Het ego denkt dat het een voordeel is zich niet te binden
aan iets wat eeuwig is, omdat het eeuwige ontegenzeggelijk van God komt.
Eeuwigheid is de enige functie die het ego heeft proberen te ontwikkelen, maar
stelselmatig niet heeft kunnen bereiken. Het ego schippert met de
eeuwigheidskwestie, net zoals het dat met iedere kwestie doet die op een of
andere manier de werkelijke vraag aanroert. Door zich in te laten met
randproblemen hoopt het de werkelijke vraag te verbergen en buiten het bewuste
denken te houden. De karakteristieke drukdoenerij van het ego over bijzaken
dient precies dat doel. Volledig in beslag genomen worden door opzettelijk
onoplosbare problemen is een lievelingslist van het ego om de voortgang van het
leerproces te hinderen. Maar bij al deze afleidingsmanoeuvres luidt de enige
vraag, die nooit door degenen die ze bedrijven wordt gesteld: ‘Waartoe?’ Dit is
de vraag die jij in relatie tot alles moet leren stellen. Wat is het doel? Wat
het ook is, het zal jouw inspanningen automatisch richting geven. Wanneer
je dan tot een doel besluit, heb je een besluit genomen over je toekomstige
inspanningen, een besluit dat van kracht blijft tenzij jij van gedachten
verandert.
Een blog over mijn spiritueel pad vooral aan de hand van Een Cursus in Wonderen.
Aanmelden bij
Posts
Reacties
Geen opmerkingen:
Een reactie posten