Thema's uit Een Cursus in Wonderen - 32 – Onderdrukken – onderdrukking en projectie

 

 

In het praatje van deze morgen lijk ik als een afstandelijke psycholoog wat helaas het risico van het vak is J . En ik wil het hebben over het verband tussen onderdrukking en projectie omdat het als student van Een Cursus in Wonderen zeer belangrijk is te begrijpen waarom het zo essentieel is dat wij ons denken en de inhoud van ons denken herkennen zodat we het zouden veranderen. Een wanneer we de inhoud van onze denkgeest niet begrijpen, namelijk de inhoud van oordeel, afscheiding en haat van het ego dan is er geen enkele mogelijkheid om dit te veranderen.

Laat mij het eerst hebben over de theorie. Waar ik het wil over hebben komt rechtstreeks uit het werk van Sigmund Freud waarin zoveel terug te vinden is over het begrijpen van het ego. Het was wel niet Freud die het belang ervan ontdekt heeft maar dit zeker wel herkende en er dan enorm veel tijd aan besteed heeft in het beschrijven hoe dit proces werkt. Hij had het over de dynamiek van het onderdrukken en tussen haakjes de Cursus gebruikt nooit het woord  ‘onderdrukken’, de Cursus gebruikt het woord ‘ontkenning’. Maar in het kader van het doel van de Cursus, wanneer we het hebben over het ego, kunnen de woorden ‘ontkenning’ en ‘onderdrukking’ als synoniem worden gebruikt. Wanneer we dus de inhoud van het onbewuste onderdrukken of ontkennen dan wordt deze inhoud onvermijdelijk naar buiten geprojecteerd.

Freud heeft enorm veel tijd besteed om in beeldende vorm en vrij gedetailleerd te beschrijven hoe de inhoud van de onbewuste denkgeest zijn weg op een slinkse manier, naar buiten in de wereld vindt, niet alleen in onze dromen, maar ook in ons gedrag en in ons spreken, zijn weg naar buiten vindt in onze cultuur, religie, kunst, enz. . En dus de basisregel die hij voor ons filterde zodat wij het zouden kunnen begrijpen is dat wanneer we iets onderdrukken waarvan we vinden dat het verwerpelijk is, niet toelaatbaar en onaanvaardbaar voor ons, we dit onvermijdelijk naar buiten projecteren. Het is zo’n beetje alsof we de inhoud van de denkgeest naar beneden drukken en eens we het naar beneden gedrukt hebben duwen we het naar buiten en projecteren het naar buiten toe.

Wat dit nu betekent is dat wanneer wij ons onze onbewuste schuld niet herkennen voor wat het is dan wordt dit onvermijdelijk naar buiten geprojecteerd in de vorm van aanval, oordeel, kritiek en in grotere vorm als oorlog en al die verschrikkelijke dingen die we met oorlog associëren, inclusief marteling, verminking , het doden van onschuldige mensen, vernietigen van steden, landen, enz. en men herkent hoe dit doorheen de hele geschiedenis heeft plaatsgevonden vooral als we kijken naar de geschiedenis van het christendom waar we de christenen zien die het anders zo goed menen en die geloven dat zij verlost werden omdat zij de liefde van hun redder hadden aanvaard, die liefde van Jezus gebruikten als een excuus om oorlog te voeren in wat zij noemden … en wat waarschijnlijk de grootste tegenspraak aller tijden is en heilige oorlogen voerden, zoals de kruistochten. En het is duidelijk dat het christendom niet de enige religie is die dit heeft gedaan en nog steeds doet. Maar dit gebeurt… dit gebeurt jammer genoeg en Jezus spreekt hierover in het begin van hoofdstuk 3 in de paragraaf ‘Verzoening zonder offer’ waar hij rechtstreeks verwijst naar de christenen en zegt dat waar mensen die voelen dat zij hun heer en meester van de vrede volgen en niet bewust zijn van hun onderbewuste schuld en geloven dat hun schuld en hun zonde werd witgewassen door het bloed van Jezus, hoe ze spreken over de kruisiging en de verlossing door opoffering en zich niet bewust zijn van hun schuld, dan is het onvermijdelijk dat zij dit naar buiten projecteren. En hetzelfde vindt men spijtig genoeg terug in de relatief korte geschiedenis van Een Cursus in Wonderen waar je studenten van de Cursus hebt die verklaren dat zij de Cursus volgen en de leer van vergeving ervan in praktijk brengen, maar eindigen in het maken van oordelen, beschuldigingen en allerlei lelijke dingen zeggen over andere Cursusstudenten of Cursusleraren zonder te beseffen dat wat zij aan het doen zijn geen zin heeft wanneer ze echt zouden oefenen wat de Cursus leert. Het heeft wel degelijk zin wanneer men begrijpt dat wanneer we ons niet bewust zijn van onze schuld we veroordeeld zijn om voortdurend te blijven projecteren en het in allerlei hatelijke en oordelende vormen uitdrukken.

Het antwoord hierop is om die oh zo belangrijke regel uit het begin van hoofdstuk 21 te herkennen die zegt dat de wereld die we zien een uiterlijk beeld is van een innerlijke toestand (T21.Inl.1:5), met andere woorden de keuze van de keuzemaker voor het ego.
Wanneer we inzien dat we oordelende gedachten hebben over iemand, onvriendelijke gedachten over iemand, wanneer we een waarneming hebben die niet langer het Zoonschap als de gelijke ziet, dat dit dan de aanwijzing is, zoals het geschreven staat bijna op het einde van hoofdstuk 5 “Ik moet de verkeerde keuze hebben gemaakt, want ik ben niet in vrede.’ (T5.VII.6:7)

Ik realiseer mij dat ik niet in vrede ben wanneer ik niet het hele Zoonschap insluit en omarm in die vrede en in mijn vergeving. En wanneer ik mij er bewust van wordt dat ik sommige leden van het Zoonschap uitsluit dan is dat voor mij de aanwijzing dat ik de verkeerde keuze heb gemaakt. Het is dat wat mij van mijn onbewuste staat als een lichaam die ziet dat ik afgescheiden ben, of heiliger ben dan, dat beter is dan andere mensen of groepen, dit brengt mij van die onbewuste toestand naar mijn denkgeest wanneer ik mij er bewust van wordt dat het enige probleem de keuze van mijn denkgeest voor schuld is. En wanneer ik dit niet corrigeer door de desastreuze en pijnlijke gevolgen ervan te herkennen dan ben ik, nogmaals, veroordeeld om te blijven projecteren naar buiten en andere mensen aan te vallen en denken dat ik dit doe in naam van Jezus zelf.

Het antwoord is dus onze oordelen herkennen voor wat ze zijn: projecties van onze schuld die zich voordoet in de denkgeest, terugkeren naar de denkgeest en opnieuw kiezen.