Nieuwetijdsgesprek van 25 januari 2023

 

Beste lezer,

De aftrap voor een ‘nieuw seizoen’ nieuwetijdsgesprekken is gegeven. Afgelopen woensdag.

We gingen verder waar we, bijna een maand terug, gebleven waren: houden van jezelf, maar nu aan de hand van vergeving.

Wellicht niet direct het hulpmiddel dat je zou inzetten, zeker niet met de gangbare betekenis van vergeving die aanstuurt om niet meer boos te zijn op iemand wanneer die iets vervelends gedaan heeft en het hem of haar dus niet langer kwalijk nemen.

Hoe die betekenis in onze taal is geslopen weet ik niet, maar echte vergeving, als het op spiritualiteit aankomt, betekent: het jezelf vergeven dat je ooit toegestaan hebt dat er zich in jouw bewustzijn waanvoorstellingen hebben genesteld waardoor jij jezelf bent gaan zien als afgescheiden van God en daardoor denkt dat je slachtoffer kan zijn (uit The way of mastery door Jeshua).

Ik kan me best voorstellen dat je de wenkbrauwen fronst als je dit leest en denkt: ‘waar heeft ze het in godsnaam over?’.

Ik probeer het te verduidelijken. In feite komt het hier op neer: in wezen zijn wij het werk van God, een kind van God, volkomen beminnenswaard en liefdevol, volmaakt gecreëerd en onaantastbaar, een uitdrukking van de eeuwige wijsheid en vreugde van de scheppende kracht achter alles wat is.

Deze wetenschap - dat we dit goddelijke kind zijn met alle hoedanigheden, capaciteiten en vermogens van God - zit nog steeds in elk van ons. Maar om een of andere reden echter hebben we dit weten losgelaten, diep weggestopt, verscholen achter een gesloten gouden deur.

We hebben dit kind in de steek gelaten waardoor het is losgeslagen, zich schuldig voelt en bang en verward is geraakt. ‘Het kind is in slaap gevallen en droomt van ballingschap’, lees ik in Een cursus in wonderen.

Onze huidige samenleving schudt ons nu wakker en doet ons uitkijken naar een andere manier. Het gekwetste kind staat als het ware voor die deur. Nu is het moment aangebroken om (via vergeving) dit kind met al zijn verwondingen terug naar huis te brengen.
Om de moed te hebben om dit gekwetste kind in de ogen te kijken en de verbroken band met onze ware goddelijke natuur te herstellen.
Om ons opnieuw te verzoenen met wie we in werkelijkheid zijn, het kind van God dat enkel Liefde is. Om in ons hart zo over onszelf te denken, want dat is wat we zijn.

Telkens we dit erkennen vindt er een fundamentele verschuiving plaats. We ervaren een innerlijke harmonie die de gouden deur naar onze essentie terug openzet. Het vertekende beeld dat we over onszelf en het leven hebben wordt gecorrigeerd.

Op tal van manieren worden we ondersteunt en geholpen om onze wonden te genezen. Maar het kind kan uit angst voor een mogelijke straf nog koppig tegenwerken. Het is daarom goed om dit proces met mildheid aan te pakken. Hoe? Bereidwilligheid is al voldoende, bereid zijn om er op een andere manier naar te kijken.

In het volgende nieuwetijdsgesprek op 25 januari wil ik graag eens stil staan bij de volgende vragen:
Ben ik bereid om:
- al mijn schuldgevoelens te vergeven in plaats van ze op anderen te projecteren?
- te vergeven en het verleden los te laten?
- geen eisen te stellen aan anderen?
- te weerstaan aan de verleiding om te oordelen?
- de verantwoordelijkheid van wat ik waarneem op mij te nemen?
- de dingen niet langer naar mijn hand te zetten of te manipuleren?
- erop te vertrouwen dat God wil dat ik nu, op dit moment, volmaakt gelukkig ben?
- me niet langer vast te klampen aan het beschuldigen en veroordelen van een ander of van mezelf?
- vergevingsgezind te zijn?

En vooral, ben ik bereid om met mildheid, met liefde naar mijzelf te kijken?

Woensdag 25 januari 2023. Zoals gebruikelijk in de ruimte van Het Venster, Vijftien Morgen 2, Veenendaal. Van twee tot vier in de middag. Vanaf kwart voor twee kan je binnenlopen. Nog steeds gratis en dat blijft het ook, maar een bijdrage (voor het huren van de ruimte) wordt wel gewaardeerd.

Liefs.

Annemie

Nieuwetijdsgesprek woensdag 23 november

Toen ik voor de nieuwetijdsgesprekken in Het Venster was werd mijn aandacht getrokken naar een opengelegd boek. Het bleek de Bijbel te zijn. Ik realiseerde mij toen dat ik dit boek zelf nooit gelezen heb. Door mijn katholieke opvoeding kende ik enkel het bestaan van een Oud en een Nieuw Testament. Ik heb het boek intussen cadeau gekregen om het alsnog te lezen.

