Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus

De Cursus is een proces. Zo is het voor iedereen, tenzij je een spiritueel genie bent die vrijwel al verlicht is … dit is een proces dat tijd en werk kost. … het is een levenslang spiritueel pad. Er zijn talloze beloningen onderweg, enkele daarvan wonderschoon en heel onverwacht, maar zij gebeuren binnen een moeilijk proces. In het Handboek der Leraren spreekt de Cursus over een periode van destabilisatie:

De volgende fase is voorwaar ‘een periode van destabilisatie’. Nu moet de leraar van God gaan begrijpen dat hij niet werkelijk wist wat waardevol was en wat waardeloos. Al wat hij tot dusver werkelijk heeft geleerd is dat hij het waardeloze niet wilde en het waardevolle juist wel. Maar om hem het verschil hiertussen te leren was zijn eigen schifting van geen betekenis. Het denkbeeld ‘offeren’ dat zo’n centrale plaats in zijn eigen denksysteem inneemt, heeft het hem onmogelijk gemaakt te oordelen. Hij dacht dat hij bereidwilligheid had geleerd, maar nu ziet hij in dat hij niet weet waar deze bereidwilligheid toe dient. En nu moet hij een toestand bereiken die misschien voor een hele lange tijd onbereikbaar blijft. Hij dient te leren alle oordelen terzijde te leggen en in iedere situatie alleen te vragen wat hij werkelijk wil. Werd niet elke stap in deze richting zo nadrukkelijk bekrachtigd, dan zou het inderdaad moeilijk zijn.