het is, het is een vergissing’,
maar het is dit wat ik graag deze morgen met jullie wil bespreken. De Cursus
zegt: ‘Dit is Een Cursus in Wonderen. Het is een verplichte cursus. Alleen de
tijd waarop je hem doet staat je vrij.’
Oorspronkelijk maakte dit deel uit van een grotere passage,
van een boodschap voor Helen en wat eigenlijk een grapje was waarin Helen tegen
Jezus zei, wanneer zij in de eerste weken begonnen was met het neerschrijven
van de Cursus: ‘Ik veronderstel dat deze cursus vrijblijvend is?’.
En dit verwijst naar wat er gebeurt in onderwijsprogramma’s waarbij sommige
leerstof vereist is en noodzakelijk voor het afstuderen. En je hebt die cursussen
die niet verplicht zijn, cursussen waar we gewoon voor kunnen kiezen omdat we
hier interesse in hebben.
Helen plaagde Jezus een beetje en zei: ‘Ik veronderstel dat dit niet verplicht
is, maar vrijblijvend. Met andere woorden, ik kan er voor kiezen om deze cursus
nooit ter hand te nemen’.
Waarop Jezus antwoordde: ‘Het spijt me erg, lieve Helen, maar dit is een
verplichte cursus.’ En wat hij hiermee bedoelde was: ‘Dit is waar jij en Bill
om gevraagd hebben wanneer jullie elkaar beloofd hebben om op een andere manier
met elkaar om te gaan en dit is het antwoord hierop en daarom is het een
verplichte cursus, wat wil zeggen voor jou en voor Bill is het een verplichte
cursus.’
Wanneer dit uit zijn context wordt genomen dan lijkt het er
op dat iedereen Een Cursus in Wonderen moet doen ‘een verplichte cursus’ en dit
is iets wat ver verwijderd staat van de waarheid en in schril contrast met de
ware geest van de cursus.
Wanneer we kijken naar de eerste bladzijden van het Handboek
voor Leraren (HvL.1.4:1-2) dan kan je lezen dat Jezus zegt dat Een Cursus in
Wonderen slechts één van de vele vormen onder duizenden is. Zo staat het er ‘Er
zijn vele duizenden andere vormen …’.
En al die verschillende vormen van de universele cursus hebben op een of andere
manier hetzelfde thema: dat de Zoon van God onschuldig is en dat in deze
onschuld Zijn verlossing ligt. Dit staat in elke authentieke cursus over
verlossing ongeacht de leer en vorm ervan.
En deze gedachte is echt wel heel
belangrijk voor studenten van de Cursus zodat ze kunnen vermijden in de val te
lopen van dat waar we naar verwijzen, in de goeie oude tijd, als ‘spirituele
speciaalheid’ waarbij ik een student ben van Een Cursus in Wonderen en dit
maakt mij speciaal, dit maakt mij beter dan anderen.
Ik herinner me, in de eerste jaren, Helen, Bill, Judy Skutch
en ik waren naar een andere stad gegaan om de Cursus voor te stellen en erover
te praten en er was daar een zeer ernstig en serieuze man die ons een schema
liet ziet dat hij gemaakt had en die hij wou voorstellen aan alle christelijke
kerken die hij kon vinden, en die hem wilden binnen laten, om hen te vertellen
dat het hier is waar Jezus al onze vergissingen corrigeert. Met andere woorden
alle orthodoxe leer van verschillende christelijke kerken naast elkaar zetten
en hiertegenover de correcties te plaatsen die de Cursus geeft. Gelukkig kon
Helen hem tegenhouden (tenminste op dat moment heeft zij hem kunnen
tegenhouden, want ik weet niet of er later nog iets mee gebeurd is). Maar dit
zijn de soort dingen die we moeten vermijden als een student van deze Cursus, voelen
dat omdat jij een student bent van de Cursus dit jou niet beter maakt dan
iemand anders. De Cursus zegt nergens dat hij beter is dan gelijk welk andere
spirituele weg.
We kunnen echter wel gerust stellen dat de Cursus uniek is en een andere vorm
heeft dan gelijk welk andere spiritualiteit of deze nu van deze tijd is of een
oude wijsheid en ik denk dat dit wel gerechtvaardigd is. Maar zeggen dat hij
anders is of uniek omdat hij dingen zegt die een andere spiritualiteit niet
zegt, een Oosterse of een Westerse, ook al is het zo dat het hele pakket waarin
de leerstof ervan omvat is beslist anders is, maar dat maakt hem daarom niet
beter of slechter. Het maakt andere denksystemen niet slechter omdat zij het
bijvoorbeeld niet hebben over het feit dat God deze wereld niet heeft geschapen
of dat Jezus niet de enige Zoon is van God, dat we allemaal gelijke leden zijn van
het Zoonschap. Dit wil dus niet zeggen dat dit denksysteem of denksystemen of
spiritualiteiten die het niet eens zijn met de vorm van de Cursus daarom
noodzakelijk slecht of verkeerd zijn.
Gezien vanuit het standpunt van de Cursus betekent dit dat
zij zich kunnen vergissen. Net zoals gezien vanuit het standpunt van mensen die
in de bijbel geloven bijvoorbeeld vinden dat de Cursus zich de ene keer vergist
en de andere keer het werk is van de duivel.
Het is uitermate belangrijk om dat soort speciaalheid te
vermijden.
In de paragraaf ‘Ik hoef niets te doen’ in hoofdstuk 18
(T18.VII.6:5) is er een passage die oorspronkelijk bedoeld was als een
persoonlijke boodschap voor Helen waar Jezus tegen haar zei: ‘Volg geen weg die
voor anderen werkt, wanneer deze weg aan jou is gegeven.’
En ik was eens bij Helen terwijl ze vrij emotioneel uitviel over iemand over
wat zij voelde hoe die persoon de leerstof van de Cursus verdraaide en de
Cursus gebruikte voor zijn eigen doel en zij hoorde Jezus tegen haar zeggen,
waar ze mij vervolgens ook in betrok: ‘Neem de weg van iemand anders niet als
die van jou, maar oordeel hier ook niet over. Met andere woorden je moet andere
spiritualiteiten en religies evenveel respecteren en eren omdat zij, wanneer ze
toegewijd gevolgd worden en met een vast doel, zij de aanhanger ervan naar huis
zal leiden, maar jij moet deze weg niet verlaten, want dit is jouw weg. Met
andere woorden, blijf trouw aan de
Cursus, volg de Cursus zo goed mogelijk, maar val anderen niet aan die niet
akkoord gaan met jou en veroordeel hen ook niet.’
En ik denk dat dit een zeer wijze richtlijn is voor ons allemaal om met ons mee
te dragen en ons te realiseren dat de Cursus niet verplicht is.
Het is mogelijk dat hij voor ons die voelen dat dit onze weg
is verplicht is, maar dat wil niet zeggen dat hij verplicht is voor iedereen in
de wereld.
De Cursus is in werkelijkheid bedoeld voor één enkele
persoon en die persoon is die ene die de Cursus leest en bestudeert en wanneer
die persoon het leerplan voltooid heeft en de Verzoening voor hem of voor haar
heeft aanvaard, dan herkent die persoon dat er slechts één Zoon van God is en
dat er slechts één universele cursus is ook al bestaan er verschillende vormen.
Net zoals Hindoes reeds vele eeuwen zeggen en leren: ‘De
waarheid is één, maar ze kent vele namen.’