Het denksysteem van het ego is niet bestand tegen God omdat er
een andere manier is om naar dit denksysteem te kijken. De Cursus biedt ons hiervoor het nodige.
Het is van essentieel belang om in toenemende mate bewust te
worden van ons egodenksysteem zodat we kunnen leren er niet bang voor te zijn. De
Cursus vertelt ons dat we met het ego een overeenkomst gesloten hebben waarin
we gezworen hebben om nooit meer om te kijken naar onze zondige en schuldige
daad. In eerste instantie heeft het ego dus het beeld dat wij van God gestolen hebben, dat God niet langer bestaat en dat God ons het leven zal ontnemen - in onze denkgeest geprent om vervolgens te beweren dat dit zo erg is
dat we er dus maar beter niet meer naar kijken, dat we het maar beter uit ons
geheugen kunnen wissen en het maar beter buiten ons plaatsen, een wereld in.
Jezus leert ons nu om hiervan bewust te worden. Hij leert ons dat het
probleem niet alleen onze keuze voor het ego is, maar ook dat er een sluier gemaakt
is zodat we nooit meer naar dit probleem zouden kijken. Hij wil dat we ons bewust worden van dit
proces. Want wanneer we beginnen te kijken naar ons ego en we al onze
gedachten van speciaalheid zien, als we kijken naar alle manieren waarmee we de
ander in de naam van de liefde nadelig beïnvloeden, als we kunnen kijken naar
alle manieren waarop we vernietigend te werk gaan als rechtvaardiging voor onze vernedering, als
we kijken naar alle manieren waarop we ons slachtoffer voelen en de schuld
hiervoor toewijzen aan iemand anders, als we toch blijven vasthouden aan het
idee dat de andere de boosdoener is voor ons lijden – en dat kan zowel een politicus
zijn, een internationaal figuur of een familielid, gelijk wie - en we kunnen hier naar
kijken zonder ons schuldig te voelen, zonder er bang voor te zijn en zonder onszelf
hiervoor te veroordelen, dan beginnen we met het ego los te laten. Als we
zonder oordeel naar ons ego kunnen kijken, dan kiezen we ook niet voor het ego omdat
het ego niet zonder oordeel kan kijken. Het ego is een oordeel, een
oordelende gedachte.
Als we dus naar ons ego in actie kunnen kijken, naar al zijn
lelijkheid en zijn moorddadigheid en ons realiseren dat dit niet is wie we zijn
- ook al hebben we er op dat moment voor gekozen om ons ermee te identificeren -
dan moeten we wel met de visie van Jezus kijken want nogmaals,
ons ego zal en kan nooit zonder oordeel kijken. Oordeelloos kijken is kijken zonder ego.
Dat is het begin van het einde van het denksysteem van het
ego omdat we terugkeren naar het keuzemakende gedeelte in onze denkgeest waar we
nu een andere keuze maken en we ons er bewust van worden dat we niet langer
bang hoeven te zijn van het denksysteem van het ego.
Dat is de waarde van de Cursus en de reden waarom Jezus
zoveel tijd besteed aan het omschrijven van dit denksysteem, Omdat wij geloven
dat het echt is, omdat wij geloven dat het waar is en wij geloven dat dit het
onmogelijke tot stand heeft gebracht.
Daarom moeten we ernaar kijken en ons uiteindelijk
realiseren dat het niets is, dat het een klein ding van niets is. Het is een nietige dwaze gedachte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten