Les 124 ~ Laat ik mij herinneren dat ik één ben met God. Met commentaar door Jezus.

 

Gezegend ben jij. Ik ben degene die je kent als Jezus.

Laat ik mij herinneren dat ik één ben met God. Dit is toch wel het tegenovergestelde van afscheiding niet?

Dit is het gebed. Dit is het bewijs. Het is de mantra dat je niet alleen bent. Dat je nooit bent afgescheiden van wat jij God noemt.
Terwijl jij denkt dat je in een illusoire wereld leeft waarin je alleen staat, is en wordt er altijd van jou gehouden, wordt altijd voor jou gezorgd.

Uitspraken als deze geven rust omdat ze waar zijn.
Uitspraken als deze halen je weg van de angst en de panische nervositeit van jullie wereld.

Wanneer jij gericht bent op de waarheid dat je één bent met God zie je al dit bedrog in de wereld en word jij je er bewust van dat dit de speelruimte is van het ego. Het speelgoed van het ego waar je niet langer interesse voor hebt en waarbij een hoop energie wordt uitgespaard door hier niet langer in mee te gaan.

Nu is het ook zo dat velen onrust voelen wanneer de aandacht op God wordt gelegd omdat gevreesd wordt de wereld te verliezen, het gevoel dat de verbinding met mensen, werk, huis of wat dan ook, misschien zelfs je vrijheid verloren zal gaan.

Dit wijst erop dat dit is wat je wil, het zijn jouw idolen, de reden waarom jij koos voor afscheiding, het najagen van verschillende dingen.

Je stelt jezelf misschien de vraag waarom je in hemelsnaam hiervoor zou gekozen hebben, waarom je koos voor afscheiding.

Je moet echter wel weten dat als je dergelijke gevoelens hebt die je niet wil opgeven, wanneer je niet wil liefhebben, wanneer je niet wil vergeven, wanneer je deze wereld op prijs stelt, wanneer je haat respecteert, wanneer je oordelen goedkeurt, dat je dan constant kiest voor de afscheiding. Het zijn die keuzes die de afscheiding in jouw ervaring versterken, uitbreiden en voorkomen dat je kiest om terug te keren naar huis, je ware thuis, in God, in Liefde.

We veroordelen je niet als we dit zeggen. We willen enkel aantonen wat het plan van de denkgeest is die een gezicht van onschuld opzet en beweert liefdevol en aardig te zijn en geen enkele reden vindt waarom voor deze plek werd gekozen. Maar als er gevraagd wordt om deze plek op te geven, er gevraagd wordt om lief te hebben, te vergeven en de lessen te volgen er een ander verborgen aspect van de denkgeest naar boven komt.

Deze wereld zal jou nooit vragen je volledig naar God te richten en de wereld op te geven, maar nodigt je uit te komen en er rond te dwalen terwijl je luistert naar het gezang van de sirenes.

Toch hebben velen inmiddels ook lang genoeg geleefd, genoeg spullen gehad, genoeg relaties, genoeg pijn en lijden en beseft men dat men op een dwaalspoor terecht is gekomen.

Daarom leiden deze woorden terug naar de eenvoudige waarheid: je bent thuis in God. Je bent één met God. God is bij jou en met jou. Je bent en wordt altijd vergezeld door Degene die jou geschapen heeft.

Ik ben degene die je kent als Jezus. Ik spreek je morgen weer.