maandag 31 augustus 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus

Zoals het ego jouw waarneming van je broeders wil beperken tot het lichaam, zo wil de Heilige Geest jouw visie bevrijden en je de Grote Stralen laten zien die zo onbeperkt van hen uitstralen dat ze reiken tot God. Het is deze omslag naar visie die zich in het heilig ogenblik voltrekt. Niettemin is het noodzakelijk dat je leert wat deze omslag precies inhoudt, zodat je de bereidwilligheid vindt ze te bestendigen. Gegeven deze bereidwilligheid zal ze jou niet verlaten, want ze is bestendig. Als je haar eenmaal aanvaard hebt als de enige waarneming die je wilt, wordt ze in kennis omgezet door de rol die God Zelf in de Verzoening speelt, want dit is de enige stap erin die Hij begrijpt. Daarom zal er hierin geen uitstel zijn, wanneer jij er klaar voor bent. God is nu gereed, maar jij niet.

zondag 30 augustus 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus

Je oeroude angst is nu over je gekomen en gerechtigheid heeft jou eindelijk ingehaald. De hand van Christus heeft jouw schouder aangeraakt en je voelt dat jij niet alleen bent. Je denkt zelfs dat het ellendige zelf, waarvan je dacht dat jij dat was, misschien niet jouw Identiteit is. Misschien is Gods Woord waarachtiger dan het jouwe. Misschien zijn Zijn gaven aan jou wel echt. Misschien is Hij niet volledig om de tuin geleid door jouw plan om Zijn Zoon in diepe vergetelheid te houden en zonder jouw Zelf de weg te gaan die jij gekozen hebt.

zaterdag 29 augustus 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus

Als je er voor kiest de mensen niets over de Cursus te vertellen dan kan je hem nog steeds beoefenen zonder er ooit een woord over te zeggen. Zoals de Cursus zegt over de mensen die jouw denkgeest jou toont door jouw ogen:

Tussen deze paden ligt een andere weg die wegvoert van elk soort verlies, want offers en ontbering worden daar beide snel achtergelaten. Dit is de weg die jou nu wordt aangewezen. Je bewandelt dit pad zoals anderen dat doen en je lijkt niet verschillend van hen hoewel je dat wel degelijk bent. Zo kun je hen dienen terwijl jij jezelf dient en hun schreden naar de weg leiden die God voor jou en door jou voor hen, geopend heeft.

vrijdag 28 augustus 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus

Er is een levenswijze die je terug kan brengen tot het bewustzijn van je werkelijkheid:

Er is een manier om in de wereld te leven die niet van deze wereld is, ook al lijkt ze dat wel te zijn. Je verandert niet van uiterlijk, hoewel je vaker glimlacht. Je voorhoofd is sereen, je ogen staan rustig. En degenen die door de wereld gaan zoals jij herkennen hun gelijken. Maar ook degenen die de weg nog niet hebben gezien herkennen jou en geloven dat jij bent zoals zij, zoals je vroeger was.

donderdag 27 augustus 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus

Je moet je denkgeest gebruiken om je zondeloosheid te herontdekken:

Wat is jou gegeven? De kennis dat jij een denkgeest bent, in de Denkgeest en zuiver denkgeest, voor eeuwig zonder zonde, volkomen zonder angst, omdat jij uit liefde werd geschapen. Je hebt jouw Bron niet verlaten, want jij bent nog steeds zoals je werd geschapen. Dit werd jou gegeven als kennis die je niet kwijt kunt raken. Het werd eveneens aan elk levend wezen gegeven, want door die kennis alleen leeft het.

woensdag 26 augustus 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus

Niemand anders kan voor jou uit de droom ontwaken. Inderdaad, er is niemand anders om uit de droom te ontwaken. Dat is waarom de cursus zegt:

Mijn verlossing komt van mij.

dinsdag 25 augustus 2015

Thema's uit Een Cursus in Wonderen - 59 - Wil ik mijn broeder werkelijk zonder zonde zien?




In hoofdstuk 20 van de tekst is er een zin over onze broeder waarin Jezus ons vraagt om onszelf de vraag te stellen: ‘Wil ik hem werkelijk als zondeloos zien?’. Dit wordt het onderwerp voor deze morgen.
Belangrijk hier is dat ons niet gevraagd wordt niet te kijken … . We worden niet gevraagd om onze broeder niet als een lichaam te zien want dit is in deze wereld praktisch onmogelijk omdat we zo zeer geïdentificeerd zijn met onze lichamen.
De meeste studenten van de Cursus herinneren zich wellicht de zin uit hoofdstuk 2 waarin Jezus zegt dat het bijna onmogelijk is om in deze wereld onze fysieke ervaring te ontkennen (T2.IV.3:8-11) en dat dit een bijzonder ongepaste vorm van ontkenning is en dit, nogmaals, komt omdat we zo geïdentificeerd zijn met onze lichamen.
In feite is het zo dat we denken dat we een lichaam zijn die Een Cursus in Wonderen leest. We denken dat we een boek vasthouden in onze handen. We denken dat we lezen met onze ogen. We denken dat we naar opnames van workshops luisteren met onze oren. We denken dat we met ons brein nadenken over wat we gelezen hebben. We denken dat ons lichaam reageert op dat wat we denken dat we lezen, enz., enz. en daarom is het praktisch onmogelijk te ontkennen dat we een lichaam zijn.
Dus zegt Jezus niet om onze fysieke ervaring te ontkennen, onze visuele waarneming van iemand als een lichaam, net zo min als we datgene wat het lichaam doet moeten ontkennen. Wat hij ons echter wel vraagt te ontkennen is de interpretatie van het ego over wat het lichaam doet of hoe het lichaam er uit ziet. Bijvoorbeeld, wanneer er iemand ziek is, stervende of gestorven is dan is onze ervaring als een lichaam in deze wereld dat deze persoon ziek is, dat deze persoon stervende is of dat deze persoon inderdaad gestorven is en dus niet langer aanwezig is bij ons.
Dat is een leugen. Dat is de interpretatie van het ego gesteund op zijn geloof dat de afscheiding werkelijk is en dat het lichaam, die de belichaming vormt van deze gedachte, ook werkelijk is.
In de Cursus wordt ons echter telkens en telkens weer gezegd dat ‘ideeën hun bron niet verlaten’ en dat het idee van de afscheiding nooit zijn bron in de denkgeest verlaten heeft wat wil zeggen dat er geen lichaam is en dat er geen wereld is. Het is dus de denkgeest die interpreteert wat de fysieke ogen zien en wat het brein met deze zintuiglijke gegevens doet. De kwestie dus is wat de denkgeest interpreteert.
In het Handboek voor Leraren herinnert Jezus ons er aan dat we niet boos worden op een feit, maar op de interpretatie van dat feit. Het feit is dat het wel zo kan zijn dat jij mij hebt aangevallen of mensen, met wie ik mij identificeer, hebt aangevallen. De interpretatie is echter dat je ‘mij’ hebt aangevallen. Mogelijks heeft jouw lichaam iets gedaan, heeft je mond dingen gezegd, maar dit heeft niets te maken met ‘mij’ tenzij, zoals het einde van het hoofdstuk 27 zegt, tenzij ik nagelaten heb in te zien dat het mijn droom is. En in deze context is de droom dat ik de afscheiding wil behouden, die gelooft dat ik van God gestolen heb, maar dat ik iemand anders hiervoor verantwoordelijk stel. Dat is mijn droom, een zondebok vinden, iemand vinden op wie ik mijn onbewuste schuld, over de zonde die ik waarneem als de afscheiding van mijn bron, kan projecteren. Dat is mijn droom. Daarom is het zo dat ik wil dat mensen mij aanvallen zodat ik met een beschuldigende vinger naar hen kan wijzen en kan zeggen: ‘Zie, mijn broeder, door jouw schuld moet ik sterven.’ Het is jouw fout, niet die van mij. En zoals het in het begin van hoofdstuk 27 staat – hetzelfde deel waarin de zin ‘Zie, mijn broeder, door jouw toedoen sterf ik.’ staat – dat de zonden van jouw broeder in de Hemel geschreven staan en hem vooruit gaan. Met andere woorden, God die in de Hemel is ziet de zonden van iemand anders wat mij dus mij, Hem en de wereld aantoont dat je inderdaad gezondigd hebt tegenover mijn lichaam dat moet lijden.
Dus, nogmaals, we worden niet gevraagd om de zondeloosheid te zien van onze broeder, we worden niet gevraagd om zijn lichaam niet waar te nemen. We worden gevraagd om te kijken naar onze wens om onze broeder zondeloos te zien. Wil ik mijn broeder werkelijk als zondeloos zien? En zolang ik mij identificeer met mijn ego klinkt er een duidelijk ‘nee’. Ik wil hem niet zondeloos zien. Ik wil hem zondig zien.
Ik ontken dus niet wat jouw lichaam doet. Ik ontken de interpretatie van mijn ego van wat jouw lichaam doet, namelijk dat jij ‘mij’ dit aandoet. Dit rechtvaardigt het hokje waar ik jou als zondaar in plaats en daarom zal God jou straffen in plaats van mij en dit is gesteund op het basisprincipe van het ego van ‘de een of de ander’. Als jij de ‘zondaar’ bent, dan ben ik zondeloos. Ben ik de zondaar, dan ben jij zonder zonde. Nogmaals, om mijn afscheiding te kunnen behouden, waarvan ik geloof dat ik die van God gestolen heb, is het nodig dat ik iemand anders kan vinden die ik hiervoor verantwoordelijk stel, omdat dan die persoon in plaats van mijzelf gestraft zal worden.
Om mijn broeder dus zondeloos te kunnen zien, om het verlangen te hebben mijn broeder als zondeloos te zien, moet ik eerst het onderliggende verlangen hebben dat ik mijn oorspronkelijke belofte aan het ego moet corrigeren, mijn geloof dat het ego gelijk heeft en dat de Heilige Geest en Jezus ongelijk hebben.
Het antwoord op deze vraag hangt dus af van mijn keuze van leraar of voor het ego, met zijn denksysteem van zonde, schuld, angst en straf of voor Jezus, met zijn denksysteem van vergeving, vrede en genezing. Het antwoord op die vraag is dus gesteund op de keuze van mijn leraar en de keuze van leraar hangt af van mijn keuze of ik nog steeds in de droom wil blijven of dat ik er uit wil ontwaken.

Het komt uiteindelijk neer op die ene fundamentele keuze: wil ik ontwaken of wil ik in slaap blijven?

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus

Het Antwoord ligt nooit in de droom, alleen erbuiten waar de waarheid is en waar jij ook bent. Er is niets anders; de waarheid neemt de leiding en je moet voortdurend naar het licht van de Heilige Geest kijken die de Verzoening voorstelt – het enige antwoord op je enige probleem. De Cursus zegt:

Wat het ego maakt houdt het voor zichzelf en dus is het zonder kracht. Het deelt zijn bestaan niet met anderen. Het sterft niet, het is eenvoudig nooit geboren. Fysieke geboorte is geen begin, het is een voortzetting. Al wat zich voortzet is al geboren. Het zal groeien wanneer jij bereid bent het ongenezen deel van je denkgeest aan het hogere deel terug te geven en die onverdeeld aan de schepping teruggeeft. Ik ben gekomen om jou de fundering te geven zodat je eigen gedachten jou werkelijk vrij kunnen maken. Je hebt de last gedragen van ongedeelde ideeën die te zwak zijn om te groeien, maar toen je ze eenmaal gemaakt had wist je niet hoe je ze ongedaan kon maken. Op eigen kracht kun jij je vergissingen uit het verleden niet opheffen. Zonder de Verzoening, een remedie die niet van jouw hand is, zullen ze niet uit je denkgeest verdwijnen. De Verzoening moet als een pure daad van delen worden begrepen. Dat bedoelde ik toen ik zei dat het zelfs in deze wereld mogelijk is naar één Stem te luisteren. Als jij deel van God bent en het Zoonschap één is, kun jij niet beperkt zijn tot het zelf dat het ego ziet.

maandag 24 augustus 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus

Wat je dus nodig hebt zijn elke dag tussenpozen waarin het leren-in-de-wereld een voorbijgaande fase wordt, een gevangenis van waaruit je het zonlicht ingaat en de duisternis vergeet. Hier begrijp jij het Woord, de Naam die God jou gegeven heeft, de ene Identiteit die alle dingen gemeen hebben, de ene erkenning van wat waar is. En stap dan terug in de duisternis, niet omdat je meent dat die werkelijkheid is, maar alleen om de onwerkelijkheid ervan te verkondigen in termen die nog steeds betekenis hebben in de wereld die door duisternis wordt beheerst.

zondag 23 augustus 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus

Het zou inderdaad vreemd zijn als je gevraagd werd aan alle symbolen van de wereld voorbij te gaan en ze voor altijd te vergeten en jou toch werd gevraagd een onderwijzende functie op je te nemen. Het is voor jou nodig de symbolen van de wereld een tijdje te gebruiken. Maar laat je er niet tevens door misleiden. Ze staan helemaal nergens voor en tijdens je oefeningen is het deze gedachte die jou ervan zal bevrijden. Ze worden slechts middelen waardoor je kunt communiceren op een manier die de wereld begrijpen kan, maar waarvan jij inziet dat het niet de eenheid is waar ware communicatie kan worden gevonden.

zaterdag 22 augustus 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus

Laat jouw heilige stem dan nu tot Mij wederkeren. Het lied van het gebed is stil zonder jou. Het universum wacht op jouw verlossing want het is de zijne. Wees mild daarvoor en voor jezelf en wees dan mild voor Mij. Ik vraag niet meer dan dit: dat jij troost vindt en niet langer leeft in doodsangst en in pijn. Wijs de Liefde niet af. Onthoud dit: wat je ook over jezelf denkt, wat je ook over de wereld denkt, jouw Vader heeft jou nodig en zal je roepen tot jij ten langen leste in vrede tot Hem komt.

vrijdag 21 augustus 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus

Onthoud wat je werkelijk bent:
Eenheid is eenvoudig het idee: God is. En in Zijn Wezen omvat Hij alles. Geen enkele denkgeest bevat iets anders dan Hem. We zeggen: ‘God is’ en doen er dan het zwijgen toe, want in die wetenschap verliezen woorden hun betekenis. Er zijn geen lippen om ze uit te spreken en er is geen deel van de denkgeest onderscheiden genoeg om te voelen dat hij zich nu gewaar is van iets niet zichzelf. Hij heeft zich verenigd met zijn Bron. En als zijn Bron Zelf, is hij alleen maar.

donderdag 20 augustus 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus

De Cursus is gericht op de ervaring van echte eenheid die samengevat kan worden in slechts twee woorden, de twee woorden die werkelijk de absolute waarheid uitdrukken. Houd je aandacht op het doel terwijl je de wereld vergeeft en onthoud altijd waarheen de Cursus je leidt.

En het laatste dat overwonnen moet worden is de dood. Uiteraard! Zonder het idee van de dood is er geen wereld. Alle dromen zullen met deze eindigen. Dit is het einddoel van de verlossing, het einde van alle illusies. En in de dood worden alle illusies geboren. Wat kan uit de dood geboren worden en toch leven hebben? Maar wat is uit God geboren en kan toch sterven? De inconsistenties, de compromissen en de rituelen die de wereld activeert in haar vruchteloze pogingen zich vast te klampen aan de dood en toch te denken dat liefde werkelijk is, is onnadenkende malle magie, zonder effect en zonder betekenis. God is en in Hem moet al het geschapene eeuwig zijn. Zie je niet in dat Hij anders een tegendeel heeft en dat angst dan even werkelijk zou zijn als liefde?

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus

God heeft jou een plaats in Zijn Denkgeest gegeven die voor eeuwig de jouwe is. Toch kun je die alleen behouden door haar te geven, zoals ze jou gegeven werd. Kun jij daar dan alleen zijn, wanneer ze jou gegeven werd omdat God niet alleen wilde zijn? Gods Denkgeest kan niet verminderd worden. Hij kan alleen vermeerderd worden, want al wat Hij schept heeft de functie om te scheppen. Liefde beperkt niet en wat ze schept kent geen beperking. Het is Gods Wil voor jou dat je onbeperkt geeft, want alleen dat kan jou de vreugde brengen die de Zijne is en die Hij met jou delen wil. Jouw liefde is zo grenzeloos als de Zijne omdat ze de Zijne ‘is’.

dinsdag 18 augustus 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus

De wetten van het universum dulden geen tegenspraak. Wat voor God geldt, geldt voor jou. Als je gelooft dat jij niet bij God bent, zal je geloven dat Hij niet bij jou is. De oneindigheid heeft zonder jou geen betekenis en zonder God heb jij geen betekenis. Er is geen eind aan God en Zijn Zoon, want wij zijn het universum. God is niet incompleet en Hij is niet kinderloos. Omdat Hij niet alleen wilde zijn, heeft Hij een Zoon geschapen gelijk Hemzelf. Ontzeg Hem Zijn Zoon niet, want jouw onwilligheid om Zijn Vaderschap te aanvaarden heeft jou het jouwe ontzegd. Zie Zijn scheppingen als Zijn Zoon, want de jouwe werden geschapen ter ere van Hem. Het universum van liefde houdt niet op omdat jij het niet ziet en evenmin hebben jouw gesloten ogen het vermogen tot zien verloren. Zie de heerlijkheid van Zijn schepping en je zult leren wat God voor jou heeft bewaard.

maandag 17 augustus 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus

Overweeg deze ideeën uit het deel in de cursus dat ‘De gaven van het Vaderschap’ heet.

Alleen zijn betekent afgescheiden zijn van de oneindigheid, maar hoe kan dit als de oneindigheid geen einde kent? Niemand kan zich buiten het onbegrensde bevinden, want wat geen grenzen heeft moet wel overal zijn. In God, wiens universum Hijzelf is, is geen begin of eind. Kun jij jezelf uitsluiten van het universum of van God die het universum is? Ik en mijn Vader zijn één met jou, want jij bent deel van Ons. Geloof jij werkelijk dat een deel van God kan ontbreken of voor Hem verloren kan zijn?

zondag 16 augustus 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus

Het idee van God in de cursus is zo verheven als maar mogelijk is omdat het de waarheid is. Eenheid kan niet volkomen zijn zolang er nog maar iets anders is om je bewust van te zijn.

