Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus

Als de patiënt of de heler de vergeving van de Heilige Geest aanvaardt dan is dit zijn houding:

Wat is de enigste vereiste voor deze omslag in de waarneming? Simpelweg dit: de erkenning dat ziekte iets is van de denkgeest en niets met het lichaam uitstaande heeft. Wat kost deze ‘erkenning’? Het kost je de hele wereld die je ziet, want het zal nooit meer zijn alsof de wereld over de denkgeest heerst. Want met deze erkenning wordt de verantwoordelijkheid daar waar ze thuishoort geplaatst: niet bij de wereld, maar bij hem die naar de wereld kijkt en haar ziet zoals ze niet is. Hij kijkt naar wat hij verkiest te zien. Niets meer en niets minder. De wereld doet hem niets aan. Hij dacht alleen van wel. Evenmin doet hij de wereld iets aan, want hij vergist zich in wat ze is. Hierin ligt de bevrijding van zowel schuld als ziekte want die zijn een en hetzelfde. Maar om deze bevrijding te aanvaarden moet de onbeduidendheid van het lichaam een aanvaardbaar idee zijn.