Posts
Wat voor trucs het ego je ook voor de voeten werpt: vergeef gewoon en blijf
gewoon doorleven. De Cursus vraagt je om je oordeel op te geven:
Dromen van vergeving hoeven niet lang te duren. Ze zijn niet gemaakt om de
denkgeest te scheiden van wat hij denkt. Ze proberen niet te bewijzen dat de
droom door iemand anders wordt gedroomd. En in deze dromen wordt een melodie
gehoord die eenieder zich herinnert, ook al heeft hij ze van voor het begin
aller tijden niet meer gehoord. Eenmaal totaal brengt vergeving tijdloosheid zo
dichtbij dat het lied van de Hemel te horen is; niet met de oren, maar met de
heiligheid die het altaar dat voor eeuwig diep in Gods Zoon verblijft, nooit
verlaten heeft. En wanneer hij dit lied opnieuw hoort, weet hij dat hij het
nooit niet heeft gehoord. En waar is de tijd, wanneer dromen van oordelen zijn
afgedankt?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten