In den Beginne was er
de leegte gevuld met oneindig veel mogelijkheden waarvan u er een bent.
(uit de film 'What the bleep do we know')
(uit de film 'What the bleep do we know')
Wat mij enorm geholpen heeft op mijn spiritueel pad is de
kennis over de metafysica van de afscheiding waarover Een Cursus in Wonderen
het heeft. Door dit te mogen leren werden mij veel dingen duidelijk en werd het
toepassen van vergeving een stuk makkelijker. Ik wist ineens waarvoor ik het
deed en doe.
In de inleiding van Een Cursus in Wonderen staat dat dit een
verplichte cursus is. Hiermee wordt niet bedoeld dat je verplicht deze Cursus moet
doen. Het is echter wel zo dat als je wil los komen van het lijden, het inzicht van
het ontstaan van dit lijden nodig is. Hoe we tot dit inzicht komen maakt niet
uit, maar tot dit inzicht komen is ‘verplicht’ omdat dit inzicht alle
persoonlijke lijden zal doen ophouden.
Een manier om tot dit inzicht te komen wordt ons o.a.
gegeven door Een Cursus in Wonderen. Ik vertel er hier graag meer over. Ik doe
dit gespreid over een aantal dagen, hou deze blog dus in de gaten.
Best mogelijk dat als je dit verhaal leest, je herkenpunten
zult zien met het scheppingsverhaal uit de Bijbel en dan vooral het stuk over
Adam en Eva. Maar anderzijds zal je ook herkenning kunnen vinden in de
‘oerknal’ die volgens de wetenschap het ontstaan gaf aan de wereld met al zijn
universa.
Dat er een overeenkomst te vinden is met het verhaal van
Adam en Eva is niet zo verwonderlijk als je weet dat Een Cursus in Wonderen,
als uitgangsbasis, heel dicht bij het christendom staat. Voor Helen Schucman was het
trouwens overduidelijk dat de stem die zij hoorde de stem van Jezus was. En het
hoeft eigenlijk niet gezegd te worden dat Jezus het grootste symbool is voor
het christendom.
Maar goed, laat ons beginnen bij het begin. En eigenlijk kan
ik begin hier beter met een hoofdletter schrijven omdat er in ‘in den Beginne’
niets anders was dan Geest. Geest die we kennen onder de naam God, maar die je
wat mij betreft ook anders kan noemen omdat het woord God een vrij zware en
verkeerde lading heeft gekregen. Die lading heb ik er kunnen afhalen door God
te vervangen door het woord ‘Liefde’.
In onze christelijke cultuur is er echter ook sprake van een Zoon van God. God schiep in Zijn Allesomvattendheid een Zoon als een totale verlenging
van Zijn Wezen. Dit kind draagt de naam Christus. God en Zijn Zoon zijn in de Hemel. De Hemel is de plek waar totale eenheid heerst, waar geen
verschil is tussen God en Zijn Zoon. Waar alles volmaakt een is. Die eenheid
kenmerkt de Hemelse toestand. Dit kan je ook terugvinden in hoofdstuk 18 waar staat dat de Hemel een gewaarzijn van volmaakte Eenheid is.
De Hemel waarvan sprake in Een Cursus is Wonderen moet je
zien als een staat van pure non-dualiteit. Er zijn in de Hemel geen twee wezens
die met elkaar in interactie zijn. Om dit te kunnen begrijpen moeten we echter gebruik maken van metaforen.
Het werkboek van de Cursus heeft het in les
132 over: nergens eindigt de Vader en begint de Zoon als iets afzonderlijks van
Hem. Of verder in les 169 waar gezegd wordt dat de Geest van God en de Geest
van Christus volkomen een is.
Tot zover deel 1. Morgen meer.
foto's: http://www.copyrightvrijeplaatjes.nl