zondag 29 november 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus


Verlossing vraagt niet dat je de geest aanschouwt en het lichaam niet ziet. Ze vraagt alleen dat dit jouw keuze zou zijn. Want het lichaam kun jij zonder hulp zien, maar je begrijpt niet hoe jij een wereld kunt aanschouwen die daar los van staat. Verlossing zal jouw wereld ongedaan maken en je een andere wereld tonen die jouw ogen nooit zouden kunnen vinden. Bekommer je er niet om hoe dit ooit zou kunnen. Jij begrijpt niet eens hoe wat je ziet voor je ogen is ontstaan. Want begreep je dat wel, dan zou het verdwenen zijn. De sluier der onwetendheid is over het kwade en het goede neergelaten en men moet er doorheen gaan opdat beide verdwijnen en de waarneming geen schuilplaats meer vindt. Hoe wordt dit gedaan? Het wordt helemaal niet gedaan. Wat zou er in het universum dat God geschapen heeft, kunnen bestaan dat nog gedaan moet worden?

zaterdag 28 november 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus


Welk doel heeft een afgod dan? Waar dient hij voor? Dit is de enige vraag waarop vele antwoorden bestaan, elk afhankelijk van degene aan wie de vraag werd gesteld. De wereld gelooft in afgoden. Niemand komt daar, tenzij hij ze aanbeden heeft en nog steeds probeert er een te vinden die hem alsnog een geschenk zou kunnen bieden dat de werkelijkheid niet bevat. Elke aanbidder van afgoden koestert de hoop dat zijn speciale godheden hem méér zullen geven dan andere mensen bezitten. Het móet meer zijn. Meer van wat maakt niet echt uit: meer schoonheid, meer verstand, meer weelde of zelfs meer rampen en meer pijn. Maar méér van iets, daar dient een afgod toe. En wanneer de een tekortschiet, komt een ander in zijn plaats, in de hoop meer van iets anders te vinden. Laat je niet misleiden door de vormen die dat ‘iets’ aanneemt. Een afgod is een middel om méér te krijgen. En juist dit druist in tegen de Wil van God.
God heeft niet vele Zonen, maar slechts Eén. Wie kan dan méér hebben en wie is minder bedeeld?
In de Hemel zou Gods Zoon alleen maar lachen, als afgoden zijn vrede al konden binnendringen. Het is dan ook ten behoeve van hem dat de Heilige Geest spreekt en jou vertelt dat afgoden hier geen doel hebben. Want méér dan de Hemel kun je nooit hebben. Als de Hemel in jou is, waarom zou je dan op zoek gaan naar afgoden die van de Hemel minder zouden maken om jou méér te geven dan God jouw broeder en jou, één met Hem, geschonken heeft? God gaf jou alles wat er is. En om er zeker van te zijn dat jij het niet zou kunnen verliezen, gaf Hij hetzelfde ook nog eens aan elk levend wezen. En zo is ieder levend wezen deel van jou, evenals van Hem. Geen enkele afgod kan van jou meer maken dan God is. Maar je zult nooit genoegen nemen met minder te zijn.

vrijdag 27 november 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus


Laat niet het licht van de wereld, dat jou gegeven is, voor die wereld verborgen blijven. Ze heeft het licht nodig, want het is er inderdaad donker en de mensen wanhopen omdat de visie van een verlosser hun onthouden wordt en wat zij zien is de dood. Hun verlosser staat daar, onwetend en onbekend en aanschouwt hen met ogen die ongeopend zijn. En zij kunnen pas zien wanneer hij met ziende ogen naar hen kijkt en hun vergeving schenkt met die van hemzelf. Kun jij tot wie God zegt: ‘Bevrijd Mijn Zoon!’ ertoe worden verleid niet te luisteren, wanneer je ontdekt dat jij degene bent voor wie Hij bevrijding vraagt? En wat anders wil deze cursus onderwijzen? 7En wat anders valt er voor jou te leren?

donderdag 26 november 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus

De aanwezigheid van angst is een onmiskenbaar teken dat jij op je eigen kracht aan het vertrouwen bent. Het besef dat er niets te vrezen valt, toont dat jij je ergens in je denkgeest, hoewel niet per se op een plaats die je nu al herkent, God herinnerd hebt en je Zijn kracht de plaats van jouw zwakheid hebt laten innemen. Zodra je hiertoe bereid bent, valt er inderdaad niets te vrezen.

woensdag 25 november 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus


Onthoud je doel, wat ook het doel van de Heilige Geest is:

Vanuit de vergeven wereld wordt de Zoon van God moeiteloos naar zijn thuis gelicht. En daar weet hij dat hij daar altijd al in vrede heeft gerust. Zelfs verlossing zal een droom worden en verdwijnen uit zijn denkgeest. Want verlossing is het eind van dromen en zal wanneer de droom wordt afgesloten geen betekenis meer hebben. Wie, die wakker is in de Hemel, kan dromen dat er ooit behoefte aan verlossing zou kunnen zijn?

dinsdag 24 november 2015

Thema uit Een Cursus in Wonderen - 52 - Dankbaarheid



Gezien het over enkele dagen Thanksgivingsday is, is het thema voor vandaag ‘dankbaarheid’. Dankbaarheid is een belangrijk thema in de Cursus. De meesten onder u zijn bekend met les 195 ‘Liefde is de weg die ik in dankbaarheid ga.’ En dankbaarheid gaat hand in hand met nederigheid wat een ander thema van de Cursus is die vaak gesteld wordt tegenover arrogantie.
Wanneer we ons echt dankbaar voelen dan is hier ook een gevoel van nederigheid bij, wat betekent dat er iemand is die ons heeft geholpen of iemand die ons iets geleerd heeft of iemand heeft ons iets gegeven waar we ons dankbaar voor voelen. En ik denk dat we ons in Een Cursus in Wonderen vooral dankbaar moeten voelen voor de Cursus zelf omdat we verstrikt geraakt zijn in het hol van het ego van pijn, lijden en dood zoals gevoelens van wanhoop en hopeloosheid en er plots een stralend licht ons leven binnen schijnt.
En voor velen onder ons is de Cursus dat stralende licht samen met zijn leraar Jezus. We voelen ons dankbaar omdat we nooit op een of andere manier uit dit moeras van schuld, angst en pijn kunnen geraken zonder die hulp die ogenschijnlijk van buiten ons afkomstig is. Uiteindelijk herkennen we wel dat de persoon die we dankbaar moeten zijn onszelf is. ‘Ik kan alleen maar mijn eigen dankbaarheid oogsten.’ (les 197) zegt het werkboek. En die dankbaarheid gaat naar ons juist gerichte denken of ons keuzemakend zelf die ervoor kiest juist gericht te denken en de vergevingslessen te leren, om de weg van het wonder te volgen die ons terugleidt naar huis. En natuurlijk is Een Cursus in Wonderen dat symbool of deze weg. Het is het leermiddel dat ons helpt onderscheid te maken tussen ons onjuist en ons juist gerichte denken en ons in feite helpt bewust te worden dat we een denkgeest hebben en zo een andere keuze kunnen maken.
Maar deze dankbaarheid breidt zich ook verder dan de Cursus uit want een van de sleutelbegrippen van Een Cursus in Wonderen is dat we dankbaar moeten zijn voor elk levend iets. Want het is de wereld, de voorwerpen, de situaties, de gebeurtenissen en vooral onze relaties in de wereld, waarop wij onze onbewuste schuld projecteren. En wanneer we ons niet bewust zijn van onze schuld dan kennen we ook geen mogelijkheden om dit te vergeven en ons denken erover te veranderen. Maar wanneer er mensen in ons leven komen die schijnbaar het ergste in ons naar boven halen – en ik zeg schijnbaar omdat het in werkelijkheid reeds in ons is, maar zij halen het naar boven omdat wij deze schuld op hen projecteren - en wanneer wij dit zien voorbijflitsen op het scherm van ons leven kunnen we nu zeggen: ‘Oké, dit maakt mij boos.’ En onze innerlijke leraar, Jezus, waar we natuurlijk ook heel erg dankbaar voor zijn, toont ons dan dat datgene dat ons boos maakt enkel een uiterlijk beeld is van een innerlijke toestand van onze keuzemakende denkgeest. Dit neemt onze projectie terug, brengt onze aandacht terug naar de denkgeest zodat we opnieuw kunnen kiezen. Alles wat in deze wereld dient als een middel of een leerschool om onze aandacht terug te brengen naar de denkgeest zodat we opnieuw kunnen kiezen is iets waar we heel dankbaar moeten voor zijn.
En nu, tijdens deze periode van dankbaarheid, Thanksgiving, in aanvulling op die tijd die we doorbrengen met onze familie en vrienden en we aan een rijk gevulde tafel zitten, zou dit een tijd moeten zijn die ons herinnert aan dat nederige gevoel van dankbaarheid die de weg is die we bewandelen terug naar huis. We kunnen niet leren hoe we echt kunnen liefhebben zonder eerst dit gevoel van dankbaarheid te hebben voor de lessen die ons leren hoe we kunnen liefhebben en ons eraan herinneren dat we niet alleen houden van, maar dat we zelf liefde zijn – liefde schiep ons als zichzelf.
Deze houding van dankbaarheid, deze houding van nederigheid moet dus alles besturen wanneer we wakker zijn, dag in en dag uit, week in en week uit, jaar in en jaar uit en dat we alles leren zien als een leerschool die ons helpt om ons denken te veranderen, ons doel verlegt van het punt dat de wereld ons moet dienen naar een plek die ons helpt ons denken te veranderen zodat we waar we ons tot nu toe compleet wanhopig voelden en alle speciale relaties in onze levens hebben gezien als een middel om die wanhoop en dat gevoel van leegte ongedaan te maken. Deze hele reeks gevoelens en gedachten worden nu getransformeerd naar dit gevoel van dankbaarheid voor wat de wereld ons kan leren, namelijk dat het niet de wereld is die de bron is van onze pijn en ons geluk, maar ons juiste en onjuist gerichte denken.
En nogmaals hebben we dit gevoel van dankbaarheid voor Een Cursus in Wonderen en voor Jezus als onze leraar om ons te leren hoe we de weg terug naar huis kunnen vinden daar waar we voorheen hebben gedacht dat deze weg voor altijd afgesloten bleef.

Waar anders kunnen we dankbaar voor zijn behalve dan voor de mogelijkheid ons te herinneren wie we zijn en Wie onze Bron is? 

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus

Er is geen wereld, omdat ze een gedachte is los van God, gemaakt om de Vader en de Zoon te scheiden en een deel van God Zelf weg te breken en zo Zijn Heelheid te vernietigen. Kan een wereld die voortkomt uit dit idee, werkelijk zijn? Kan ze ergens zijn? Ontken illusies, maar aanvaard de waarheid. Ontken dat jij een schaduw bent, die kortstondig op een stervende wereld is geworpen. Bevrijd je denkgeest en je zult naar een bevrijde wereld kijken.

maandag 23 november 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus


Blijf je met God verenigen en je zult in dat opzicht leiding ontvangen. Uiteindelijk verenigt een verlosser van de wereld zich met God op dezelfde wijze als een non met Jezus huwt, maar het is niet nodig voor jou om dat nu volledig te doen als je er niet klaar voor bent.

Bevrijd de wereld! Jouw werkelijke scheppingen wachten op deze bevrijding om jou vaderschap te geven, niet van illusies maar in waarheid zoals God. God deelt Zijn Vaderschap met jou, die Zijn Zoon bent, want Hij maakt geen onderscheid tussen wat Hijzelf is en wat nog steeds Hijzelf is. Wat Hij schept staat niet los van Hem en nergens eindigt de Vader en begint de Zoon als iets afzonderlijk van Hem.

zondag 22 november 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus


Jij vraagt niet te veel van het leven, maar veel te weinig. Wanneer je toestaat dat jouw denkgeest wordt aangetrokken tot lichamelijke aangelegenheden, tot dingen die je koopt, tot aanzien zoals de wereld dat waardeert, vraag je om verdriet, niet om geluk. Deze cursus doet geen poging het weinige dat je hebt van jou af te nemen. Hij probeert niet utopische ideeën in de plaats te stellen van genoegens die de wereld bevat. Er zijn geen genoegens in de wereld.

De Cursus stelt je alleen in een positie waarin jij je natuurlijke erfdeel kan claimen dat veel groter is dan wat voor lichamelijke sensatie je ook maar teweeg weet te brengen.

zaterdag 21 november 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus


In deze aanhaling uit een sectie uit de tekst die de ‘antichrist’ heet spreekt Jezus over verschillende vormen van idolen en seks moet zeker als één daarvan worden beschouwd:

Laat hun vorm jou niet misleiden. Afgoden zijn slechts substituten voor jouw werkelijkheid. Op een of andere manier geloof je dat ze jouw kleine zelf compleet zullen maken en zo veiligheid bieden in een wereld die als gevaarlijk wordt beschouwd en waar krachten samenspannen tegen je zelfvertrouwen en je innerlijke vrede. Ze hebben de macht jouw gebreken aan te vullen, en de waarde toe te voegen die jij niet bezit. Er is niemand die in afgoden gelooft die zichzelf niet tot slaaf heeft gemaakt van kleinheid en verlies. En die dus buiten zijn kleine zelf naar kracht dient te zoeken om zijn hoofd op te richten en los te staan van alle ellende die de wereld weerspiegelt. Dit is de prijs wanneer je niet vanbinnen op zoek gaat naar zekerheid en de vredige rust die jou van de wereld bevrijdt en je er los van laat staan, in rust en vrede.

vrijdag 20 november 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus


Wanneer je maar wil kan jij je realiseren wat de waarheid is:

Fantasie is een vervormd soort visie. Alle fantasieën zijn vervormingen, omdat ze altijd inhouden dat de waarneming tot onwerkelijkheid wordt verdraaid. Handelingen die voortkomen uit vervormingen zijn letterlijk de reacties van hen die niet weten wat ze doen. Fantasie is een poging om uitgaande van valse behoeften de werkelijkheid te beheersen. Verdraai de werkelijkheid op enigerlei wijze en je waarneming wordt destructief. Fantasieën zijn een middel om valse verbanden te leggen en te proberen daar genot uit te halen. Maar al kun je valse verbanden zien, je kunt ze nooit tot werkelijkheid maken, behalve voor jouzelf. Jij gelooft in wat je maakt. Als je wonderen schenkt, zal jij daar even sterk in geloven. De kracht van jouw overtuiging zal dan de ontvanger van het wonder sterken in zijn geloof. Fantasieën worden totaal overbodig wanneer de volkomen bevredigende aard van de werkelijkheid zowel voor gever als ontvanger duidelijk wordt. De werkelijkheid gaat ‘verloren’ door onrechtmatige toe-eigening, hetgeen tirannie met zich meebrengt. Zolang nog één enkele ‘slaaf’ de aarde bewandelt, is jouw bevrijding niet compleet. Het complete herstel van het Zoonschap is het enige doel van hen die wondergericht zijn.

donderdag 19 november 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus


Jij bent zoals God jou heeft geschapen en dat geldt ook voor elk levend wezen waarnaar je kijkt, ongeacht de beelden die jij ziet. Wat jij ziet als ziekte en als pijn, als zwakheid, lijden en verlies, is niets anders dan de verleiding jezelf als weerloos en in de hel te zien. Bezwijk daar niet voor en je zult zien dat alle pijn, waar en in welke vorm die zich ook voordoet, eenvoudig oplost als nevelslierten voor de zon. Een wonder is gekomen om Gods Zoon te genezen, de deur voor zijn dromen van zwakheid te sluiten en zo de weg te openen naar zijn verlossing en bevrijding. Kies opnieuw wat jij zou willen dat hij is en houd daarbij in gedachten dat elke keuze die jij maakt je eigen identiteit bepaalt zoals jij die zult zien en geloven dat die is.

woensdag 18 november 2015



Deze morgen bespreken we les 153 ‘In mijn verdedigingsloosheid ligt mijn veiligheid.’ In zekere zin is dit de voortzetting van les 135 ‘Wanneer ik mij verdedig word ik aangevallen.’
Wat het ego wil dat we doen is dat we ons verdedigend opstellen. Wanneer we verdedigend worden, wanneer we ons gaan verdedigen wanneer iemand ons bekritiseert of ons corrigeert of er is zelfs een lichte vorm van kritiek op iets wat we gedaan hebben, wat we dan in feite doen is zeggen: ‘ik ben een zondaar en ik ben boos omdat iemand mij herinnert aan mijn zonde’ waardoor ik mij verdedigend opstel en zo probeer mijzelf te beschermen. Met andere woorden ik probeer mijn verdedigingen te verdedigen en te beschermen en zolang ik dit doe blijf ik mezelf aanvallen door mijzelf te zien als een afgescheiden ego, mezelf te zien als een zondig, schuldig en angstig ego en door de vergissing van het ego werkelijk te maken zal ik nooit herkennen dat dit alles – van het begin af aan - een verdediging is door tegen de Verzoeningsgedachte te kiezen die in ons juist gerichte denken is en die de enige waarheid die er is, weerspiegeld, de waarheid van God, de waarheid van onze eenvormige Eenheid als kind, als een schepping van volmaakte Eenheid. Of zoals in de tekst wordt gezegd: ‘een Eenheid die als Eén verbonden is.’ (T25.I.7:1)
Maar wanneer wij kiezen voor het afgescheiden zelf van het ego en dit werkelijk maken dan verdedigen wij dit door er een niet bestaand probleem van te maken, wat onze schuld is, omdat schuld ons zegt dat we gezondigd hebben – wat nooit gebeurd is – en we schuld dan zo afgrijselijk gemaakt hebben dat we ervan weggevlucht zijn de wereld in en we verder ons lichaam beschermen tegen alles wat het wrede lot ons toeslingert om het met de woorden van Hamlet te zeggen. Alle verschrikkelijke dingen in de wereld die ons raken, die ons opgelegd worden, die ons van streek maken, die onze geliefden in de war brengen en zo verdedigen we onszelf voortdurend tegen een niet bestaand probleem.
Hoe kan ik dus ooit veilig zijn? Want het werkelijke probleem is niet mijn lichaam, is niet het beschermen van mijn lichaam, zijn niet alle verschillende muren die we in de wereld om ons heen gebouwd hebben om ons te beschermen omdat het probleem de keuze van de denkgeest is voor iets wat nooit gebeurd is en dat niet bestaat. Hoe zou ik dus iets kunnen beschermen die zelfs niet bestaat? Dat is mijn kracht. Mijn kracht is de kracht van Christus die in mijn juist gerichte denken is of de herinnering van de kracht van Christus die in mijn juist gerichte denken is.

Op het einde van de tekst zegt Jezus dat we altijd kunnen kiezen tussen onze zwakte en de kracht van Christus die in ons is. Onze zwakte is het ego en het is een zwakte die we beschermen met een schijnbaar krachtige vertoning, wat het lichaam is; dat is wat wij denken dat gelijk wat in deze wereld is. We denken dat het iets is wat ons kan beschermen zodat wij ons goed kunnen voelen over onszelf. We streven ernaar om ons lichaam te beschermen, we proberen de lichamen van onze geliefden te helpen. We proberen allerlei medische dingen uit om ons lichaam gezond te houden en het te beschermen tegen ziekte. Op internationaal niveau beschermen we ons ras, onze religie, ons land, cultuur en we voeren voortdurend oorlog om onszelf te verdedigen en onze grenzen veilig te stellen, onze religieuze leringen veilig te stellen, onze cultuur, onze lichamen. En dit alles versterkt alleen maar de zwakte van het ego. De zwakte omdat het ego een gedachte is die zegt dat er iets anders is/bestaat dan de kracht van God. Dat er iets anders is dan de almachtige Schepper. Almachtig in die zin dat er in het hele universum geen andere kracht bestaat. Maar door voor de zwakte van het ego te kiezen als onze identiteit proberen we dit steeds aan te sterken door verschillende verdedigingen. Wanneer we echter verdedigingsloos zijn dan zeggen we dat er niets is waartegen we ons moeten verdedigen omdat het ego niet bestaat. Wanneer het er dus op lijkt dat jij mij aanvalt - ook al kan het jouw bedoeling zijn om mij aan te vallen – is dat jouw ego, is dat jouw droom van het ego. Dat is jouw geloof van het ego in zwakte. En wat heeft dit te maken met mij? Het heeft alleen met mij te maken wanneer mijn denkgeest ervoor kiest deel te nemen aan jouw aanvalsdroom, jouw droom van schijnbare kracht. Maar wanneer jouw aanval op mij verdedigingsloos aanschouw zeg ik: ‘je kan misschien wel mijn lichaam willen aanvallen, maar je kan niet mijn denkgeest aanvallen en mijn denkgeest is almachtig. Hierin ligt mijn kracht en hierin ligt jouw kracht.’ Dit betekent echter niet dat ik op het niveau van de wereld en van mijn lichaam mijzelf niet zou verdedigen in wat de wereld een verdediging noemt. Het betekent enkel dat wat ik ook doe om mijzelf en jou te beschermen van iets waarvoor jij een prijs moet betalen, nl. jouw schuldgevoel, laat staan wat de gemeenschap van jou zal eisen, wat ik in feite doe is geen acht slaan, geen rekening hou met mijn gedrag wat ik doe. De vrede waarmee ik reageer, de vrede waarmee ik mijzelf ‘verdedig’, die vrede zegt: ‘niets wat jij doet kan de vrede van God verstoren die in mijn denkgeest is, dat is mijn kracht, dat is jouw kracht. Het is mijn verdedigingsloosheid die ten aanzien van wat jouw aanval lijkt te zijn, getuigt van het feit dat in jou, in de wereld en in mijzelf de ware kracht de kracht van mijn denken is om te kiezen voor de kracht van God en te kiezen tegen de zwakte van het ego.’ En het is mijn verdedigingsloosheid, het is mijn vrede, het is de liefde die ik voor jou voel, ongeacht wat jij mij aandoet, dat is datgene wat jou en mij aantoont dat de kracht van God mijn werkelijkheid is en niet de zwakte van het ego. 

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus

Een openbaring brengt een totale maar tijdelijke opheffing van twijfel en angst teweeg. Het is een afspiegeling van de oorspronkelijke vorm van communicatie tussen God en Zijn scheppingen en gaat gepaard met het uiterst persoonlijke scheppingsgevoel dat soms in lichamelijke relaties wordt gezocht. Lichamelijke intimiteit kan het niet tot stand brengen. Wonderen zijn echter interpersoonlijk in de ware zin en voeren tot werkelijke intimiteit met anderen. Een openbaring verenigt je rechtstreeks met God. Wonderen verenigen je rechtstreeks met je broeder. Geen van beide vloeit uit het bewuste voort, maar beide worden daar wel ervaren. Het bewuste is de toestand die tot handelen beweegt, hoewel het hiervan niet de inspiratiebron is. Je bent vrij te geloven wat je verkiest en wat je doet getuigt van wat je gelooft.

dinsdag 17 november 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus


Je kunt dus niet om de echo vragen. Juist het lied is het geschenk. Samen daarmee komen de boventonen, de harmonieën, de echo’s, maar deze zijn ondergeschikt. Bij het ware gebed hoor je alleen het lied. Al het overige is er slechts aan toegevoegd. Je hebt eerst het Koninkrijk der Hemelen gezocht en al het andere is jou inderdaad gegeven.

maandag 16 november 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus


Gods Antwoord is innerlijk, niet uiterlijk. Als er iets in de wereld verschijnt dan is het een symbool. Denk niet dat God iets doet in de wereld; dat doet Hij niet. Het resultaat van gehoor te geven aan je leiding kan in de wereld tevoorschijn komen als symbolen van veiligheid en overvloed.

Je komt in een positie van kracht in plaats van zwakte. Je merkt dat je geduldiger en rustiger bent in je werk en daardoor meer effectief. Door je denkgeest te ontdoen van je eigen ideeën over je behoeften als jij je tot God wendt, kun je Zijn Liefde ervaren. Bij je terugkomst in de wereld waar je denkt te zijn kan jij je vaker herinneren waar je werkelijk bent – bij God. Van tijd tot tijd zal je heel natuurlijk en duidelijk zien wat je in deze wereld zou moeten doen om je problemen op te lossen dan wel als je met een belangrijke beslissing geconfronteerd wordt wat die beslissing precies zou moeten zijn. Het meest opmerkelijke bewijs dat deze benadering zinnig is ligt in het feit dat hij werkt. Onthoud als je de geschenken van je Vader ontvangt dat je in eeuwigheid bij Hem bent.

Het geheim van het ware gebed is de dingen te vergeten die jij meent nodig te hebben. Vragen om iets specifieks is nagenoeg hetzelfde als naar zonde kijken en die dan vergeven. Eveneens op dezelfde manier zie je in gebed voorbij aan je specifieke behoeften zoals jij die ziet en geef je ze over in Gods handen. Daar worden ze jouw geschenken aan Hem want ze vertellen Hem dat jij geen andere goden voor Zijn aangezicht wilt, geen andere Liefde dan de Zijne. Wat kan Zijn Antwoord anders zijn dan jouw herinnering aan Hem? Kan dat geruild worden voor een beetje te verwaarlozen advies over een probleem van heel korte duur? God antwoordt louter voor de eeuwigheid. Maar toch zijn alle kleine antwoorden hierin vervat.

zondag 15 november 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus


Dit is de sleutel: je met God verenigen in liefde en dankbaarheid. Je vergeet al het andere en je verliest je in Zijn Liefde. Dat is wat het betekent om van de geest vervuld te zijn. Dat is het Lied van het Gebed. De echo is een extraatje, niet het doel van het gebed. Het gebeurt gewoon natuurlijk als jij je met God verenigd en Hem liefhebt.

Je kunt dus niet om de echo vragen. Juist het lied is het geschenk. Samen daarmee komen de boventonen, de harmonieën, de echo’s, maar deze zijn ondergeschikt. Bij het ware gebed hoor je alleen het lied. Al het overige is er slechts aan toegevoegd. Jij hebt eerst het Koninkrijk der Hemelen gezocht en al het andere is jou inderdaad gegeven.

zaterdag 14 november 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus


Mensen verwachten altijd dat God hun gebeden zal beantwoorden. Als ze beter wisten hoe te bidden zouden ze ook weten hoe het antwoord wordt gegeven. Zijn antwoorden komen niet in de vorm van fysieke antwoorden, ze komen in je denkgeest in de vorm van ideeën, een geïnspireerd idee, dat het pamflet Lied van het Gebed beschrijft als een echo van de Liefde van God:

Er is je gezegd de Heilige Geest een antwoord te vragen voor elk specifiek probleem en je zult een specifiek antwoord ontvangen als dat jouw behoefte is. Er is je eveneens gezegd dat er maar één probleem en één antwoord is. In gebed is dit geen tegenspraak. Er zijn hier beslissingen te nemen en die moeten worden genomen of het illusies zijn of niet. Jou kan niet gevraagd worden antwoorden te aanvaarden die uitgaan boven het behoefteniveau dat je herkent. Daarom is het niet de vorm van de vraag die van belang is, noch hoe die wordt gesteld. De vorm van het antwoord, mits door God gegeven, zal aan jouw behoefte voldoen zoals jij die ziet. Dit is slechts een echo van het antwoord van Zijn Stem. De werkelijke klank is altijd een lied van dankzegging en Liefde.

vrijdag 13 november 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus


De instructies van Jezus in ‘Het Lied van het Gebed’ zijn zeer specifiek. Je verenigen met God is abstract. Wanneer je het niet verwacht, zal een oplossing voor je problemen je ineens dagen, geheel onverwacht. Je zou dit kunnen zien als een gevolg van het je verenigen met God. Zo wordt het in dit wondermooie pamflet omschreven:

Het geheim van het ware gebed is de dingen te vergeten die jij meent nodig te hebben. Vragen om iets specifieks is nagenoeg hetzelfde als naar zonde kijken en die dan vergeven. Eveneens op dezelfde manier zie je in gebed voorbij aan je specifieke behoeften zoals jij die ziet en geef je ze over in Gods handen. Daar worden ze jouw geschenken aan Hem want ze vertellen Hem dat jij geen andere goden voor Zijn aangezicht wilt, geen andere Liefde dan de Zijne. Wat kan Zijn Antwoord anders zijn dan jouw herinnering aan Hem? Kan dat geruild worden voor een beetje te verwaarlozen advies over een probleem van heel korte duur? God antwoordt louter voor de eeuwigheid. Maar toch zijn alle kleine antwoorden hierin vervat.

donderdag 12 november 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus


Ik heb je ooit gevraagd alles wat je bezit te verkopen en het aan de armen te geven en mij te volgen. Dit is wat ik daarmee bedoelde: als je in niets in deze wereld een investering hebt, kun je de armen leren waar hun schat is. De armen zijn eenvoudig degenen die verkeerd hebben geïnvesteerd en arm zijn ze zeker! Doordat ze behoeftig zijn is het jou gegeven hen te helpen, aangezien jij in hun midden bent. Denk je eens in hoe volmaakt jouw les zou worden geleerd, als je ongenegen was hun armoede te delen. Want armoede is gebrek en er bestaat maar één gebrek, aangezien er maar één behoefte is.

woensdag 11 november 2015

Thema uit ECIW - 68 – Wees vriendelijk, want iedereen die je ontmoet vecht een moeilijke strijd uit.



Uit het oude Griekenland is er een gezegde die oorspronkelijk toegeschreven wordt aan Philo, maar soms ook aan Plato - ik heb hier trouwens ook een workshop over gegeven – en dit is deze: ‘Wees vriendelijk, want iedereen die je ontmoet vecht een moeilijke strijd uit.’ Dit wordt ons thema voor deze middag.
Wees vriendelijk want iedereen die je ontmoet vecht een moeilijke strijd uit. Dit kan ook zo uit Een Cursus in Wonderen komen. Het sleutelbegrip hierin en in feite zijn er twee begrippen in deze stellingname, is enerzijds ‘vriendelijkheid’, wat natuurlijk zachtaardig zijn is en het andere is Iedereen! Iedereen vecht een harde strijd uit.
Het begin van les 182 - Ik zal een ogenblik stil zijn en naar huis toe gaan - gaat over hoe we allemaal dezelfde strijd uitvechten om hier in de wereld te zijn die niet ons thuis is. We voelen ons een vreemde in een lichaam in een fysiek universum en ergens binnen in ons, in ons juist gerichte denken, weten we dat dit ons thuis niet is. Ons ware thuis is de Hemel. In deze wereld is ons ware thuis in ons juist gerichte denken dat het Verzoeningsprincipe bevat dat zegt dat de afscheiding nooit heeft plaatsgevonden en daarom is de projectie van die afgescheiden gedachte ook nooit gebeurd, d.w.z. de wereld.
Doorheen de hele Cursus wordt ons gezegd dat iedereen behoefte heeft aan vergeving, dat iedereen in dezelfde ellendige boot zit.
In het begin van het Handboek voor Leraren wordt ons gezegd dat de eigenschap, de hoofdeigenschap van een leraar van God - die van hem of haar een leraar van God maakt (HvL.1.1:1-2) - is dat zij de belangen van iemand anders niet zien als iets dat losstaat van hun eigen belangen, omdat we allemaal dezelfde aangelegenheid delen. We streven allemaal hetzelfde doel na, we delen allemaal hetzelfde doel en dit is dat we op een of andere manier herkennen, dat we samen terugkeren naar huis of helemaal niet, dat we allemaal varen in dezelfde schamele boot van het ego. Samen! We hebben ons als één afgescheiden en we zullen als één terugkeren. Dat noemt de Cursus de ‘Wederkomst’. Maar vooraleer we dit collectief doen moeten we dit eerst individueel doen. Dat is wat bedoeld wordt in het Handboek voor Leraren, dat er slechts één leraar nodig is om de wereld te verlossen omdat er maar één Zoon is. En elk van ons moet dit, als een schijnbaar individu met een schijnbaar afgescheiden denkgeest, zelf doen en herkennen dat wij allemaal hetzelfde zijn en dat, wanneer we iemand uitsluiten van het Zoonschap op grond van onze boosheid, ons ongenoegen over hem of onze speciaalheid, onze speciale liefde of speciale haat, dit betekent dat we het hele Zoonschap uitsluiten, inclusief mijzelf, inclusief Jezus, inclusief iedereen die ik beoordeel om vrij te zijn van het ego. We zijn allemaal hetzelfde. We hebben allemaal hetzelfde ego, dezelfde Heilige Geest en dezelfde kracht en macht om voor een van deze twee te kiezen.
Iedereen die we ontmoeten vecht een moeilijke strijd uit en daarom is het nodig dat we vriendelijk zijn. Waarom zou je iemand willen aanvallen die zichzelf reeds aangevallen heeft? En we hebben onszelf aangevallen omdat we geloven dat we hier zijn. En wanneer ik tegenover jou onvriendelijk ben dan ben ik dat ook tegenover mijzelf, omdat we allemaal één zijn.
Ideeën verlaten hun bron niet. Projectie maakt waarneming. Beide zijn familie van elkaar. Ideeën verlaten hun bron niet, de afscheidingsgedachte heeft zijn bron in de denkgeest nooit verlaten wat dus wil zeggen dat er zich daarbuiten ook geen wereld bevindt. Maar wanneer ik denk dat er in mijn denkgeest een afscheidingsgedachte is die werkelijk is, dan projecteer ik die naar buiten en is dit wat ik zal waarnemen, in de overtuiging dat projectie werkt. Ik kan van de onvriendelijkheid jegens mezelf afkomen, onvriendelijkheid die geboren is uit de schuld omdat ik tegenover mijzelf en mijn Schepper en Bron onvriendelijk ben geweest. Die oorspronkelijke onvriendelijkheid is in mijn denkgeest en ik geloof dat ik die naar buiten kan projecteren. En aangezien ik geloof dat ik die naar buiten kan projecteren geloof ik ook dat ik het in anderen waarneem waardoor ik hen onvriendelijk maak en dit zonde noem. En daarom hebben zij geen recht op mijn vriendelijkheid omdat zij net zo onvriendelijk zijn en ik het vergeten ben ik dat ik het ben die hen onvriendelijk gemaakt heb.
Ik ben niet verantwoordelijk voor de keuzes voor het ego die andere mensen gemaakt hebben, maar ik ben wel verantwoordelijk voor het feit dat ik het ben die het wil dat zij die keuze maken en in ieder geval ben ik verantwoordelijk voor het waarnemen van het ego in hen in plaats van het juist gerichte denken in hen te zien, het ego te zien als een verdediging tegen het juist gerichte denken.
Ik moet dus tegenover iedereen vriendelijk zijn - of wat de Cursus zegt tegen elk levend wezen – ik moet tegenover alles en iedereen vriendelijk zijn omdat alles in dezelfde ellendige boot zit van het ego, door het geloof dat we gezondigd hebben tegenover onze Bron, overladen met schuld. En de enige manier om van die schuld te kunnen ontsnappen is door die naar buiten toe te projecteren en het overal om ons heen te zien, maar niet langer in onszelf.
De manier dus waarop ik leer dat ik vergeven ben is door vergevend te zijn. De manier om mij er bewust van te worden dat we allemaal hetzelfde zijn is door tegenover iedereen, zonder één enkele uitzondering, vriendelijk te zijn. Daarom is er ook geen rangorde in moeilijkheid in wonderen. In deze context is vriendelijkheid het wonder. En iedereen heeft recht op vriendelijkheid omdat iedereen lijdt. Iedereen vecht dezelfde moeilijke strijd uit om te proberen overleven in een vreemde wereld die wij gemaakt hebben, maar dan vergeten zijn dat we dit gedaan hebben. Nogmaals, we zitten allemaal in diezelfde verschrikkelijke situatie die in het begin van les 182 beschreven wordt. In feite zegt Jezus: ‘Niemand die niet weet waar ik het over heb.’ We herkennen dit allemaal. We zijn er ons allemaal bewust van hoezeer we hier een vreemdeling zijn. En we hebben allemaal dezelfde behoefte aan de liefdevolle zachtaardigheid van vergeving die ons zegt dat dit enkel een vergissing is, dat het maar een nare droom is.

Wees dus alsjeblief vriendelijk en zachtaardig want iedereen die je ontmoet vecht een moeilijke strijd uit. Jouw moeilijke strijd. Onze moeilijke strijd. En we verlaten deze harde strijd samen of helemaal niet. 

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus


Heb slechts vertrouwen in dit ene en dat zal voldoende zijn: God wil dat jij in de Hemel bent en niets kan jou daarvan afhouden of die weghouden van jou. Je wildste waanbeelden, je bizarre fantasieën, je zwartste nachtmerries betekenen allemaal niets. Ze zullen niet zegevieren over de vrede die God voor jou wil. De Heilige Geest zal jouw innerlijke gezondheid herstellen, omdat krankzinnigheid Gods Wil niet is. Als dat voor Hem volstaat, is het jou genoeg. Wat God graag verwijderd wil zien zal jij niet behouden, want dat verbreekt de communicatie met jou met wie Hij communiceren wil. Zijn Stem zal worden gehoord.

dinsdag 10 november 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus

Vergeet nooit dat vergeving het enige doel is dat de moeite waard is om te hebben. De Cursus vraagt je:

Gods leraren kunnen er geen spijt van hebben de genoegens van de wereld prijs te geven. Is het een offer pijn op te geven? Is een volwassene boos als hij kinderspeelgoed opgeeft? Kijkt iemand, wiens visie al een glimp van het gelaat van Christus heeft opgevangen, met verlangens terug naar een slachthuis? Niemand, die aan de wereld met al haar kwalen is ontkomen, kijkt er met afkeuring op terug. Toch kan hij zich alleen maar verheugen dat hij vrij is van alle offers die haar waarden van hem zouden eisen. Daaraan offert hij al zijn vrede op. Daaraan offert hij al zijn vrijheid op. En om die te bezitten moet hij het offer brengen van zijn hoop op de Hemel en van de herinnering van zijn Vaders Liefde. Kiest er iemand, die gezond denkt, ‘niets’ als substituut voor ‘alles’?

maandag 9 november 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus


Het ego denkt dat het een voordeel is zich niet te binden aan iets wat eeuwig is, omdat het eeuwige ontegenzeggelijk van God komt. Eeuwigheid is de enige functie die het ego heeft proberen te ontwikkelen, maar stelselmatig niet heeft kunnen bereiken. Het ego schippert met de eeuwigheidskwestie, net zoals het dat met iedere kwestie doet die op een of andere manier de werkelijke vraag aanroert. Door zich in te laten met randproblemen hoopt het de werkelijke vraag te verbergen en buiten het bewuste denken te houden. De karakteristieke drukdoenerij van het ego over bijzaken dient precies dat doel. Volledig in beslag genomen worden door opzettelijk onoplosbare problemen is een lievelingslist van het ego om de voortgang van het leerproces te hinderen. Maar bij al deze afleidingsmanoeuvres luidt de enige vraag, die nooit door degenen die ze bedrijven wordt gesteld: ‘Waartoe?’ Dit is de vraag die jij in relatie tot alles moet leren stellen. Wat is het doel? Wat het ook is, het zal jouw inspanningen automatisch richting geven. Wanneer je dan tot een doel besluit, heb je een besluit genomen over je toekomstige inspanningen, een besluit dat van kracht blijft tenzij jij van gedachten verandert.

zondag 8 november 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus


… er kunnen bepaalde gedachten zijn die voor verschillende mensen behulpzamer zijn in verschillende situaties. Er is een passage in het Handboek voor Leraren die zeer behulpzaam is omdat die passage jou herinnert aan het feit dat als je de Heilige Geest het oordeel laat verschaffen je in een veel machtiger positie komt te staan. Het is geen offer voor een leraar van God om de last van het oordelen op te geven.

Het is noodzakelijk dat de leraar van God beseft, niet dat hij niet mag oordelen, maar dat hij dat niet kan. Door oordelen op te geven, geeft hij slechts op wat hij niet heeft. Hij geeft een illusie op of liever hij heeft de illusie iets op te geven. In feite is hij alleen maar eerlijker geworden. Nu hij inziet dat oordelen voor hem altijd al onmogelijk is geweest, probeert hij het ook niet langer. Dit is geen offer. Integendeel, hij brengt zichzelf in een positie waarin oordelen via hem in plaats van door hem kan gebeuren. En dat oordeel is ‘goed’, noch ‘slecht’. Het is het enige oordeel dat er is met maar één inhoud: ‘Gods Zoon is schuldeloos en zonde bestaat niet.’

zaterdag 7 november 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus


Hoe behoort een leraar van God zijn dag door te brengen? : Neem zo gauw het maar enigszins mogelijk is wat stille tijd met God.

Deze cursus is steeds praktisch. Het kan zijn dat de leraar van God, als hij wakker wordt, niet in een toestand verkeerd die gunstig is voor vredige gedachten. Als dat zo is, laat hij zich dan alleen te binnen brengen dat hij ervoor kiest zo snel mogelijk tijd met God door te brengen en laat hij dat dan ook doen. De duur daarvan is niet de hoofdzorg. Men kan makkelijk een uur lang met gesloten ogen zitten en niets bereiken. Men kan even makkelijk God slechts een ogenblik geven en zich, in dat ogenblik, volledig met Hem verenigen. Misschien is de enige veralgemening die gemaakt kan worden de volgende: neem zo spoedig mogelijk, na het ontwaken, je stille tijd en ga daar een paar minuten mee door nadat je het moeilijk begint te vinden. Je komt dan misschien tot de ontdekking dat de moeilijkheid wegebt en oplost. Gebeurt dat niet, dan is het tijd om te stoppen.

vrijdag 6 november 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus


De Cursus is zo georganiseerd dat je kunt leven wat je denkt dat je leven is en tegelijkertijd en geleidelijk aan je verlossing realiseren. Doe het in je eigen tempo. Op die manier zal het niet aanvoelen of er iets van je afgenomen wordt en dan kun je ervan bewust worden dat de wereld geen waarde heeft. Het Handboek voor Leraren zegt (en dit geldt voor bijna alle studenten van de Cursus):

