Thema's uit Een Cursus in Wonderen - 54 - De reis van onbewust naar bewust



Deze morgen bespreken we het thema ‘onbewust zijn versus bewust zijn’. Dit is weer een van die zinnen die de kern van de leer van de Cursus raken - een van de manieren en in feite kunnen we spreken over de manier waarop het ego zijn eigenste bestaan beschermt, is door ons ervan te overtuigen dat we niet een denkgeest zijn, maar lichamen. Dat onze identiteit zijn wortels vindt in ons fysieke, psychische zelf, een zelf waarvan we geloven dat het begint bij onze geboorte en eindigt wanneer we sterven. Wanneer we vorige levens erkennen zouden we kunnen zeggen dat ons zelf begonnen is wanneer ons eerste leven is begonnen. Maar het hangt altijd af van onze waarneming dat we lichamen zijn, dat we individuele, speciale entiteiten zijn die zichzelf terugvinden in een lichaam.

Wat dit nu duidelijk doet is dat zolang wij geloven dat we een lichaam zijn, waardoor we daarom dus niet geloven dat we een denkgeest zijn, zolang we blijven geloven dat we in een toestand van geesteloosheid bestaan, wat wil zeggen dat we in een toestand bestaan waarin we niet over een denkgeest beschikken of dat we een lichaam hebben dat gestuurd wordt door het brein, bestuurd door onze genen, de omgeving enz., zolang we dit geloven zullen we nooit in staat zijn om terug te keren naar de denkgeest. Nooit in staat zijn om terug te keren naar de keuzemakende denkgeest waardoor we onze verkeerd genomen keuze voor het ego kunnen herkennen, dit corrigeren en opnieuw kiezen.

In ons is er een deel, is er iets en het maakt niet uit hoezeer we geloven een lichaam te zijn, dat we geloven dat we bestaan in een wereld waarin we op elkaar inwerken, dat we een bestaan hebben met een begin, een tussentijd en een einde. Zolang we dit geloven, zullen we geloven dat onze problemen hier in de wereld zijn, dat onze problemen hier in het lichaam zijn en zullen we ons nooit herinneren dat het enige probleem dat er is en bestaat onze keuze is om in het ego te geloven. Dat is het enige probleem.

In les 79 en 80 wordt gesproken over het feit dat er slechts één probleem is met slechts één oplossing en dat dit probleem reeds opgelost is; zolang we in een lichaam zijn zullen we nooit de eenvoud kennen van onze wereldse problemen.

De wereld die we allemaal als één Zoon, als één afgescheiden Zoon gemaakt hebben, is inderdaad gemaakt om ons in de war te brengen over waar onze problemen zijn. Het ego weet dat mochten we ooit terugkeren naar de denkgeest en opnieuw zouden kiezen, dat dat het geloof in de afscheiding, het geloof in een individueel, speciaal, uniek, autonoom zelf zich zou ontbinden terug in de nietsheid, in de nietigheid van waaruit het is ontstaan.

Om zijn identiteit te kunnen behouden heeft het ego zijn strategie ontwikkeld en deze strategie bestaat eruit om ons zo bang te maken van de denkgeest en heeft het ego een verhaal opgezet van hoe onze afscheiding van God een zonde is wat ertoe geleid heeft dat we overweldigd werden door gevoelens van zelfhaat, d.w.z. schuld en dan zo bang waren voor de straf van God die ons zeker zou treffen omwille van hetgene we Hem hebben aangedaan. Het ego heeft dit allemaal verzonnen zodat we bang zouden worden van de denkgeest, de denkgeest moeten ontvluchten en we ontvluchten aan de hand van projectie in een wereld die we gemaakt hebben, onszelf opgedeeld hebben in miljarden en miljarden fragmenten waarvan elk fragment zichzelf schijnbaar terugvindt in een lichaam en we door een sluier van vergetelheid die voor onze denkgeest neervalt dit makkelijk vergeten. Waardoor we makkelijk vergeten dat we denkgeest zijn. We zijn vergeten waar we werkelijk vandaan komen en we geloven nu dat we ontstaan zijn door twee lichamen, door het samenkomen van een spermatozoïde en een eitje wat dan resulteert in ons fysieke bestaan. We zijn allemaal vergeten waar we vandaan komen, geloven dat we een lichaam zijn en omwille van deze sluier van geheugenverlies, van deze sluier van vergetelheid die voor onze denkgeest neergevallen is, hebben we geen enkele manier om weer toegang te krijgen tot die denkgeest en opnieuw te kiezen.

We leven dus in een voortdurende toestand van onbewust zijn en realiseren ons niet hoe eenvoudig het probleem is en daarom ook hoe eenvoudig de oplossing is. Om ons dus bewust te kunnen worden van deze eenvoud moeten we terugkeren naar de denkgeest.

We zouden dus kunnen zeggen dat het doel van Een Cursus in Wonderen is dat we met Jezus als onze leraar die ons bij de hand neemt, de reis te maken van onbewust zijn naar bewust zijn, waardoor we ons bewust worden van het feit dat we wel degelijk een denkgeest hebben en dat die denkgeest een verkeerde keuze heeft gemaakt die nu kan gecorrigeerd worden om een betere keuze te maken. En nogmaals, dit kan niet gedaan worden wanneer we onszelf alleen maar zien in een lichaam, als lichamen die dagelijks geconfronteerd worden met onnoemelijk veel problemen die om onnoemelijk veel oplossingen vragen. En zoals duidelijk wordt gemaakt in les 79 en 80 zullen we een probleem niet kunnen oplossen of er heeft zich alweer een ander aangediend en nog een en nog een. Er is geen enkele hoop meer. De enige hoop echter is om terug te keren naar de denkgeest.

De reden waarom Jezus zijn boek Een Cursus in Wonderen heeft genoemd is omdat het wonder het middel is dat hij en de Heilige Geest gebruikt … het middel om onze aandacht  terug te brengen van de droom, van het onbewust zijn terug naar de denkgeest en daardoor bewust te worden. En wat is het dat ons helpt om voor het wonder te kiezen in plaats van voor het denksysteem van het ego van oordeel en aanval, is door te herkennen dat er hier niets is dat werkt. Dat er een andere manier is. Dat er een andere leraar is waarvoor we kunnen kiezen, die ons helpt bewust te worden dat het probleem niet is wat je gedaan hebt, niet wat de wereld gedaan heeft. Het probleem is wat mijn denkgeest gekozen heeft en omdat mijn denkgeest dit heeft gekozen, kan hij ook opnieuw kiezen.

Als student van Een Cursus in Wonderen moeten we op zeker punt de bewuste keuze maken dat we gedurende onze dag telkens en telkens weer de weg van het bewust zijn willen kiezen in plaats van verstrikt te raken op het pad van onbewustheid van het ego.

De Cursus bestuderen en voor Jezus kiezen als onze leraar biedt ons deze weg terug naar huis, aan.