
De waarde die de wereld heeft is dat zij een leerschool is. De wereld
toont ons een weergave van ons denken. Onze gedachten worden geprojecteerd en tot vorm gemanifesteerd. Zo kunnen wij bewust
worden van de keuze die we hebben gemaakt.
Projecties vanuit een denksysteem van angst tonen mij verschrikking. Ik zie alle verschrikking die in
mij is, alle manieren waarop speciaalheid mijn leven beheerst en ik realiseer
me, door het buiten me te zien, in jouw lichaam of in mijn lichaam, dat dit een
projectie is van datgene wat binnen in mij is.
En nu ik dit weet, dat het in mij is, kan ik er opnieuw naar
kijken, met Jezus naast mij. Ik hoef het niet te veroordelen, ik hoef het
niet te veranderen, ik hoef er niet tegen te vechten, ik hoef er mij niet
schuldig over te voelen, het enige wat ik moet doen is er zonder oordeel naar kijken.
En het ogenblik waarin ik er oordeelloos naar kijk is het
‘heilig ogenblik’. Dat is wat de Cursus
bedoeld met ‘het heilig ogenblik’, dat
is de betekenis van ‘je verbinden met de Heilige Geest’ of ‘je verbinden met
Jezus’.
Wat ons gevraagd wordt om te doen is ons er bewust van
worden dat onze investering in het probleem een vervanging is voor onze angst
om naar het werkelijke probleem in onze denkgeest te kijken. De rol van Jezus
is om model te staan voor die plaats van Liefde en Licht die in onze denkgeest is, de plaats
van de vergeving waar we naar toe moeten gaan wanneer wij proberen het probleem en de oplossing buiten ons te zien.
Dus wat de Cursus echt bedoeld met Jezus om hulp vragen is
samen met hem naar onze eigen speciaalheid te kijken, maar kijken zonder er
bang voor te zijn en zonder schuld. En hoe meer we dat doen, hoe meer we beginnen
in te zien dat ons ego geen effect heeft - en het maakt niet uit hoe vreselijk het
ego volgens ons wel is - het kan niet komen tussen de Liefde van God met ons.
‘Niet één noot in het lied van de Hemel wordt gemist’.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten