Het ego zegt dat de boze figuur die je buiten je ziet een bedreiging is die
op een of andere manier bevochten moet worden. De Heilige Geest ziet de boze
figuur als iemand die lijdt en die om hulp roept. Omdat de Cursus onderricht
dat je maar twee emoties hebt, liefde en angst, zo ziet de Heilige Geest alles
in de wereld als hetzij een uitdrukking van liefde, hetzij een roep om liefde.
De Cursus omschrijft het zo:
Angst is een symptoom van je eigen intense gevoel van verlies. Als je het
verlies leert verhelpen wanneer je het in anderen ziet, wordt de grondoorzaak
van de angst weggenomen. Daardoor leer jij jezelf dat angst in jou niet
bestaat. Het middel om die weg te nemen ligt in jezelf, en dat heb je laten
zien door het te geven. Angst en liefde zijn de enige emoties waartoe jij in staat
bent. De ene is vals want die werd gemaakt uit ontkenning en de
ontkenning is voor haar eigen bestaan aangewezen op het geloof in datgene wat
wordt ontkend. Door angst correct te interpreteren als de nadrukkelijke
bevestiging van het onderliggend geloof dat erdoor wordt gemaskeerd, ondergraaf
je het vermeende nut van angst door hem nutteloos te maken. Verdedigingen die
helemaal niet werken worden automatisch afgedankt. Als je datgene wat angst
verbergt duidelijk en ondubbelzinnig de overhand laat krijgen verliest angst
zijn betekenis. Je hebt hem de macht om liefde te verbergen ontzegd en dat was
zijn enige bedoeling. De sluier die je over het gelaat van de liefde hebt
neergelaten, is verdwenen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten