Verlossen is ongedaan maken. Als je ervoor kiest het
lichaam te zien, dan kijk je naar een wereld van afscheiding, van dingen zonder
verband en gebeurtenissen zonder enige zin. De een verschijnt en verdwijnt in
de dood; de ander is gedoemd tot lijden en verlies. En niemand is precies zoals
hij was het ogenblik daarvoor, noch zal hij een ogenblik later dezelfde zijn
als nu. Wie kan vertrouwen hebben wanneer hij zoveel verandering ziet, want wie
is dat waard als hij niets is dan stof? Verlossing maakt dit alles ongedaan.
Bestendigheid dient zich immers aan in het zicht van hen wier ogen door
verlossing zijn bevrijd van het kijken naar de prijs voor het behouden van
schuld, omdat zij in plaats daarvan ervoor kozen die los te laten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten