Genezing vereist een verschuiving in waarneming en zoals de
Cursus voor jou vraagt en antwoordt:
Wat is
de enigste vereiste voor deze omslag in de waarneming? Simpelweg dit: de
erkenning dat ziekte iets is van de denkgeest en niets met het lichaam
uitstaande heeft. Wat kost deze ‘erkenning’? Het kost je de hele wereld die je
ziet, want het zal nooit meer zijn alsof de wereld over de denkgeest heerst. Want met deze
erkenning wordt de verantwoordelijkheid daar waar ze thuishoort geplaatst: niet
bij de wereld, maar bij hem die naar de wereld kijkt en haar ziet zoals ze niet
is. Hij kijkt naar wat hij verkiest te zien. Niets meer en niets minder. De
wereld doet hem niets aan. Hij dacht alleen van wel. Evenmin doet hij de wereld
iets aan, want hij vergist zich in wat ze is. Hierin ligt de bevrijding van
zowel schuld als ziekte want die zijn een en hetzelfde. Maar om deze bevrijding
te aanvaarden moet de onbeduidendheid van het lichaam een aanvaardbaar idee
zin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten