woensdag 5 augustus 2015

Thema's uit Een Cursus in Wonderen - 57 - Ik sta onder geen andere wetten dan die van God





Deze morgen hebben  we het over les 76 ‘Ik sta onder geen andere wetten dan die van God.’ Dit is een van de vele plaatsen in de Cursus die zo makkelijk verkeerd begrepen worden wat leidt tot vreselijke toepassingen, verkeerde toepassingen van datgene wat de Cursus onderwijst.

De bedoeling van Jezus in/met deze les, net zoals hij die ook op verschillende andere plaatsen heeft, is om ons een beeld te geven van hoe ons leven zal zijn naarmate wij de ladder bestijgen en we de bovenste treden van de ladder bereiken. Hij geeft ons een beeld van wat het betekent hier in deze wereld te leven in een lichaam als een gevorderde leraar van God. Hij biedt ons een beschouwing aan van waar deze cursus ons naar toe leidt en dan wat hieraan voorbij ligt.

Het doel van deze les met betrekking tot datgene wat Jezus ons wil leren is dat, eens we besloten hadden om een ego te zijn, wat dus wil zeggen, eens dat we besloten hadden een schuldige Zoon te zijn van God in plaats van de onschuldige Zoon van God, is dat we ons vanaf dan geïdentificeerd hebben met de strategie van het ego, wat wil zeggen, het behoud ervan door onszelf te projecteren buiten de denkgeest en in het lichaam. En het doel hiervan, nogmaals, is om ons, zoals reeds zo vaak herhaald is, is om ons in een voortdurende staat van onbewustheid te houden.

Wanneer ik geen denkgeest ben, hoe kan ik die dan veranderen? En wanneer ik mijn denken niet verander, hoe zou ik dan mijn verkeerd genomen keuze voor het ego veranderen?

Dus vanaf het ogenblik dat ik mezelf waarneem als een lichaam in de wereld en er een zware sluier of een ijzeren gordijn voor mijn denkgeest is gevallen zodat ik geen enkele herinnering meer heb aan het feit dat mijn denkgeest hiervoor gekozen heeft, heb ik geen andere toevlucht dan een identificatie met het lichaam waarvan ik geloof dat ik daar in besta. En van zodra ik dit doe, sta ik onder de wetten van het lichaam.

En wat bedoelen we nu met deze wetten van het lichaam? Het is duidelijk dat er wetten van ontwikkeling zijn die ik moet doorlopen: vooraleer ik kan lopen, moet ik eerst leren stappen; vooraleer ik kon stappen, moest ik eerst leren kruipen; vooraleer ik kon kruipen, moest ik eerst leren rechtzitten; vooraleer ik kon praten, moest ik eerst diverse geluiden/klanken uiten. Ik moest in staat zijn bepaalde klanken na te bootsen waarna ik kon leren om dit om te zetten in woorden.

Er zijn dus verschillende ontwikkelingsstadia. Er zijn niveaus die we bereiken terwijl we opgroeien van de kindertijd naar de jeugd om daarna van de jeugd uit te groeien naar volwassenheid en verder naar bejaard zijn en dood. En er zijn wetten die dit allemaal sturen. Wetten van ongemak en ziekte. Wetten van de zwaartekracht. Relationele wetten. Wederkerige wetten, enz. enz. . En deze wetten leven we allemaal na.

Wanneer we niet op een bepaalde manier ademhalen, elke vijftien tot twintig seconden dan zullen we sterven. Wanneer we na een aantal dagen geen water hebben om te drinken of voeding hebben dan zullen onze lichamen hier werkelijk onder lijden om dan uiteindelijk te sterven, enz. enz. . Er zijn duidelijk omschreven wetten die ons voorschrijven hoe we moeten leven, zowel op individueel vlak als op het niveau van de soort, voor elk levend wezen hier op aarde. En deze wetten blijven bestaan zolang wij er blijven voor kiezen om een ego te zijn wat zoveel wil zeggen dat we ervoor kiezen om een lichaam te zijn. En het is duidelijk dat er in de cursus niet gesuggereerd wordt dat wij deze wetten aan onze laars moeten lappen om te bewijzen dat we niet een lichaam zijn wanneer we nog steeds geloven dat we dat wel zijn.

