Les 10 ~ Mijn gedachten betekenen niets.

In les 4 staat ‘deze gedachten betekenen niets’. En zoals Jezus in de 2^e alinea uitlegt heeft hij het hier over ‘mijn’ in plaats van ‘deze’. Op die manier maakt hij zijn onderricht meer persoonlijk.

(1) Dit idee geldt voor alle gedachten waarvan jij je bewust bent of in de oefenperioden bewust wordt. De reden dat dit idee voor allemaal opgaat, is dat ze niet jouw werkelijke gedachten zijn. We hebben dit onderscheid al eerder gemaakt en zullen dat nog vaker doen. Je hebt vooralsnog geen vergelijkingsbasis. Wanneer je die hebt, zal je er niet aan twijfelen dat, wat jij eens voor je gedachten hield, niets te betekenen had.

Onze ‘werkelijke gedachten’ zijn al onze gedachten in ons juist gerichte denken, alles dat afkomstig is van de Heilige Geest. In die zin bijvoorbeeld is een ‘onwerkelijke gedachte’ de gedachte dat iemand mij aanvalt. De ‘werkelijke gedachte’ hier is dan dat dit een roep om liefde is en het is een roep om liefde die door mij gedeeld wordt (gedeelde belangen). Maar zoals Jezus ons hier leert zijn wij nog steeds teveel vereenzelvigd met onze gedachten om nu reeds volledig te begrijpen wat hij werkelijk bedoelt met onze gedachten die onze werkelijke gedachten bedekken.  Maar we zijn nog maar aan de 10^e les!

(2) Dit is de tweede keer dat we een dergelijk idee hanteren. De vorm is alleen een beetje anders. Ditmaal wordt het idee ingeluid met ‘Mijn gedachten’ in plaats van ‘Deze gedachten’ en wordt er niet een uitgesproken verband gelegd met de dingen om je heen. De nadruk ligt nu op het gebrek aan werkelijkheid van wat jij denkt dat je denkt.

Jezus heeft het hier niet over wat we buiten ons waarnemen, hij heeft het hier over wat wij denken. Merk hier ook op hoe hij in deze lessen voorzichtig heen en weer gaat in zijn pogingen ons ervan te overtuigen dat we niet zijn wat we denken dat we zijn. Het is een proces dat ons geleidelijk aan door het labyrint van het denksysteem van ons ego leidt – de ogenschijnlijke verschrikking van de cirkel van angst die hij beschrijft in de tekst (T. 18. IX. 3:7-4:1) – naar de Liefde van God die er gelukkig net voorbij op ons wacht.

Alinea 3 is een mooi voorbeeld van projectie al wordt het niet zo gesteld:

(3) Dit aspect van het correctieproces begon met het idee dat de gedachten waarvan je je bewust bent zonder betekenis zijn, buiten je in plaats van in je en daarna werd beklemtoond dat hun status er eerder een van het verleden dan van het heden is. Nu leggen we er de nadruk op we dat de aanwezigheid van deze ‘gedachten’ betekent dat je niet denkt. Dit is alleen een andere manier om onze eerdere uitspraak te herhalen dat je denkgeest in werkelijkheid blanco is. Dit erkennen is het erkennen van het niets, wanneer je denkt dat je het ziet. Als zodanig is het de voorwaarde voor visie.

Jezus wil dat we begrijpen dat onze gedachten niets zijn. Nochtans nemen we deze ‘gedachten van niets’ en projecteren deze omdat we geloven dat ze waar zijn. Op die manier worden ze als echte beelden in de uiterlijke wereld gezien. Jezus wil nu dat we begrijpen dat de gedachten die nu de geprojecteerde bron geworden zijn van onze waarnemingen niet echt hier zijn. Onze denkgeest, om dit belangrijk idee te herhalen, is gevuld met betekenisloze gedachten of betekenisloze ideeën omdat ze voortkomen uit het illusoir denksysteem van afscheiding van het ego.

(4) Sluit je ogen ten behoeve van deze oefeningen en leid ze in door het idee van vandaag vrij langzaam te herhalen voor jezelf. Voeg er dan aan toe:

Dit idee zal helpen me te bevrijden van alles wat ik nu geloof.

De oefeningen bestaan, zoals hiervoor, uit het onderzoeken van je denkgeest op alle gedachten die voorhanden zijn, zonder selectie of oordeel. Probeer elk soort indeling te vermijden. In feite zou je, als jou dat helpt, je kunnen voorstellen, dat je een zonderling samengestelde optocht voorbij ziet trekken, die voor jou persoonlijk weinig of geen betekenis heeft. Zeg bij elke gedachte die door je denkgeest heen gaat:

Mijn gedachte over ……. betekent niets.
Mijn gedachte over ……. betekent niets.

Dit is een voorbeeld voor wat het betekent om samen met Jezus naar ons ego te kijken iets waarvan de belangrijkheid voortdurend benadrukt wordt. De ‘jij’ die zonder eigenbelang naar deze gedachten kijkt is het keuzemakend gedeelte van onze denkgeest, wat het doel is van de Cursus en de betekenis van een wonder, die aan Een Cursus in Wonderen zijn naam gaf. Het proces betekent dat je van op afstand samen met Jezus naar je ego kijkt terwijl je ziet dat je tegen iemand of tegenover jezelf van iets een zaak maakt. Je neemt een stukje hier en een stukje daar en je brengt dit samen in een schijnbaar ingewikkeld iets om hiermee te kunnen bewijzen dat jij gelijk hebt dat jij in jouw waarneming het slachtoffer van de wereld bent en dat de ander het mis heeft, inclusief de Heilige Geest. Je kijkt gewoon naar je ego in actie ‘een zonderling samengestelde optocht’ waarvan het zijn doel is ons in verwarring te brengen omtrent onze identiteit, ons doen geloven dat we een lichaam zijn en niet een geest. Terwijl Jezus hier niet de diepgang van zijn onderricht geeft, maakt hij hier wel de basisprincipes duidelijk.

Tenslotte:

(5) De gedachte van vandaag kan onmiskenbaar dienstdoen bij elke gedachte die jou op enig moment stoort. Tevens worden vijf oefenperioden aanbevolen, waarmee telkens een gedachtenonderzoek van niet meer dan rond een minuut is gemoeid. Het valt niet aan te raden deze tijdsspanne te verlengen en ze moet tot een halve minuut of minder worden teruggebracht als je onbehagen voelt. Maar denk eraan het idee langzaam te herhalen alvorens het specifiek toe te passen en er ook aan toe te voegen:

Dit idee zal mij helpen me te bevrijden van alles wat ik nu geloof.

Opnieuw kan je hier het belang zien dat Jezus hecht aan het veralgemenen. Met dezelfde milde vriendelijkheid naar ons toe worden we gevraagd om met onze specifieke foutieve waarnemingen te oefenen en de principes die we geleerd hebben algemeen toe te passen op al onze ervaringen. Dit onderwerp blijft gedurende deze eerste lessen steeds terugkeren.