Er is niets buiten jou. Dat is wat je uiteindelijk dient te leren, omdat dit het inzicht is dat jij het Koninkrijk der Hemelen herkregen hebt. Want alleen dit heeft God geschapen en Hij is er niet van weggegaan, noch heeft Hij het, afgesneden van Hemzelf, achtergelaten. Het Koninkrijk der Hemelen is de woonplaats van Gods Zoon die zijn Vader niet heeft verlaten, noch van Hem afgezonderd woont. De Hemel is geen plaats en evenmin een toestand. Het is louter een gewaarzijn van volmaakte Eenheid en het weten dat er niets anders is; niets buiten deze Eenheid en niets anders daarbinnen.

zaterdag 15 augustus 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus

Als iedereen al zijn vergevingslessen heeft gedaan zal God Zelf de laatste stap zetten en de collectieve verloren Zoon weer welkom heten in de eenheid die je in werkelijkheid nooit hebt verlaten:

Wil jij je angsten niet verruilen voor de waarheid, als die ruil plaatsvindt mits je er maar om vraagt? Want als God Zich niet in jou vergist, kun jij je alleen in jezelf vergissen. Maar jij kunt de waarheid over jezelf leren van de Heilige Geest, die jou zal onderwijzen dat er in jou, als deel van God, geen vergissing mogelijk is. Wanneer jij jezelf zonder begoocheling waarneemt, zal je de werkelijke wereld aanvaarden in plaats van de onware die jij hebt gemaakt. En dan zal je Vader Zich naar je toebuigen en de laatste stap voor jou zetten, door jou te verheffen tot Zichzelf.

vrijdag 14 augustus 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus

We vertrokken als één en zullen als één naar de Hemel terugkeren.
Natuurlijk ben je niet weggegaan omdat je niet anders kunt dan veilig zijn in God, onafhankelijk van wat je verder maar droomt. Als het hele Zoonschap klaar is dan zal God Zijn laatste Oordeel geven. Zoals Jezus informeert:

Dit is Gods Eindoordeel: ‘Jij bent nog altijd Mijn heilige Zoon, voor immer onschuldig, eeuwig liefdevol en eeuwig geliefd, even onbegrensd als jouw Schepper, totaal onveranderlijk en voor altijd zuiver. Ontwaak daarom en keer terug tot Mij. Ik ben jouw Vader en jij bent Mijn Zoon.’

donderdag 13 augustus 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus

De tijd zal komen dat ieder schijnbaar afgescheiden denkgeest zijn verlichting of wederopstanding heeft bereikt. Wanneer iedereen – en let op, dus niet ieder lichaam, maar iedere denkgeest die duizenden levens heeft gedroomd – dit stadium bereikt heeft van ontwaken uit de droom, dat is de Wederkomst van Christus. Zoals de Cursus onderricht:

De Wederkomst is de enige gebeurtenis in de tijd waarop de tijd zelf geen invloed heeft. Want ieder die ooit kwam om te sterven of die nog komen zal of nu aanwezig is, wordt gelijkelijk bevrijd van wat hij heeft gemaakt. In die gelijkheid wordt Christus hersteld als één Identiteit, waarin de Zonen van God erkennen dat zij allen één zijn. En God de Vader glimlacht naar Zijn Zoon, Zijn ene schepping en Zijn enige vreugd.

woensdag 12 augustus 2015

Thema's uit Een Cursus in Wonderen - 58 - De aantrekking tot schuld




Deze morgen bespreken we de aantrekking van schuld. De aantrekking tot schuld kan op twee manieren begrepen worden en ik zal beide deze morgen beschrijven.
In hoofdstuk 19 (T19.IV.A.i) is er een deel – in feite is het een onderdeel van de eerste blokkade voor de vrede - die ‘de aantrekkingskracht van schuld’ noemt. En in dat deel spreekt Jezus meer bepaald over onze aantrekking om de schuld bij iemand anders te leggen. Maar vooraleer we de schuld bij de ander kunnen leggen moeten we eerst de aantrekking tot schuld in onszelf ontwikkelen en ervaren, omdat het de drang is om onszelf als schuldig te zien, we dit onderdrukken en vervolgens naar buiten projecteren wat er voor zorgt dat we de schuld in andere mensen zien. Dus laat ons beginnen met onze behoefte om onszelf als schuldig te zien.
Schuld is een van de meest belangrijke begrippen of concepten in het denksysteem van het ego. In feite kunnen we stellen dat dit de belangrijkste is omwille van de concepten die hieraan vooraf gaan, nl. zonde en afscheiding, en die geleid hebben tot schuld. En wat hier dan op volgt is ons gevoel voor straf die zijn hoogtepunt bereikt in het maken van het fysieke universum dat hier het gevolg van is.
In feite is schuld dus het centrale begrip in het denksysteem van het ego, het resultaat van de afscheiding en de zonde en de oorzaak voor onze angst voor straf en het maken van een wereld. Dus als schuld werkelijk is, dan betekent dit dat de afscheiding van God werkelijk is. Er kan geen schuld zijn wanneer er niet eerst een geloof in zonde is omdat schuld ontstaat uit zonde. Schuld zegt ik heb niet alleen iets zondigs gedaan, ik ben zondig. En die zonde is werkelijk verweven in het weefsel van mijn bestaan. Schuld bewijst dat ik gezondigd heb, wat wil zeggen dat ik mij afgescheiden heb van God, wat dus betekent dat ik nu buiten de volmaakte Eenheid en de volmaakte Liefde sta. Dat is de kern van het denksysteem van het ego. Ik heb dus een enorme nood om mezelf als schuldig te zien, om mezelf als ontoereikend te zien, als een mislukking, ellendig, ongeschikt, gebrekkig, onvolkomen. Ik heb hier een enorme behoefte aan en maak inderdaad een leven waar dit vrij goed naar voren komt. Want nogmaals, wanneer ik mij schuldig voel en ik al deze gevoelens heb in en als een lichaam, dan weerspiegelt dit het geloof in mijn denkgeest dat ik inderdaad schuldig ben omdat ik gezondigd heb, omdat ik mij afgescheiden heb en ik daarom besta. Wanneer ik nu een citaat van Descartes leen, dan kunnen we ook zeggen ‘ik ben schuldig, dus ik besta.’
Die enorme behoefte om dus voortdurend te bewijzen hoe erg ik er wel aan toe ben is de behoefte van het ego om zijn eigen identiteit te kunnen bewaren/behouden. Maar de ervaring van deze schuld is zo gruwelijk en in essentie ondraaglijk – er is niemand die kan bestaan met die hoeveelheid aan zelfhaat in het eigen bewustzijn. Want het is inderdaad zo dat zelfhaat geboren is uit het geloof dat ik de Hemel vernietigd heb, dat ik de volmaakte Liefde vernietigd heb, ik heb de Zoon van God, Christus, gekruisigd. Er is niemand die met die enorme schuld kan bestaan/leven, dus wat het ego doet is deze schuld, die eerst in onze denkgeest werkelijk is gemaakt, ontkennen. En vervolgens zegt het ego dat om te ontsnappen aan de last van deze schuld we dit naar buiten moeten projecteren.
En door het naar buiten te projecteren heb ik een wereld van lichamen gemaakt. Dit hebben we collectief gedaan en telkens wij als een individu geboren worden, maken we gedurende ons leven onze wereld … de wereld van onze ouders, van onze familie, van onze uitgebreide familie, van onze vrienden, enz., enz. . En het doel van het ego met dit alles is om verschillende mogelijkheden van al deze geprojecteerde voorwerpen te hebben.
Les 161 zegt: haat is specifiek. Er moet iets of iemand zijn die we kunnen haten. Er moet iets of iemand zijn op wie ik mijn zelfhaat kan projecteren en dit dan te haten. Hierin ligt de aantrekking tot schuld. Hierin ligt de behoefte voor deze ‘hongerige en angstige honden’ waar dat deel uit de tekst het over heeft. Ik laat deze honden honger lijden om ze daarna er op uit te sturen om zich te goed te doen aan de schuld in anderen. En in onze dagelijkse ervaringen vertaalt zich dit in ons voortdurende neiging om te oordelen, kritiek te geven, om iets aan te merken bij anderen of in situaties. Het maakt niet uit wat we zien. Het maakt niet uit wat we lezen. Het maakt niet uit met wie we zijn, we hebben altijd wel iets aan te merken en ik doe dit omdat ik mij aangetrokken voel tot schuld. Ik wil de schuld in de ander zien omdat wanneer de schuld in hen is, is er iets in mij dat weet dat het in hen is omdat ik het daar geplaatst heb. En wanneer ik het daar geplaatst heb betekent dit dat het oorspronkelijk in mij was. De schuld in mij leidt dus automatisch naar de aantrekking tot schuld in andere mensen of ik word aangetrokken tot schuld in andere mensen waardoor de schuld in mijzelf versterkt wordt. En zolang schuld werkelijk is besta ik.
In les 190 kunnen we lezen: als pijn bestaat, dan bestaat God niet. We zouden dit ook kunnen gebruiken om te zeggen: als schuld bestaat, bestaat God niet en wanneer er geen God is dan is er een ‘ik’ omdat mijn individueel zelf niet tegelijkertijd met God kan bestaan. En wanneer het dus zo is dat ik besta dan is er geen God en dat wat bewijst dat ik besta is schuld. En wat die schuld versterkt en deze schuld in mij beschermt en verdedigt is door deze schuld in iemand anders te zien.
De enige manier om uit deze ellendige hel te geraken is door te herkennen dat dit alles gebaseerd is op een vergissing, niet een zonde, maar een vergissing. Er is geen schuld omdat er geen afscheiding is.

En dat is wat het Verzoeningsprincipe ons zegt dat de afscheiding van God nooit gebeurd is. De Verzoening zegt ons dat het niet gerechtvaardigd is om te geloven in schuld en dat vormt de essentie voor vergeving. Ik vergeef jou niet voor wat je gedaan hebt, ik vergeef je niet voor wat ik gedaan heb. Ik vergeef je omdat er niets gebeurd is. Er kwam niets tussen God en Zijn Zoon en alles wat er op lijkt dat tussen Hen is gekomen is een leugen en moet niet geloofd worden. De werkelijkheid is dat er geen schuld is en als er geen schuld is, is er ook geen afscheiding en is er enkel God. 

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus

Eens je het gelaat van Christus hebt gezien:

Hier eindigt het leerplan. Van nu af aan zijn er geen richtlijnen meer nodig. Visie is volledig gecorrigeerd en alle vergissingen zijn ongedaan gemaakt. Aanval is zonder betekenis en vrede is gekomen. Het doel van het leerplan is bereikt. Gedachten wenden zich naar de Hemel en keren zich af van de hel. Alle verlangens zijn vervuld, want wat blijft er onbeantwoord en onvolledig? De laatste illusie verspreidt zich over de wereld, vergeeft alles en neemt de plaats van alle aanval in. Heel de ommekeer is volbracht. Niets blijft er over om het Woord van God te weerspreken. De waarheid ontmoet geen weerstand. En nu kan de waarheid eindelijk komen. Hoe snel zal ze komen als haar gevraagd wordt in zo’n wereld binnen te gaan en die te onthullen!

dinsdag 11 augustus 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus

Het gelaat van Christus wordt in ieder levend wezen gezien en niets wordt in de duisternis gehouden, gescheiden van het licht der vergeving. Er is geen droefheid meer op aarde. De vreugde van de Hemel is over haar gekomen.

maandag 10 augustus 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus

De opstanding is de loochening van de dood, want ze is de bevestiging van het leven. Zo is er een totale ommekeer in al het denken van de wereld gekomen. Nu wordt het leven als verlossing onderkend en elke vorm van pijn en ellende als de hel beschouwd. Liefde wordt niet langer gevreesd, maar vreugdevol verwelkomd. Afgoden zijn verdwenen en de Godsherinnering straalt onbelemmerd over de wereld.

zondag 9 augustus 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus

Wat is de opstanding?