Veranderingen zijn noodzakelijk in de denkgeest van Gods leraren. Dit kan al dan niet gepaard gaan met veranderingen in de uiterlijke omstandigheden. Onthoud: niemand is bij toeval waar hij is en in Gods plan speelt het lot geen rol. Het is hoogst onwaarschijnlijk dat een verandering in houding niet de eerste stap zou zijn in de scholing van de kersverse leraar van God. Er is echter geen vast patroon aangezien de opleiding altijd heel persoonlijk toegesneden is. Er zijn er die geroepen worden hun levensomstandigheden bijna onmiddellijk te veranderen maar dit zijn doorgaans speciale gevallen. Aan de overgrote meerderheid wordt een zich langzaam ontvouwend opleidingsprogramma gegeven waarin zoveel mogelijk eerder gemaakte vergissingen worden gecorrigeerd. In het bijzonder dienen relaties op de juiste manier te worden bezien en moeten alle donkere hoekstenen van niet vergevingsgezindheid worden weggenomen. Anders heeft het oude denksysteem nog steeds een basis om op terug te keren.

donderdag 5 november 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus


Denk nooit dat je in iemand zonde kunt zien anders dan in jezelf.

Dit is de grote misleiding van de wereld en jij bent de grote misleider van jezelf. Het lijkt altijd de ander die slecht is en jij de gekrenkte door zijn zonde. Hoe zou vrijheid mogelijk kunnen zijn als dit zo was? Je zou ieders slaaf zijn, want wat hij doet brengt jouw lot teweeg, jouw gevoelens, jouw wanhoop of hoop, jouw ellende of vreugde. Je hebt geen vrijheid tenzij hij jou die verschaft. En omdat hij slecht is kan hij alleen geven uit wat hij is. Je kunt niet zijn zonden zien en niet die van jou. Maar je kunt hem en jezelf bevrijden.

woensdag 4 november 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus


Wat voor trucs het ego je ook voor de voeten werpt: vergeef gewoon en blijf gewoon doorleven. De Cursus vraagt je om je oordeel op te geven:

Dromen van vergeving hoeven niet lang te duren. Ze zijn niet gemaakt om de denkgeest te scheiden van wat hij denkt. Ze proberen niet te bewijzen dat de droom door iemand anders wordt gedroomd. En in deze dromen wordt een melodie gehoord die eenieder zich herinnert, ook al heeft hij ze van voor het begin aller tijden niet meer gehoord. Eenmaal totaal brengt vergeving tijdloosheid zo dichtbij dat het lied van de Hemel te horen is; niet met de oren, maar met de heiligheid die het altaar dat voor eeuwig diep in Gods Zoon verblijft, nooit verlaten heeft. En wanneer hij dit lied opnieuw hoort, weet hij dat hij het nooit niet heeft gehoord. En waar is de tijd, wanneer dromen van oordelen zijn afgedankt?

dinsdag 3 november 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus


Kun je licht vinden door de duisternis te analyseren, zoals de psychotherapeut doet of zoals de theoloog door de duisternis in jezelf te erkennen en uit te zien naar een ver licht dat het komt verdrijven, terwijl je de nadruk op de afstand legt? Genezing heeft niets mysterieus. Niets zal veranderen wat niet wordt begrepen, want licht is begrip. Een ‘ellendige zondaar’ kan zonder magie niet worden genezen, net zomin als een ‘onbelangrijke denkgeest’ zonder magie zichzelf respecteren kan.

maandag 2 november 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus


Niets buiten jou kan je angstig of liefdevol maken, omdat er buiten jou niets is. Tijd en eeuwigheid bevinden zich beide in je denkgeest en zullen in conflict zijn tot je de tijd uitsluitend als een middel ziet om de eeuwigheid te herwinnen. Dit kun je niet doen zolang jij gelooft dat al wat jou overkomt veroorzaakt wordt door factoren buiten jezelf. Je dient te leren dat de tijd alleen jou ter beschikking staat en dat niets ter wereld deze verantwoordelijkheid van jou weg kan nemen. Jij kunt Gods wetten in je verbeelding wel overtreden, maar je eraan onttrekken kun je niet. Ze werden ingesteld om jou te beschermen en zijn nog even ongeschonden als jouw veiligheid.

zondag 1 november 2015

Dagelijkse verwijzing uit de Verdwijning naar de Cursus


Omdat je de eeuwigheid nog niet volledig kunt ervaren heb je wonderen of daden van ware vergeving nodig waarin jij geeft aan je broeders en zusters om aan jezelf te geven en genezen te worden door de Ene die je vertrouwt: de Heilige Geest. Zoals de Cursus zegt:

Wonderen hebben in de eeuwigheid geen plaats, omdat ze een herstellende functie hebben. Maar zolang jij nog genezing nodig hebt, zijn je wonderen de enige getuigen van jouw werkelijkheid die jij kunt herkennen. Je kunt een wonder niet voor jezelf verrichten, want wonderen zijn een manier om aanvaarding te geven en te ontvangen. In de tijd komt het geven eerst, hoewel ze in de eeuwigheid, waar ze niet kunnen worden gescheiden, gelijktijdig zijn. Wanneer jij geleerd hebt dat ze hetzelfde zijn, is de behoefte aan tijd voorbij.
De eeuwigheid is één tijd, met als enige dimensie ‘altijd’.
Dit kan niets voor jou betekenen tot jij je Gods open Armen herinnert en tenslotte Zijn open Denkgeest kent. Net als Hij ben jij ‘altijd’: in Zijn Denkgeest en met een denkgeest als de Zijne. In jouw open denkgeest bevinden zich jouw scheppingen, in volmaakte communicatie uit volmaakt begrip ontstaan. Kon je er maar één van aanvaarden, dan zou jij niets verlangen wat de wereld te bieden heeft. Al het andere zou volstrekt zonder betekenis zijn. Gods betekenis is incompleet zonder jou en jij bent incompleet zonder jouw scheppingen. Aanvaard jouw broeder in deze wereld en aanvaard niets anders, want in hem zal jij jouw scheppingen vinden, omdat hij die met jou geschapen heeft. Je zult pas weten dat jij medeschepper bent met God als je eerst leert dat jouw broeder medeschepper is met jou.