Les 41 - God vergezelt me, waar ik ook ga. – deel 2

(3) Diep in jou is alles wat volmaakt is, klaar om door jou heen naar de wereld uit te stralen. Het zal een remedie zijn voor alle verdriet en pijn en angst en verlies omdat het de denkgeest genezen zal die dacht dat deze dingen werkelijk waren en geleden heeft vanwege zijn trouw hieraan.

Wanneer ik weet dat God me vergezelt en dat via de Heilige Geest Zijn Liefde altijd bij mij is, dan kan ik mij er ook bewust van worden dat alles wat ik geloofd en waargenomen heb niet waar is. Toch is de angst dat wanneer mijn overtuigingen en waarnemingen niet waar zijn dan ben ik dat ook niet. Onbewust hou ik dus vast aan het geloof dat schuld de hemel is omdat dit bewijst dat ik besta, de ik die ik denk dat ik ben.

(4) Je kunt nooit van je volmaakte heiligheid worden beroofd, omdat de Bron daarvan je vergezelt, waar je ook gaat. Je kunt nooit lijden, omdat de Bron van alle vreugde je vergezelt, waar je ook gaat. Je kunt nooit alleen zijn, omdat de Bron van alle leven je vergezelt, waar je ook gaat. Niets kan jouw innerlijke vrede tenietdoen, omdat God je vergezelt, waar je ook gaat.

Jezus wil dat je inziet hoe standvastig je bent in het bewijzen dat deze uitspraken verkeerd zijn en dat jouw overtuigingen waar zijn. Je doet dit door te bewijzen dat de wereld vijandig is, dreigend en zondig of dat jij vijandig, dreigend en zondig bent. Wat het is doet er niet toe. Het is echter goed om eens te kijken hoezeer jij je tegen deze waarheid verdedigt door voortdurend te beweren dat je gelijk hebt en dit probeert te bewijzen. En het is even cruciaal dat je herkent dat je de woorden van Jezus niet gelooft (wat hij je in de volgende zin zal vertellen).

Nog een punt voor we verder gaan: wanneer we deze prachtige uitspraken van bovenstaande alinea als aanvaarden dan kan onze schuld nergens heen, behalve dan in onze denkgeest te blijven waar het ego ons verteld dat ons een zekere dood opwacht en in handen ligt van een wraakzuchtige god die vastbesloten is om ons te vernietigen. Het is ons naar buiten geprojecteerd lijden en ongelukkig zijn die ons beschermt tegen deze verschrikkelijke innerlijke gedachte. En het is deze behoefte om onszelf te beschermen die weerstand biedt om Jezus’ troostende woorden te aanvaarden.

(5:1-2) We begrijpen dat je dit allemaal niet gelooft. Hoe zou je ook, wanneer de waarheid diep in jou verborgen ligt, onder een zware wolk van waanzinnige gedachten, dicht en verhullend, die niettemin alles vertegenwoordigt wat jij ziet?

Het is moeilijk dit te begrijpen wanneer je in beslag genomen blijft met je speciaalheid, je individualiteit en je problemen en waanzinnige gedachten die leiden naar waanzinnige percepties: zij blijven de waarheid verborgen houden die ons kan bevrijden van het egodenksysteem van angst, haat en lijden.

(5:3) Vandaag zullen we onze eerste echte poging doen voorbij deze zware, donkere wolk te komen en er doorheen te gaan naar het licht daarachter.

Jezus zal deze vorm opnieuw gebruiken in les 70, het idee dat hij degene is die je doorheen de donkere wolken zal leiden. Hij vraagt je om deze wolken van schuld, individualiteit en speciaalheid niet te ontkennen maar er aandacht aan te schenken. We kunnen het licht nooit bereiken wanneer we niet door deze wolken gaan die, enkel voor het ego ‘donker en zwaar’ zijn. In werkelijkheid is het echter een ‘tere sluier voor het licht’ zoals we in dit prachtige stuk van de tekst kunnen lezen:

Want de realiteit van schuld is de illusie die hem zwaar, ondoorzichtig en ondoordringbaar lijkt te maken en een reëel fundament voor het denksysteem van het ego. Zijn ijlheid en doorzichtigheid zijn niet duidelijk tot je het licht erachter ziet. En dan zie je dat hij een tere sluier is voor het licht. (T. 18. IX. 5:2-4)

Deze schijnzware barrière, deze kunstmatige bodem die wel een rots lijkt, is als een laaghangende donkere wolkenbank die een massieve muur lijkt te vormen voor de zon. Haar ondoordringbare voorkomen is een en al illusie. Ze wijkt zachtjes voor de bergtoppen die erbovenuit rijzen en heeft niet de minste macht iemand tegen te houden die de wil heeft erbovenuit te klimmen en de zon te zien. Ze is niet sterk genoeg om een speld te stoppen in zijn val of om een veertje te dragen. Er kan niets op rusten, want het is slechts een illusie van een fundament. Probeer haar maar eens aan te raken en ze verdwijnt; poog haar te grijpen en je handen houden niets vast. (T. 18. IX. 6)

Zo zou het ook horen te gaan met de donkere wolken van schuld die evenmin ondoordringbaar en even weinig substantieel zijn. Je zult je er niet aan bezeren wanneer je erdoorheen reist. Laat jouw Gids jou hun niet-substantiële aard leren terwijl Hij jou eraan voorbij leidt, want daaronder bevindt zich een wereld van licht waarop ze geen schaduwen werpen. (T. 18. IX. 8:1-3)

Inderdaad, dit onderricht over de ‘niet-substantiële aard’ van schuld is het hart en de ziel van Een Cursus in Wonderen en de essentie van de Verzoening. Het leert ons dat er geen verdediging tegen de gedachte van de schuld nodig is, omdat het geen gevolg heeft en er daarom ook niet is. Merk op dat de diepgang van de tekst ‘verborgen’ terug te vinden is in deze ‘eenvoudige’ werkboeklessen.

We gaan nu verder met de dagelijkse instructies die ons terugbrengen naar een langere oefenperiode. Deze keer dringt Jezus er vooral op aan meer naar binnen te keren door het onderscheid tussen de activiteit van onze hersenen en de activiteit van onze denkgeest, de echte bron van onze gedachten, te verduidelijken

(6:1 – 7:2) Er zal vandaag maar één langere oefenperiode zijn. Ga ‘s morgens, zo mogelijk meteen na het opstaan, drie tot vijf minuten rustig zitten, met je ogen dicht. Herhaal aan het begin van de oefenperiode heel langzaam het idee van vandaag. Doe daarna geen enkele moeite aan iets te denken. Probeer in plaats daarvan een gevoel van inkeer tot jezelf te krijgen, voorbij alle nutteloze gedachten van de wereld. Probeer heel diep je eigen denkgeest binnen te gaan en houd die vrij van alle gedachten die je aandacht zouden kunnen afleiden.
Je kunt het idee van tijd tot tijd herhalen als jou dat helpt. Maar probeer bovenal in jezelf te verzinken, weg van de wereld en al haar dwaze gedachten.

En alles hier is dwaas of beter gezegd het is dwaas te geloven dat de dingen van de wereld ons plezier of pijn kunnen bezorgen. ‘Erin verzinken’ betekent voorbij onze lichamelijke identificatie - de schijnbare te meten plaats van ons plezier en onze pijn - naar onze denkgeest, de enige bron van onze gevoelens en onze gedachten. Het is in de denkgeest dat we de Aanwezigheid van God door de Heilige Geest kunnen ervaren en het is in de denkgeest dat de keuze is gemaakt Zijn Aanwezigheid te vervangen door de aanwezigheid van het ego.

De volgende twee zinnen benadrukken het cruciale onderscheid, ontleent aan Plato, tussen schijn en werkelijkheid.

(7:3-4) Je probeert verder te reiken dan al deze dingen. Je probeert uiterlijke schijn achter je te laten en nader te komen tot de werkelijkheid.

Jezus wil dat we eerst zorgvuldig kijken naar wat als werkelijk aan ons lijkt te verschijnen: de wereld gevuld met mensen met lichamen die horen en zien en van wie wij de lichamen horen en zien. De volgende stap, wanneer we de leiding van Jezus volgen, is dan het herkennen van de illusionaire aard van deze verschijningen, voorbijgaan aan de gedachten van het ego om uiteindelijk voorbij het ego te komen tot de Verzoeningsgedachte van de Heilige Geest.

(8:1-4) Het is heel goed mogelijk God te bereiken. In feite is het heel makkelijk, omdat dit de aller natuurlijkste zaak ter wereld is. Je zou zelfs kunnen zeggen dat dit het enige natuurlijke ter wereld is. De weg zal zich voor jou openen als je gelooft dat het mogelijk is.

Jezus zegt niet dat je dit voor de 100% moet geloven, je moet enkel geloven dat het mogelijk is dat hij gelijk heeft en dat jij het verkeerd hebt. Het enige echte in deze wereld is om God te bereiken. Het is je geloof dat je naar Huis zal leiden eens je de kracht ervan geplaatst hebt onder het Verzoeningsprincipe van de Heilige Geest die de verkeerd genomen beslissing voor de afscheiding corrigeert.

Jezus benadrukt vervolgens het belang van deze les en ondersteunt ons in het vertrouwen in het proces van deze lessen.

(8:5 – 9:3) Deze oefening kan verbluffende resultaten opleveren, zelfs al bij de eerste poging en heeft vroeg of laat altijd succes. Op de bijzonderheden van dit soort oefening zullen we later verder ingaan. Maar totaal mislukken zal het nooit en onmiddellijk succes is mogelijk.
Gebruik deze hele dag het idee van vandaag veelvuldig en herhaal het dan heel langzaam, liefst met de ogen dicht. Denk aan wat je zegt, wat de woorden betekenen. Concentreer je op de heiligheid die ze ten aanzien van jou inhouden, op het altijd aanwezige metgezelschap dat jouw deel is, op de volledige bescherming die jou omringt.

Deze laatste regels benadrukken de waarheid die voorbij de illusie ligt, een waarheid die de onze is wanneer we ons richten op de lessen en op het praktiseren van de oefeningen ervan.

En tenslotte de laatste regel van deze les:

(10) Je kunt je inderdaad veroorloven te lachen om angstgedachten wanneer je bedenkt dat God jou vergezelt, waar jij ook gaat.

Jezus komt hier terug op het thema te lachen om het ego, wat wil zeggen het niet te serieus te nemen. Dit is slechts mogelijk wanneer we onze angstgedachten naar de Liefde van God gebracht hebben. De Liefde van God die door de Heilige Geest voor ons in herinnering wordt gehouden. Zonder het proces van het brengen van de illusies naar de waarheid zal ons gelach oppervlakkig zijn, in het ergste geval zelfs spottend of oordelend zijn. Het gelach van de Heilige Geest is geboren uit de vriendelijke glimlach die het verschil tussen verschijning en werkelijkheid kent, tussen illusie en waarheid, tussen afscheiding en Verzoening. In les 187 zegt Jezus dat je naar de pijn, het lijden en de uithongering van de wereld kunt kijken en ernaar lachen. Je zal lachen naar het lijden, niet omdat mensen uit te lachen, maar omdat, door je te verenigen met het juist gerichte denken van de Heilige Geest, je zal weten dat het waar is, dat het geen macht heeft om de vrede en liefde van God van je af te nemen.