Heel simpel: de opstanding is het overwinnen, of te boven komen, van de dood. Het is een herontwaken of een wedergeboorte, een verandering van denken over de betekenis van de wereld. Het is het aanvaarden van de interpretatie die de Heilige Geest van het doel van de wereld heeft: het aanvaarden van de Verzoening voor jezelf. Het is het eind van dromen van ellende en het blijde gewaarzijn van de laatste droom, die van de Heilige Geest. Het is het herkennen van de gaven van God. Het is de droom waarin het lichaam perfect functioneert en geen andere functie dan communicatie heeft. Het is de les waarmee al het leren eindigt want hiermee is het voltooid en overtroffen. Het is de uitnodiging aan God om Zijn laatste Stap te zetten. Het is het loslaten van alle andere doelstellingen, alle andere belangen, alle andere wensen en alle andere bekommernissen. Het is het eenduidige verlangen van de Zoon naar de Vader.

zaterdag 8 augustus 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus

Vergeving van de beelden die je ziet als je afgescheiden broeders en zusters symboliseren eigenlijk jezelf en zijn de enige uitweg uit dit hellegat. Zoals de Cursus zegt.

Laat niet het licht van de wereld, dat jou gegeven is, voor die wereld verborgen blijven. Ze heeft het licht nodig, want het is er inderdaad donker en de mensen wanhopen omdat de visie van een verlosser hun onthouden wordt en wat zij zien is de dood. Hun verlosser staat daar, onwetend en onbekend en aanschouwt hen met ogen die ongeopend zijn. En zij kunnen pas zien wanneer hij met ziende ogen naar hen kijkt en hun vergeving schenkt met die van hemzelf. Kun jij, tot wie God zegt: ‘Bevrijd Mijn Zoon!,’ ertoe worden verleid niet te luisteren wanneer je ontdekt dat jij degene bent voor wie Hij bevrijding vraagt? En wat anders wil deze cursus onderwijzen? En wat anders valt er voor jou te leren?

vrijdag 7 augustus 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus

De gelukkige droom is noodzakelijk omdat het voor ons gewoon te veel zou zijn om te verwerken als de poten ineens onder onze tijd-ruimtelijke stoel weggezaagd zouden worden. De droom van de afscheiding schijnt te echt voor ons om plotseling wakker te worden. Zoals de Cursus het zegt:

Jij bent de dromer van de wereld van dromen. Een andere oorzaak heeft ze niet en zal ze ook nooit hebben. Niets angstigers dan een ijdele droom heeft Gods Zoon angst aangejaagd en ervoor gezorgd dat hij dacht dat hij zijn onschuld verloren, zijn Vader verloochend en een oorlog tegen zichzelf gevoerd heeft. Zo beangstigend is de droom en zo schijnbaar werkelijk dat hij niet zonder angstzweet en een doodskreet tot de werkelijkheid zou kunnen ontwaken als niet een vriendelijker droom zijn ontwaken voorafging en ervoor zorgde dat zijn gekalmeerde denkgeest de Stem verwelkomde en niet vreesde, die met liefde roept om hem te doen ontwaken; een vriendelijker droom waarin zijn lijden is genezen en zijn broeder zijn vriend is. God heeft gewild dat hij zachtjes en van vreugde vervuld wakker wordt en hem het middel geschonken om zonder angst te ontwaken.

donderdag 6 augustus 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus

De verlossing is waarlijk een paradox! Wat kan ze anders zijn dan een gelukkige droom? Ze vraagt je enkel alle dingen te vergeven die niemand ooit heeft gedaan, voorbij te zien aan wat er niet is en het onwerkelijke niet voor werkelijkheid aan te zien. Er wordt je slechts gevraagd jouw wil te laten geschieden en niet langer de dingen na te jagen die je niet wilt. En er wordt je gevraagd jezelf vrij te laten zijn van al de dromen van wat je nooit was en niet langer te proberen de kracht van ijdele wensen in de plaats te stellen van Gods Wil.

woensdag 5 augustus 2015

Thema's uit Een Cursus in Wonderen - 57 - Ik sta onder geen andere wetten dan die van God





Deze morgen hebben  we het over les 76 ‘Ik sta onder geen andere wetten dan die van God.’ Dit is een van de vele plaatsen in de Cursus die zo makkelijk verkeerd begrepen worden wat leidt tot vreselijke toepassingen, verkeerde toepassingen van datgene wat de Cursus onderwijst.

De bedoeling van Jezus in/met deze les, net zoals hij die ook op verschillende andere plaatsen heeft, is om ons een beeld te geven van hoe ons leven zal zijn naarmate wij de ladder bestijgen en we de bovenste treden van de ladder bereiken. Hij geeft ons een beeld van wat het betekent hier in deze wereld te leven in een lichaam als een gevorderde leraar van God. Hij biedt ons een beschouwing aan van waar deze cursus ons naar toe leidt en dan wat hieraan voorbij ligt.

Het doel van deze les met betrekking tot datgene wat Jezus ons wil leren is dat, eens we besloten hadden om een ego te zijn, wat dus wil zeggen, eens dat we besloten hadden een schuldige Zoon te zijn van God in plaats van de onschuldige Zoon van God, is dat we ons vanaf dan geïdentificeerd hebben met de strategie van het ego, wat wil zeggen, het behoud ervan door onszelf te projecteren buiten de denkgeest en in het lichaam. En het doel hiervan, nogmaals, is om ons, zoals reeds zo vaak herhaald is, is om ons in een voortdurende staat van onbewustheid te houden.

Wanneer ik geen denkgeest ben, hoe kan ik die dan veranderen? En wanneer ik mijn denken niet verander, hoe zou ik dan mijn verkeerd genomen keuze voor het ego veranderen?

Dus vanaf het ogenblik dat ik mezelf waarneem als een lichaam in de wereld en er een zware sluier of een ijzeren gordijn voor mijn denkgeest is gevallen zodat ik geen enkele herinnering meer heb aan het feit dat mijn denkgeest hiervoor gekozen heeft, heb ik geen andere toevlucht dan een identificatie met het lichaam waarvan ik geloof dat ik daar in besta. En van zodra ik dit doe, sta ik onder de wetten van het lichaam.

En wat bedoelen we nu met deze wetten van het lichaam? Het is duidelijk dat er wetten van ontwikkeling zijn die ik moet doorlopen: vooraleer ik kan lopen, moet ik eerst leren stappen; vooraleer ik kon stappen, moest ik eerst leren kruipen; vooraleer ik kon kruipen, moest ik eerst leren rechtzitten; vooraleer ik kon praten, moest ik eerst diverse geluiden/klanken uiten. Ik moest in staat zijn bepaalde klanken na te bootsen waarna ik kon leren om dit om te zetten in woorden.

Er zijn dus verschillende ontwikkelingsstadia. Er zijn niveaus die we bereiken terwijl we opgroeien van de kindertijd naar de jeugd om daarna van de jeugd uit te groeien naar volwassenheid en verder naar bejaard zijn en dood. En er zijn wetten die dit allemaal sturen. Wetten van ongemak en ziekte. Wetten van de zwaartekracht. Relationele wetten. Wederkerige wetten, enz. enz. . En deze wetten leven we allemaal na.

Wanneer we niet op een bepaalde manier ademhalen, elke vijftien tot twintig seconden dan zullen we sterven. Wanneer we na een aantal dagen geen water hebben om te drinken of voeding hebben dan zullen onze lichamen hier werkelijk onder lijden om dan uiteindelijk te sterven, enz. enz. . Er zijn duidelijk omschreven wetten die ons voorschrijven hoe we moeten leven, zowel op individueel vlak als op het niveau van de soort, voor elk levend wezen hier op aarde. En deze wetten blijven bestaan zolang wij er blijven voor kiezen om een ego te zijn wat zoveel wil zeggen dat we ervoor kiezen om een lichaam te zijn. En het is duidelijk dat er in de cursus niet gesuggereerd wordt dat wij deze wetten aan onze laars moeten lappen om te bewijzen dat we niet een lichaam zijn wanneer we nog steeds geloven dat we dat wel zijn.

Anderzijds zijn de wetten van God, de wetten van liefde, de wetten van het eeuwige leven, de wetten van eenheid, enz. , allemaal verschillende manieren om te praten over de enige Wil van God die geen vorm kent. In de Hemel zijn er dus geen wetten. Maar zeggen dat we onder de wetten van God staan, betekent dat we onder de wetten staan van het juist gerichte denken die de weerspiegeling is van de wetten van de Hemel. De visie dus van het juist gerichte denken is dat we allemaal gelijk zijn en dat is de weerspiegeling van de wet van de eenheid van de Hemel. Vergeving, die het centrale thema vormt van de Cursus, gebeurt wanneer onze denkgeest voor de Heilige Geest kiest als onze leraar in plaats van voor het ego en is de weerspiegeling van de wet van de Liefde van de Hemel.

Wat dus het doel van deze les is, is dat we herkennen wat we aan het doen zijn. Wanneer we dus bijvoorbeeld ziek zijn, fysiek ziek dan geloven we dat er bepaalde dingen zijn die ons zullen helpen en het maakt niet uit of men gebruik maakt van de reguliere geneeskunde of van alternatieve of geen medicatie. We denken dat er bepaalde dingen niet goed werken, dat er bepaalde dingen in de wereld zijn – die de Cursus magie noemt – die ons kunnen helpen. En dat is het volgen van de wetten van de wereld en het maakt niet uit welke wetten dit zijn of welke richting men volgt, er zijn bepaalde wetten. En wat Jezus nu zegt is niet dat we geen gebruik moeten maken van deze wetten, maar dat we  eerder zouden moeten herkennen dat de werkelijke oorzaak van ons lichamelijk ongemak, de werkelijke oorzaak van het symptoom, de keuze voor schuld is door de denkgeest. Hieruit komt het ongemak voort.

In hoofdstuk 27 is er een zin die zegt dat van alle oorzaken van ons lijden we er nooit bij stil gestaan hebben dat schuld hier ook toe behoort (T27.VII.7:4) wat uiteindelijk betekent onze beslissing voor schuld, want dat is de oorzaak van ons lijden. Dus door onszelf onder de wetten van God te plaatsen, weerspiegelt door de Heilige Geest, is wat we werkelijk zeggen dat de wet van vergeving alle wetten van de wereld vervangt. Mijn denkgeest kan in vrede zijn. Ik kan in dat stiltecentrum zijn, ik kan binnenin heel rustig en kalm zijn ongeacht wat er gebeurt met mijn lichaam of met de lichamen van mijn geliefden. En het is mogelijk dat de vorm die ik mijn ziekte noem verdwijnt of niet verdwijnt. Maar dat is niet de genezing of het gebrek aan genezing. Het gebrek aan genezing of de genezing is de beslissing, de keuze van mijn denkgeest voor schuld of voor vergeving. Dat is hetgeen mij onder de wetten stelt van de Heilige Geest die de weerspiegeling zijn van de wetten van God. En dat is de duiding van deze les, dat we ons er bewust van zijn dat we de wetten van de wereld volgen omdat we ervoor kiezen als een lichaam te zijn en de meest liefdevolle manier om dit ongedaan te maken is niet door deze wetten te ontkennen wanneer we op enig niveau nog steeds er in geloven, maar door te kijken naar wat we doen en er ten volle bewust van zijn dat we nog steeds ervoor kiezen om onder de wetten van de wereld of de wetten van het lichaam te staan als een verdediging tegen de wetten van God. En hier naar kijken is de genezing omdat de ziekte mijn oordeel is, eerst van mijzelf en dan van mijn lichaam en de genezing is om uiteindelijk in staat te zijn om te kijken via mijn juist gerichte ogen en te zeggen: dit heeft niets te betekenen, of ik nu oefen of niet, een deel van mij weet dat ik onder de wetten van God sta en niet onder de wetten van de wereld.

