De geschiedenis van de afscheiding - dag 2

Centraal in onze beschaving staat de gregoriaanse kalender. De kalender werd onder paus Gregorius in 1582 in het leven geroepen. Het is dus een kalender die onder het regime – als ik het zo even mag noemen – van de katholieke kerk is ontstaan. Deze kalender is gebaseerd op onze zon en op hoe onze aarde rond de zon draait (365,25 dagen).

De Spaanse katholieke bisschoppen veroverden land over de hele wereld. Terwijl de meeste van de overwonnen volkeren gebruik maakten van hun eigen kalenders legden deze bisschoppen het gebruik op van hun kalender. Zij ondervonden hierin grote weerstand dus wie niet wou meewerken met deze dagtelling werd gedood. Velen hebben voor deze kalender het leven moeten laten.  Doden of gedood worden, remember!

Er is niemand die er bij stilstaat dat de basis voor deze kalender - het cirkelen
van de aarde rond de zon is - een duivelse inslag heeft of met andere woorden een strategie van het ego is. Het is namelijk zo dat deze kalender ons bewustzijn gefocust heeft op alleen maar tastbare bewijzen. Het is duidelijk dat in onze beschaving iets pas geloofd wordt als men er het bewijs van heeft gezien.

Deze gregoriaanse kalender is volledig gefocust op het uiterlijke. Spiritualiteit is er op geen punt in terug te vinden. Meer zelfs, we denken er zelfs niet over na dat een kalender en spiritualiteit kunnen samenwerken. In zijn betoog stelt Ian Xel Lungold zelfs dat het grootste dogma die er op aarde is het geloof is van welke dag we zijn. In niet te onderschatten termen lijkt het erop dat deze kalender ons bewustzijn heel sterk beïnvloedt heeft. En als je iemands bewustzijn controleert dan heb je die wel in je macht en laat dat nu net het doel van het ego zijn.

Morgen weer meer.