Ik had geen flauw idee dat er 39 delen zijn in het Oude Testament en dat er in het Nieuwe 27 verschillende hoofdstukken zijn, tenminste als ik goed geteld heb.

Wat mij ondertussen wel duidelijk is geworden is, is dat al deze verhalen uit de Bijbel de basis gevormd hebben - en dat nog steeds doen - van het leven van het overgrote deel van de wereldbevolking en van de manier hoe we met elkaar omgaan.

Bij dit alles heb ik echter nooit stilgestaan wat God hierin betekende. Het stond voor mij vast dat God een wezen is die eerder te vrezen is dan liefdevol. Een wezen waar ik bang voor was.

Het is pas later - en misschien wel door naar Nederland te komen wonen - dat ik leerde om hier anders naar te kijken. Daar waar in België de kerken stilaan leeg liepen, zag ik tot mijn verbazing in Nederland een totaal ander beeld en hoe het dagelijkse leven hier in Veenendaal in grote mate beïnvloedt is door de Bijbel.

Maar vooral gaf het mij ook de gelegenheid om in gesprekken in eerste instantie al te durven praten over God en anderzijds ook te zien dat er ook een andere mening over God mogelijk was.

En ik vind het nog steeds boeiend om de verschillende beelden die men er over God op na houdt te horen.

Een mooi gespreksthema dus voor het volgende nieuwetijdsgesprek: wat betekent God voor jou. Ervaar jij God in je leven? Hoe zou je dit kunnen omschrijven?

Zullen we het hier eens over hebben? 23 november 2022 opnieuw van 14:00 tot 16:00 u in Het Venster, Vijftien Morgen 2, Veenendaal. Je kan er binnenlopen vanaf 13:45.

Hartegroet.

 

Annemie

Nieuwetijdsgesprekken - ze zijn echt belangrijk

Het belang van blijven communiceren met elkaar wordt ook door Prof. Matthias Desmet duidelijk benadrukt in deze video. 

Verbinding met elkaar in moeilijker tijden

De nieuwetijdsgesprekken in Veenendaal zijn een feit. Afgelopen woensdag was de eerste bijeenkomst. Met zes aanwezigen, mijzelf inbegrepen, werd de start gemaakt.

 

Alhoewel ik een heel scenario in mijn hoofd had stoeide mijn ego toch met zijn favoriete bezigheid en strooide volop met gevoelens van stress en onzekerheid. Ik slaagde er gelukkig in het niet te lang die ruimte te geven, herpakte mij en het angstzweet kon verdwijnen.

 

Als thema had ik gekozen om het te hebben over het doel van deze gesprekken: stil staan bij de veranderingen die er gekomen zijn door het coronavirus en hoe we ons kunnen voorbereiden op een samenleving die steeds meer lijkt te veranderen. Hoe ermee leren omgaan. Wat er hiervoor nodig is. Of er tools voorhanden zijn en waar we die dan kunnen vinden. Hoe kunnen we de vrede bewaren en meer specifiek, hoe kunnen we onze eigen innerlijke rust behouden of verkrijgen.

Het gesprek kwam vlot op gang door direct deze laatste vraag naar voren te brengen. Het werd gauw duidelijk dat de behoefte naar innerlijke vrede en de middelen om dit te bereiken een belangrijk verlangen is.

En hier kan gerust nog wat tijd aan besteed worden. Daarom is het thema voor de volgende bijeenkomst op 28 september:

4 pijlers die we kunnen inzetten om onze eigen vrede te bewaren zijn:

1. Accepteren wat er is.
2. Bewust worden van onze identificatie met onze gedachten.
3. Leren leven in het huidige moment.
4. Leren houden van jezelf door negatieve overtuigingen om te zetten in positieve of liefdevolle aannames.

Met behulp van volgende vragen gaan we over dit thema in dialoog:

Wat mag er losgelaten worden?
En wanneer doe ik dat dan?
Hoe doe ik dit?
Hoe zie ik dit voor mezelf?
Wat kan ik hiervoor gebruiken, welke middelen zijn beschikbaar?
Welke tools gebruikt de ander en hoe kan ik die desgewenst voor mijzelf inzetten?

Dit allemaal aangevuld met vragen en opmerkingen die naar voren komen.

Woensdag 28 september 2022 van 14:00 tot 16:00 u. in Het Venster, Vijftien Morgen 2, 3901 HA Veenendaal. Welkom vanaf 13:45. Het is gratis, maar ik zeg ook ‘dankjewel’ voor een bijdrage in de kosten.

Je bent van harte welkom.

Nieuwetijdsgesprekken

 

Sinds de confrontatie met het coronavirus is er heel wat veranderd in onze samenleving en lijkt het erop dat we een ‘nieuwe tijd’ zijn ingegaan. Het ontgaat ons niet dat de meningen duidelijker verdeeld zijn en leiden tot discussies die uitmonden in ruzie, boosheid, onenigheid en zelfs tot gerechtelijke procedures.

Als we even stil staan bij de veranderingen die er gekomen zijn door het virus en als er nog meer veranderingen te verwachten zijn, kunnen we ons ook gaan afvragen of die meningsverschillen voor nog meer ellende zullen zorgen. Hoe kunnen we ons voorbereiden op een samenleving die meer lijkt te veranderen? Hoe kunnen we hiermee leren omgaan? Wat hebben we hiervoor nodig? Is het nodig om mee te gaan met de veranderingen? Of kunnen we blijven vasthouden aan onze gewoontes? Zijn er tools voorhanden? Waar kan ik die vinden? Zijn we ons bewust van wat er gaande is of blijven we vertrouwen op het oude? Hoe kunnen we bij een meningsverschil goed met elkaar blijven omgaan zonder elkaar de rug toe te keren. Kortom: wat kunnen we doen om de vrede te bewaren?

Albert Einstein wist ons al te vertellen dat we een probleem niet kunnen oplossen vanuit hetzelfde denken als waarmee een probleem gecreëerd werd. Bewustwording van onze manier van denken dringt zich op.

Wie we denken te zijn en hoe we in het leven staan hangt af van tal van factoren zoals o.a. het gezin waarin we geboren zijn, onze opvoeding, de plek waar we onze jeugd doorgebracht hebben, onze studie, baan, enz. . Bovendien handelen we (bijna) allemaal vanuit het verkrijgen van erkenning en het voorkomen van afwijzing.

Wanneer hier nu, door omstandigheden, niet aan voldaan wordt kunnen we emotioneel geraakt worden waardoor onze relaties behoorlijk op de proef gesteld kunnen worden. We hebben niet in de gaten hoezeer we ons identificeren met onze overtuigingen en aannames en hoe we reageren vanuit deze identificatie.

En tijden van verandering vragen om goede communicatie. Een verbinding op basis van gelijkwaardigheid is geen overbodige luxe. Hierdoor is het idee ontstaan tot het organiseren van ‘nieuwetijdsgesprekken’. In dialoog gaan met elkaar over deze vraagstukken en onderwerpen. In een veilige sfeer ontdekken welke mening we er elk op na houden. Niet in discussie gaan, maar met een open mind luisteren naar de opvattingen van de ander. Inzichten-verruimend in plaats van bekrompen vast blijven houden aan eigen overtuigingen en aannames. Het lijkt simpel en alledaags, maar is een boeiende uitdaging.

Lijkt dit wat voor jou dan ben je iedere 2^e en 4^e woensdagmiddag van de maand welkom in het gebouw van Het Venster, Vijftien Morgen 2, 3901 HA Veenendaal. De eerste keer gaat door op woensdag 14 september 2022. Elke keer van 14:00 tot 16:00. Welkom vanaf 13:45. Entree is gratis, al is een kleine bijdrage welkom.

Om enig idee te hebben hoeveel interesse er is voor deze middag is het fijn als u een mailtje stuurt naar cerusoveenendaal@gmail.com. Ook kan u dit adres gebruiken voor andere gewenste informatie rond dit onderwerp. 

Wat betekent bewustzijn, onbewust zijn en onderbewustzijn voor mij.

 

Ik wou het even hebben over bewustzijn, onbewust zijn en onderbewustzijn en hoe zich dit toont in ons leven. Het zijn woorden die mij al langer dan vandaag triggeren. Wat is nu bewustzijn, onbewust zijn en onderbewustzijn? Ik heb het duidelijk gekregen voor mezelf en heb er tekeningetje bij gemaakt maar die presentatie die je hierboven ziet verdient wel een beetje uitleg.

Daar gaan we.

Met afbeelding 1 wil ik duidelijk maken wie we in werkelijkheid zijn. De lege cirkel staat hiervoor symbool. De cirkel is enkel gevuld met liefde. Dat is wat we in wezen zijn: liefde. In dit oorspronkelijke bewustzijn zijn we ons alleen bewust van liefde. Laat ik het ‘liefdebewustzijn’ noemen. Het paradijs, de Hof van Eden, daar vertoeven we als menselijk wezen in volmaakte harmonie, in een gelukkige droom noemt de cursus dit.

Maar wat als er ook iets zou zijn dat geen liefde is? Het was en is een nietig, dwaze gedachte die in een nanoseconde door dit liefdebewustzijn flitst. Aan het staartje van deze nanoseconde hangt een ego en die is wel nieuwsgierig naar het antwoord op die vraag ‘wat als er eens geen liefde is?’.  Met deze gedachte trekt het ego een streep, een afscheiding door het liefdesbewustzijn. Dat lijkt nu in tweeën verdeeld te zijn (afbeelding 2). De streep, dat is het ego. Het ego vindt het idee van ‘wat als er geen liefde is’ wel interessant en vereenzelvigd zich helemaal met deze gedachte. Het vindt het zo boeiend dat het deze gedachte zelfs een naam geeft ‘zonde’.  ‘Zonde’, zegt het ego, ‘is de naam voor het geloof dat er ook iets anders kan zijn dan liefde’.  Het liefdebewustzijn wordt vergeten en wordt weggedrukt door ‘zonde’. Liefde moet in opdracht van het ego onder de lijn blijven. Het is nog steeds liefde, maar liefde zit nu in het ‘onderbewustzijn’.

Het ego is in zijn nopjes en vermaakt zich maar al te goed in het land van zonde en wil daar ook blijven. Het voelt echter wel de druk van onderin, van de liefde. Het moet dus iets verzinnen waardoor de liefde buiten zicht blijft. Het breidt daarom zichzelf of zonde uit met een extra lading (lees streep – afbeelding 3) die het ‘schuld’ noemt. Een gevoel van schuld moet de terugkeer naar liefde tegenhouden.

Van nu af aan zijn er dus twee ego (of zonde) en schuld en ja we weten allemaal dat waar er twee van verschillende aard zijn er al gauw een derde uit kan komen, een kindje, jawel. Zonde en schuld krijgen een kindje (= een gedachte). Ze noemen die gedachte ‘angst’. Kan je zien op afbeelding 4.

De familie woont samen boven de lijnen. Het bewustzijn boven die lijnen wordt gekleurd door zonde, schuld en angst en ook een beetje liefde want we mogen natuurlijk niet vergeten dat onder dit bewustzijn ook nog steeds liefde huist dat het bewustzijn niet kan verlaten. Het zit dan wel onderdrukt, maar het is er nog steeds en af en toe krijgt het de kans om naar boven te komen, al blijft de liefde dan vermengd met de kleuren van zonde, schuld en angst. Speciale liefde noemt de cursus dit. (afbeelding 5). In de loop van al die jaren zijn er heel wat nakomelingen (= gedachten) van het ego geboren. Een grote smurrie, een dikke laag van schuld en angst. Sommige overtuigingen of gedachten zitten nog wel in het bewustzijn, maar door de grote hoeveelheid zijn er vele vergeten en zijn nu onbewust.

Maar liefde heeft al die tijd niet stilgezeten en heeft voortdurend vuurpijlen afgeschoten naar boven. Hierdoor zijn de lijnen van het ego geperforeerd geraakt. Die pijlen van licht kennen we als de Heilige Geest. Het antigif op de pijlen is samengesteld uit vergeving (afbeelding 6). En liefde zit nooit stil, werkt eeuwig en oneindig door en blijft de barrières van het ego doorboren. Het onderbewustzijn krijgt zo meer en meer vrijheid, licht en lucht om haar volle glorie op alles te laten schijnen.  

 

Conclusie:

Ons oorspronkelijk bewustzijn dat alleen maar liefde is, onze ware aard, kern, essentie, is weggestopt, vergeten en zit onder het schild, de sluier van het ego.
Het bewustzijn van liefde zit als het ware onder ons bewust zijn en is nu onderbewustzijn geworden.
We zijn ons niet langer totaal bewust van de liefde, van onze essentie. Ons bewustzijn heeft de eigenschappen gekregen van het ego (zonde, schuld en angst). Die eigenschappen hebben zich zodanig uitgebreid dat we ons de oorzaak van alle schuld en angst niet langer kunnen herinneren of willen herinneren. Het is onbewust geworden.
Door vergeving, door ons te herinneren wie we in werkelijkheid zijn, komt dit onderbewustzijn weer meer en meer bloot te liggen en vult het met haar licht ons bewustzijn.
Liefde neemt geleidelijk aan weer volledig ons bewustzijn in.  

Samen leren podcast - een gesprek over Een cursus in wonderen

Onlangs kreeg ik een uitnodiging voor een gesprek over Een cursus in wonderen. Een podcast, zo heet dat tegenwoordig. Ik ben trouwens groot fan van dit soort communicatie. Luister er graag naar en vind het fijn om de visie van een ander te horen. Ik steek er toch elke keer weer wat van op. 

Dus nu een podcast met mijzelf en met Herbert, van 'Samen leren podcast'.