Les 139 ~ Ik aanvaard de Verzoening voor mijzelf. Met commentaar door Jezus.

 

Gezegend ben jij. Ik ben degene die je kent als Jezus.

De Verzoening brengt jou weer in de eenheid van de denkgeest. Dit is wat we met deze les betrachten; niet meer voortdurend twisten met jezelf, stoppen met het voortdurend veroordelen van jezelf.

Het is goed om hier eens stil bij te staan, dat als je iets wel of niet doet en je veroordeelt jezelf hiervoor dit aantoont dat je denken verdeeld is. Want wie besloot om iets wel of niet te doen en wie besluit om hierover te oordelen? Het lijkt er toch op dat er twee kiezers zijn in jouw bewustzijn. Het is trouwens de oorzaak van alle stress, angst, bezorgdheid, want een denkgeest die verdeeld is kan niet in vrede zijn.

De meesten in jullie westerse wereld bevinden zich in een dergelijke situatie; een gejaagde geest, moeilijk kunnen slapen, vaak wakker worden, zorgen maken en dat allemaal omdat men zich afgescheiden ziet van God.
Omdat men gedurig aan met zichzelf in discussie is ziet men de eigen geest als afgescheiden van zichzelf.

Een denkgeest in vrede is de geest die zich weer verbonden heeft, die de Verzoening voor zichzelf aanvaard heeft, die alles accepteert wat is, die zichzelf aanvaard als een heilig wezen, als een heilige Zoon van God, die met volle geest aandacht geeft aan wat ervaren wordt, niet oordelend, niet rondhuppelend van het een naar het ander.

Het zijn de dingen die men doet als men angstig is. Dat is wat iemand doet als er angst in het denken gecreëerd wordt. Ruzie maken met jezelf. Jezelf beoordelen. Jezelf haten. Walgen van jezelf.
Voortdurend diëten om het lichaam te verbeteren, om jezelf aanvaardbaar te maken voor anderen – de perfecte demonstratie voor zelfhaat – waarbij men zichzelf vernedert door zichzelf alleen als een lichaam te zien en niet de andere mooie vaardigheden, de intelligentie, creativiteit, mededogen, vriendelijkheid.

Je kan iets zijn dat zo mooi is, zo stralend, zo glorieus dat iedereen van je zal houden. Je hoeft jezelf niet op te offeren, je lichaam uit te hongeren om dat te bereiken.

Anderen zoeken roem, fortuin en grote sommen geld om zichzelf acceptabel te maken voor andere mensen. De waarheid echter is dat men zichzelf niet aanvaard. Dat is de denkgeest die pijn voelt, die lijdt. Voor deze denkgeest is dit werk gemaakt.

Als je dus kleine veranderingen opmerkt, andere ervaringen opmerkt door deze lessen te doen, blijf je er dan aan vasthouden en zet samen met ons deze reis verder.

Ik ben degene die je kent als Jezus. Ik zie je morgen weer.