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus


… het begint altijd met vergeving en het kiezen van de juiste Leraar :

Wanneer jij je met mij verenigt, verenig jij je zonder het ego, want ik heb het ego in mezelf opgegeven en kan me daarom niet met dat van jou verenigen. Onze vereniging is daarom dé manier om het ego in jou op te geven. De waarheid in ons beiden ligt buiten het bereik van het ego. Ons welslagen in het overstijgen van het ego wordt door God gegarandeerd en ik deel dit vertrouwen voor ons beiden en voor ons allen. Ik breng Gods vrede naar al Zijn kinderen terug, omdat ik die voor ons allemaal van Hem ontvangen heb. Niets kan zegevieren over onze verenigde wil, omdat niets kan zegevieren over die van God.

dinsdag 4 augustus 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus


… verlichting gaat de gespleten denkgeest te boven. … het is niet onze bedoeling om de ervaringen die mensen hebben op weg naar verlichting te kleineren, we willen alleen dat je het sneller zult bereiken door je, wanneer je maar kunt, te blijven focussen op het doel. De Cursus zegt:

Alle termen zijn in aanleg controversieel en zij die de controverse zoeken zullen die vinden. Maar zij  die verheldering en verklaring zoeken zullen die eveneens vinden. Zij dienen echter bereid te zijn aan controversen voorbij te zien in het besef dat die een verweer zijn tegen de waarheid in de vorm van een vertragingsmanoeuvre. Theologische overwegingen als zodanig zijn per definitie controversieel aangezien ze op geloof berusten en daarom aanvaard of verworpen kunnen worden. Een universele theologie is onmogelijk maar een universele ervaring is niet alleen mogelijk, maar zelfs noodzakelijk. Het is deze ervaring waarop de cursus aanstuurt. Alleen hier is consistentie mogelijk want alleen hier komt aan onzekerheid een eind.

maandag 3 augustus 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus


Als je verlicht bent zal je volledig uit de droom ontwaken en hoewel je nog steeds in een lichaam zult lijken te zijn, zal je zien wat de cursus als de werkelijke wereld beschrijft:

De werkelijke wereld is een symbool, zoals al het overige wat waarneming te bieden heeft. Toch staat ze voor iets wat tegengesteld is aan wat jij hebt gemaakt. Jouw wereld wordt gezien door ogen vol angst en levert je denkgeest de bewijzen van verschrikking. De werkelijke wereld kan alleen waargenomen worden met ogen die door vergeving zijn gezegend, zodat ze een wereld zien waarin verschrikking onmogelijk is en bewijzen voor angst niet kunnen worden gevonden.
De werkelijke wereld bevat een tegenhanger voor elke ongelukkige gedachte die zich in jouw wereld weerspiegelt, een feilloze correctie voor de beelden van angst en de geluiden van strijd waar jouw wereld vol van is. De werkelijke wereld toont een wereld die anders wordt gezien, door kalme ogen en met een vredige denkgeest. Daar heerst niets dan rust. Kreten van pijn en verdriet zijn daar niet te horen, want daar rest niets behalve vergeving. En de beelden zijn er vriendelijk. Alleen blije beelden en geluiden kunnen doordringen tot de denkgeest die zichzelf vergeven heeft.
Wat voor behoefte heeft zo’n denkgeest aan doodsgedachten, aanval- en moordgedachten? Wat kan hij anders om zich heen zien dan geborgenheid, liefde en vreugde? Wat is er dat hij zou verkiezen te verwerpen en wat is er waartegen hij oordelen wil? De wereld die hij ziet komt voort uit een denkgeest die met zichzelf in vrede is. In niets wat hij ziet loert enig gevaar, want hij is zachtaardig en zachtaardigheid is het enige wat hij ziet.
De werkelijke wereld is het symbool dat de droom van zonde en schuld voorbij is en Gods Zoon niet langer slaapt. Zijn wakkere ogen zien de ontwijfelbare weerspiegeling van de Liefde van zijn Vader, de stellige belofte dat hij is verlost. De werkelijke wereld markeert het einde van de tijd, want haar aanblik maakt tijd zinloos.
De Heilige Geest heeft de tijd niet nodig als die Zijn doel heeft gediend. Nu wacht Hij slechts dat ene ogenblik nog tot God Zijn laatste stap zet, dan is de tijd verdwenen en heeft in zijn heengaan waarneming met zich meegenomen en enkel de waarheid achtergelaten om zichzelf te zijn. Dat ogenblik is ons doel, want het bevat de Godsherinnering. En terwijl we een vergeven wereld aanschouwen is Hij het die ons roept en mee naar huis komt nemen en ons herinnert aan onze Identiteit, die onze vergeving aan ons heeft teruggegeven.

zondag 2 augustus 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus


Eenheid is eenvoudig het idee: God is. En in Zijn Wezen omvat Hij alles. Geen enkele denkgeest bevat iets anders dan Hem. We zeggen: ‘God is’ en doen er dan het zwijgen toe, want in die wetenschap verliezen woorden hun betekenis. Er zijn geen lippen om ze uit te spreken en er is geen deel van de denkgeest onderscheiden genoeg om te voelen dat hij zich nu gewaar is van iets dat niet hijzelf is . Hij heeft zich verenigd met zijn Bron. En als zijn Bron Zelf, is hij alleen maar.

zaterdag 1 augustus 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus


Een openbaring brengt een totale maar tijdelijke opheffing van twijfel en angst teweeg. Het is een afspiegeling van de oorspronkelijke vorm van communicatie tussen God en Zijn scheppingen en gaat gepaard met het uiterst persoonlijke scheppingsgevoel dat soms in lichamelijke relaties wordt gezocht. Lichamelijke intimiteit kan het niet tot stand brengen. Wonderen zijn echter interpersoonlijk in de ware zin en voeren tot werkelijke intimiteit met anderen. Een openbaring verenigt je rechtstreeks met God. Wonderen verenigen je rechtstreeks met je broeder. Geen van beide vloeit uit het bewuste voort, maar beide worden daar wel ervaren. Het bewuste is de toestand die tot handelen beweegt, hoewel het hiervan niet de inspiratiebron is. Je bent vrij te geloven wat je verkiest en wat je doet getuigt van wat je gelooft.

God spreekt niet in woorden – nooit – en mensen die denken dat zij Zijn Stem horen, horen gewoonlijk de Stem van de Heilige Geest vermengt met hun eigen gedachten. Dat is normaal voor spirituele zoekers.