Dag 9 van de reis door het werkboek van een cursus in wonderen

Het werkboek: een geesttrainingsprogramma

Om terug te keren naar het idee dat het werkboek een geesttrainingsprogramma is, is het nodig te erkennen dat de denkgeest die Jezus wil heropleiden, niets weet. Jezus spreekt tot ons als zijn we kleine kinderen omdat kleine kinderen de wereld niet begrijpen. In tegenstelling tot vele New Age-kringen ziet Jezus een kind niet als wijs, bijna engelachtige wezentjes die een voorbeeld zijn van wijsheid, zegening en onschuld, maar eerder het tegenovergestelde. Hij ziet kinderen als een vragende creatuur die het nodig heeft onderwezen te worden omdat zij het droombeeld, dat de wereld is, niet herkennen. 

Aan de hand van zijn Cursus leert Jezus ons, als onze oudere broer, de aard van de werkelijkheid te onderscheiden van de illusie. Maar zoals elke liefdevolle leraar of broer onderwijst hij ons op het niveau dat we kunnen begrijpen en daarom spreekt hij tot ons over een Heilige Geest of een liefdevolle Vader die rechtstreeks bij ons fysieke leven betrokken is. Geïdentificeerd met het ego geloven we ook dat dit zo is, maar dan veeleer als een wrede ouder of leraar die ons wil straffen en vernietigen. Deze gedachte moet daarom eerst op een milde manier gecorrigeerd worden vooraleer zij vervangen kan worden. Het is een sterke behoefte waar we koppig vast willen aan houden dat de wereld en ons lichaam echt zijn. Het verklaart waarom in verband met de Cursus en in het bijzonder met het werkboek er zoveel misverstanden zijn. 

Het werkboek is een training voor de geest en dat kan niet genoeg gezegd worden. De doelstelling ervan is om onze denkgeest erin te trainen anders te gaan denken. Aangezien we verkeerd zijn gaan denken over God, de rol van de Heilige Geest en over onszelf, hebben we hier correctie voor nodig. Het werkboek is echter niet het totale onderricht van Een Cursus in Wonderen. Dat is terug te vinden in het tekstboek.

Op een paar uitzonderingen na vinden we in het werkboek geen bloedstollende passages terug die de bedenkelijke aard van het egodenksysteem beschrijft. Ik benadruk dit punt zodat jij je werk met het werkboek niet verward met je werk met Een Cursus in Wonderen in zijn geheel.

Werken met Een Cursus in Wonderen is een levenswerk en als je bij het lezen van de tekst de diepgang ervan kan inzien omdat jouw ervaring met vergeving toeneemt, dan zal je een glimp van het ware onderricht van Jezus opvangen, wat veel meer is dan je op het eerste zicht had vermoed. Laat het werkboek dus alsjeblief niet op zichzelf staan. Het is een schitterend boek, in vorm en inhoud, maar het is niet de totale som en vormt niet de essentie van het onderricht van de Cursus. 

(wordt vervolgd)