Les 289 ~ Het verleden is voorbij. Het kan mij niet raken. Met toelichtend commentaar via Tina Spalding.

 

Jullie zijn inderdaad gezegende wezens. Ik ben degene die je kent als Jezus.

Je verspilt je tijd als je over het verleden praat. Daarom willen we vandaag dat je eens nadenkt over hoe vaak je dat doet.

Je hebt het over iets dat niet meer is en je besmet er het huidige moment mee, zelfs als die herinnering een goede herinnering is. En dit kan sommige onder jullie in de war brengen.

We willen niet dat je veel tijd besteedt aan het denken over de goede oude tijd en hoe goed het vroeger wel was. Waarom? Omdat je dan, door die herinnering, aanneemt dat het vandaag niet zo goed is, dat je om een gevoel van vreugde te vinden terug moet gaan naar een ingebeeld verleden om je beter te kunnen voelen.

Je kan nu misschien wel stellen dat dat toch beter is dan terug te gaan naar een verleden waardoor jij je slechter voelt, maar toch hebben we liever dat je aanwezig bent en dat je in die aanwezigheid erkent dat dit de beste dag is die je ooit hebt gehad. Waarom? Omdat je aanwezig bent en je bewust wordt. Je moet dus je geheugen beheren zoals jij je huidige denken beheert.

Als je in gesprek bent met mensen en je merkt dat je de hele tijd oude verhalen vertelt, wees je daar dan bewust van en realiseer je dat je het huidige moment niet gebruikt waarvoor het kan worden gebruikt, namelijk verbinding, het delen van je huidige gevoelens, van je huidige gesteldheid, van je huidige visie over een gelukkiger en liefdevollere toekomst.

Dat is wat je wilt doen met je huidige moment, elke ervaring krijgen die je kan krijgen uit het eeuwige nu, want dat is hoe je groeit, zo breid je uit.

Maar als je altijd teruggaat naar het verleden om herinneringen op te halen, blijf je dezelfde en garandeer je in feite dat de toekomst eruitziet als het verleden, want dat is waar je favoriete bewustzijnsstaat naar verwijst.

Ik ben diegene die je kent als Jezus en ik zal morgen weer tot je spreken.