Anderzijds zijn de wetten van God, de wetten van liefde, de wetten van het eeuwige leven, de wetten van eenheid, enz. , allemaal verschillende manieren om te praten over de enige Wil van God die geen vorm kent. In de Hemel zijn er dus geen wetten. Maar zeggen dat we onder de wetten van God staan, betekent dat we onder de wetten staan van het juist gerichte denken die de weerspiegeling is van de wetten van de Hemel. De visie dus van het juist gerichte denken is dat we allemaal gelijk zijn en dat is de weerspiegeling van de wet van de eenheid van de Hemel. Vergeving, die het centrale thema vormt van de Cursus, gebeurt wanneer onze denkgeest voor de Heilige Geest kiest als onze leraar in plaats van voor het ego en is de weerspiegeling van de wet van de Liefde van de Hemel.

Wat dus het doel van deze les is, is dat we herkennen wat we aan het doen zijn. Wanneer we dus bijvoorbeeld ziek zijn, fysiek ziek dan geloven we dat er bepaalde dingen zijn die ons zullen helpen en het maakt niet uit of men gebruik maakt van de reguliere geneeskunde of van alternatieve of geen medicatie. We denken dat er bepaalde dingen niet goed werken, dat er bepaalde dingen in de wereld zijn – die de Cursus magie noemt – die ons kunnen helpen. En dat is het volgen van de wetten van de wereld en het maakt niet uit welke wetten dit zijn of welke richting men volgt, er zijn bepaalde wetten. En wat Jezus nu zegt is niet dat we geen gebruik moeten maken van deze wetten, maar dat we  eerder zouden moeten herkennen dat de werkelijke oorzaak van ons lichamelijk ongemak, de werkelijke oorzaak van het symptoom, de keuze voor schuld is door de denkgeest. Hieruit komt het ongemak voort.

In hoofdstuk 27 is er een zin die zegt dat van alle oorzaken van ons lijden we er nooit bij stil gestaan hebben dat schuld hier ook toe behoort (T27.VII.7:4) wat uiteindelijk betekent onze beslissing voor schuld, want dat is de oorzaak van ons lijden. Dus door onszelf onder de wetten van God te plaatsen, weerspiegelt door de Heilige Geest, is wat we werkelijk zeggen dat de wet van vergeving alle wetten van de wereld vervangt. Mijn denkgeest kan in vrede zijn. Ik kan in dat stiltecentrum zijn, ik kan binnenin heel rustig en kalm zijn ongeacht wat er gebeurt met mijn lichaam of met de lichamen van mijn geliefden. En het is mogelijk dat de vorm die ik mijn ziekte noem verdwijnt of niet verdwijnt. Maar dat is niet de genezing of het gebrek aan genezing. Het gebrek aan genezing of de genezing is de beslissing, de keuze van mijn denkgeest voor schuld of voor vergeving. Dat is hetgeen mij onder de wetten stelt van de Heilige Geest die de weerspiegeling zijn van de wetten van God. En dat is de duiding van deze les, dat we ons er bewust van zijn dat we de wetten van de wereld volgen omdat we ervoor kiezen als een lichaam te zijn en de meest liefdevolle manier om dit ongedaan te maken is niet door deze wetten te ontkennen wanneer we op enig niveau nog steeds er in geloven, maar door te kijken naar wat we doen en er ten volle bewust van zijn dat we nog steeds ervoor kiezen om onder de wetten van de wereld of de wetten van het lichaam te staan als een verdediging tegen de wetten van God. En hier naar kijken is de genezing omdat de ziekte mijn oordeel is, eerst van mijzelf en dan van mijn lichaam en de genezing is om uiteindelijk in staat te zijn om te kijken via mijn juist gerichte ogen en te zeggen: dit heeft niets te betekenen, of ik nu oefen of niet, een deel van mij weet dat ik onder de wetten van God sta en niet onder de wetten van de wereld.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten