Als de Cursus zegt dat er geen wereld is, is er ook niemand in die wereld
die slimmer of meer begaafd is dan jij. Er zijn niet werkelijk mensen die
rijker zijn dan jij of die beroemder zijn dan jij of die meer seks hebben dan
jij of die wat dan ook doen dat nodig is om je boos, minderwaardig of schuldig
te doen voelen. Er is niet werkelijk iemand die je om wat voor reden dan ook
achternazit. Er is geen wereld om te veroveren zoals volwassenen die Koning van
de berg spelen en elkaar van de top trachten te duwen, wat alleen maar symbool
staat voor het ego dat God van Zijn troon tracht te gooien. Er zijn geen
problemen of bedreigingen die in enig opzicht kunnen schaden wat je werkelijk
bent. Het is maar een droom en je bent werkelijk in staat om van alle vrees vrij
te zijn op een manier die geheel strookt met de overtuiging van die waarheid.
Zoals Jezus je zo specifiek vraagt in de tekst:
Een oordeel is slechts een stuk speelgoed, een gril, een onzinnig middel om
het ijdele spel van de dood in je verbeelding te spelen. Maar visie zet alle
dingen recht en brengt ze zachtjes onder het milde bewind van de hemelse
wetten. Maar
wat als je inzag dat deze wereld een hallucinatie is? En wat als je werkelijk
begreep dat jij haar hebt bedacht? Wat als je besefte dat degenen die erin
lijken rond te lopen om te zondigen en te sterven, aan te vallen en te moorden
en zichzelf te vernietigen, totaal onwerkelijk zijn? Zou je vertrouwen kunnen hebben in hetgeen je ziet
als je dit aanvaardde? En zou je het dan zien?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten