De Cursus is geen beweging, daarvan hebben we er al genoeg. Je hoeft de
wereld niet te veroveren. Het doet er niet toe of de Cursus al dan niet
populair is. Jezus weet wat hij doet. Zij die klaar zijn voor de Cursus zullen
hem vinden. Deze Cursus van Jezus is uniek. Hij geeft een individu de kans om
te leren dat hij of zij geen individu is en dat ze nooit alleen zijn. De Cursus
geeft jou de gelegenheid om in contact te staan met de Heilige Geest en
uiteindelijk met God. Hij versnelt je terugkeer tot God door de Heilige Geest
te helpen jou te genezen. Opdat dat kan plaatsvinden is het echter absoluut van
het grootste belang dat je uitspraken als deze, die Jezus in de Cursus maakt,
leert begrijpen:
Men kan
zonder meer zeggen dat het ego zijn wereld op zonde heeft gebouwd. Alleen in
zo’n wereld kan alles op z’n kop staan. Dit is de vreemde illusie die maakt dat
de wolken van schuld zwaar en ondoordringbaar lijken. Hierin wordt de vastheid
gevonden die de grondslag van deze wereld ogenschijnlijk bezit. Want zonde
heeft de schepping veranderd van een idee van God tot een ideaal dat het ego
wenst: een wereld waarover het heerst, samengesteld uit lichamen zonder
denkgeest of verstand en vatbaar voor volledig verval en verderf. Als dit een
vergissing is kan die door de waarheid makkelijk ongedaan worden gemaakt. Elke
vergissing kan worden gecorrigeerd als het aan de waarheid wordt overgelaten
erover te oordelen. Maar als aan de vergissing de status van waarheid verleend
wordt, waar kan ze dan naartoe worden gebracht? De ‘heiligheid’ van
de zonde wordt juist door deze vreemde kunstgreep op haar plaats gehouden. Als
waarheid is ze dan intact en alles wordt ter beoordeling naar haar gebracht.
Als vergissing moet zij naar de waarheid worden gebracht. Het is onmogelijk
geloof te hechten aan zonde want zonde is ongeloof. Maar het is wel degelijk
mogelijk te geloven dat een vergissing kan worden gecorrigeerd.
Hoewel christelijk in formulering behandelt de cursus universele spirituele
thema’s. Hij beklemtoont dat hij slechts één versie van de universele leerweg
is. Er zijn vele andere en deze verschilt daarvan alleen in vorm. Ze leiden
uiteindelijk allemaal naar God.
Jezus verwacht niet dat zijn Cursus zonder controversen, niet onbetwist,
door het leven zal gaan, binnen de cursusgemeenschap en daarbuiten. Echter in
de inleiding van de ‘verklaring der termen’ zegt hij:
Alle
termen zijn in aanleg controversieel en zij die de controverse zoeken zullen
die vinden. Maar zijdie verheldering en
verklaring zoeken zullen die eveneens vinden. Zij dienen echter bereid te zijn
aan controversen voorbij te zien in het besef dat die een verweer zijn tegen de
waarheid in de vorm van een vertragingsmanoeuvre. Theologische
overwegingen als zodanig zijn per definitie controversieel aangezien ze op
geloof berusten en daarom aanvaard of verworpen kunnen worden. Een universele
theologie is onmogelijk maar een universele ervaring is niet alleen mogelijk,
maar zelfs noodzakelijk. Het is de ervaring waarop de cursus aanstuurt. Alleen
hier is consistentie mogelijk want alleen hier komt aan onzekerheid een eind.
In dit ochtendpraatje wil ik teruggaan naar het begin van
Een Cursus in Wonderen en datgene rechtzetten wat door veel studenten niet goed
begrepen wordt.
Er zijn in feite maar weinig dingen die ik betreur in het werk dat Helen en ik
gedaan hebben wanneer we de Cursus redigeerden voor zijn uiteindelijke
publicatie. Maar dit begin, niet het oorspronkelijke begin omdat het niet echt
het oorspronkelijke begin was, maar wat het begin is geworden van de Cursus die
uitgegeven is. En ik denk ‘laat het zijn zoals het is, het is een vergissing’,
maar het is dit wat ik graag deze morgen met jullie wil bespreken. De Cursus
zegt: ‘Dit is Een Cursus in Wonderen. Het is een verplichte cursus. Alleen de
tijd waarop je hem doet staat je vrij.’
Oorspronkelijk maakte dit deel uit van een grotere passage,
van een boodschap voor Helen en wat eigenlijk een grapje was waarin Helen tegen
Jezus zei, wanneer zij in de eerste weken begonnen was met het neerschrijven
van de Cursus: ‘Ik veronderstel dat deze cursus vrijblijvend is?’.
En dit verwijst naar wat er gebeurt in onderwijsprogramma’s waarbij sommige
leerstof vereist is en noodzakelijk voor het afstuderen. En je hebt die cursussen
die niet verplicht zijn, cursussen waar we gewoon voor kunnen kiezen omdat we
hier interesse in hebben.
Helen plaagde Jezus een beetje en zei: ‘Ik veronderstel dat dit niet verplicht
is, maar vrijblijvend. Met andere woorden, ik kan er voor kiezen om deze cursus
nooit ter hand te nemen’.
Waarop Jezus antwoordde: ‘Het spijt me erg, lieve Helen, maar dit is een
verplichte cursus.’ En wat hij hiermee bedoelde was: ‘Dit is waar jij en Bill
om gevraagd hebben wanneer jullie elkaar beloofd hebben om op een andere manier
met elkaar om te gaan en dit is het antwoord hierop en daarom is het een
verplichte cursus, wat wil zeggen voor jou en voor Bill is het een verplichte
cursus.’
Wanneer dit uit zijn context wordt genomen dan lijkt het er
op dat iedereen Een Cursus in Wonderen moet doen ‘een verplichte cursus’ en dit
is iets wat ver verwijderd staat van de waarheid en in schril contrast met de
ware geest van de cursus.
Wanneer we kijken naar de eerste bladzijden van het Handboek
voor Leraren (HvL.1.4:1-2) dan kan je lezen dat Jezus zegt dat Een Cursus in
Wonderen slechts één van de vele vormen onder duizenden is. Zo staat het er ‘Er
zijn vele duizenden andere vormen …’.
En al die verschillende vormen van de universele cursus hebben op een of andere
manier hetzelfde thema: dat de Zoon van God onschuldig is en dat in deze
onschuld Zijn verlossing ligt. Dit staat in elke authentieke cursus over
verlossing ongeacht de leer en vorm ervan.
En dezegedachte is echt wel heel
belangrijk voor studenten van de Cursus zodat ze kunnen vermijden in de val te
lopen van dat waar we naar verwijzen, in de goeie oude tijd, als ‘spirituele
speciaalheid’ waarbij ik een student ben van Een Cursus in Wonderen en dit
maakt mij speciaal, dit maakt mij beter dan anderen.
Ik herinner me, in de eerste jaren, Helen, Bill, Judy Skutch
en ik waren naar een andere stad gegaan om de Cursus voor te stellen en erover
te praten en er was daar een zeer ernstig en serieuze man die ons een schema
liet ziet dat hij gemaakt had en die hij wou voorstellen aan alle christelijke
kerken die hij kon vinden, en die hem wilden binnen laten, om hen te vertellen
dat het hier is waar Jezus al onze vergissingen corrigeert. Met andere woorden
alle orthodoxe leer van verschillende christelijke kerken naast elkaar zetten
en hiertegenover de correcties te plaatsen die de Cursus geeft. Gelukkig kon
Helen hem tegenhouden (tenminste op dat moment heeft zij hem kunnen
tegenhouden, want ik weet niet of er later nog iets mee gebeurd is). Maar dit
zijn de soort dingen die we moeten vermijden als een student van deze Cursus, voelen
dat omdat jij een student bent van de Cursus dit jou niet beter maakt dan
iemand anders. De Cursus zegt nergens dat hij beter is dan gelijk welk andere
spirituele weg.
We kunnen echter wel gerust stellen dat de Cursus uniek is en een andere vorm
heeft dan gelijk welk andere spiritualiteit of deze nu van deze tijd is of een
oude wijsheid en ik denk dat dit wel gerechtvaardigd is. Maar zeggen dat hij
anders is of uniek omdat hij dingen zegt die een andere spiritualiteit niet
zegt, een Oosterse of een Westerse, ook al is het zo dat het hele pakket waarin
de leerstof ervan omvat is beslist anders is, maar dat maakt hem daarom niet
beter of slechter. Het maakt andere denksystemen niet slechter omdat zij het
bijvoorbeeld niet hebben over het feit dat God deze wereld niet heeft geschapen
of dat Jezus niet de enige Zoon is van God, dat we allemaal gelijke leden zijn van
het Zoonschap. Dit wil dus niet zeggen dat dit denksysteem of denksystemen of
spiritualiteiten die het niet eens zijn met de vorm van de Cursus daarom
noodzakelijk slecht of verkeerd zijn.
Gezien vanuit het standpunt van de Cursus betekent dit dat
zij zich kunnen vergissen. Net zoals gezien vanuit het standpunt van mensen die
in de bijbel geloven bijvoorbeeld vinden dat de Cursus zich de ene keer vergist
en de andere keer het werk is van de duivel.
Het is uitermate belangrijk om dat soort speciaalheid te
vermijden.
In de paragraaf ‘Ik hoef niets te doen’ in hoofdstuk 18
(T18.VII.6:5) is er een passage die oorspronkelijk bedoeld was als een
persoonlijke boodschap voor Helen waar Jezus tegen haar zei: ‘Volg geen weg die
voor anderen werkt, wanneer deze weg aan jou is gegeven.’
En ik was eens bij Helen terwijl ze vrij emotioneel uitviel over iemand over
wat zij voelde hoe die persoon de leerstof van de Cursus verdraaide en de
Cursus gebruikte voor zijn eigen doel en zij hoorde Jezus tegen haar zeggen,
waar ze mij vervolgens ook in betrok: ‘Neem de weg van iemand anders niet als
die van jou, maar oordeel hier ook niet over. Met andere woorden je moet andere
spiritualiteiten en religies evenveel respecteren en eren omdat zij, wanneer ze
toegewijd gevolgd worden en met een vast doel, zij de aanhanger ervan naar huis
zal leiden, maar jij moet deze weg niet verlaten, want dit is jouw weg. Met
anderewoorden, blijf trouw aan de
Cursus, volg de Cursus zo goed mogelijk, maar val anderen niet aan die niet
akkoord gaan met jou en veroordeel hen ook niet.’
En ik denk dat dit een zeer wijze richtlijn is voor ons allemaal om met ons mee
te dragen en ons te realiseren dat de Cursus niet verplicht is.
Het is mogelijk dat hij voor ons die voelen dat dit onze weg
is verplicht is, maar dat wil niet zeggen dat hij verplicht is voor iedereen in
de wereld.
De Cursus is in werkelijkheid bedoeld voor één enkele
persoon en die persoon is die ene die de Cursus leest en bestudeert en wanneer
die persoon het leerplan voltooid heeft en de Verzoening voor hem of voor haar
heeft aanvaard, dan herkent die persoon dat er slechts één Zoon van God is en
dat er slechts één universele cursus is ook al bestaan er verschillende vormen.
Net zoals Hindoes reeds vele eeuwen zeggen en leren: ‘De
waarheid is één, maar ze kent vele namen.’
De innerlijke vrede die de gevorderde leraren van God ervaren is
hoofdzakelijk te danken aan hun volmaakte eerlijkheid. Alleen de wens om te
misleiden leidt tot oorlog. Niemand die één is met zichzelf kan zich zelfs maar
een voorstelling maken van een conflict. Conflict is het onvermijdelijke gevolg
van zelfmisleiding en zelfmisleiding is oneerlijkheid. Een leraar van God kan niet op de proef
worden gesteld. Op de proef stellen houdt twijfel in en het vertrouwen waarin
Gods leraren verankerd zijn maakt twijfel onmogelijk. Ze kunnen dan
ook alleen maar slagen. Hierin, zoals in alles, zijn ze eerlijk. Ze kunnen
alleen maar slagen want ze volgen nooit hun eigen wil alleen. Ze kiezen voor de
gehele mensheid, voor heel de wereld en alles daarin, voor wat achter
uiterlijke vormen onveranderlijk en onveranderbaar is en voor de Zoon van God
en Zijn Schepper. Hoe zouden ze niet kunnen slagen? Ze kiezen in volmaakte
eerlijkheid even zeker van hun keuze als van zichzelf.
En laten we nog even duidelijk stellen dat als de Cursus praat over niet je
broeder te beoordelen dan bedoelt hij hem niet te véroordelen:
Wil jij je voegen bij de opstanding of bij de kruisiging? Wil jij je
broeders veroordelen of bevrijden? Wil jij je gevangenis overstijgen
en opstijgen tot de Vader? Dit is een en dezelfde vraag en krijgt steeds
hetzelfde antwoord. Er is veel verwarring geweest over wat waarneming wil
zeggen omdat het woord zowel voor gewaarwording als voor de interpretatie daarvan
wordt gebruikt. Toch kun je zonder interpretatie niets gewaarworden want wat je
waarneemt is jouw interpretatie.
Als je goed oplet kan je zien dat de meeste oordelen die we als mensen hebben ons
niet echt gelukkig maken. De Cursus zegt hierover :
Zoek niet buiten jezelf. Want dat is tot mislukken gedoemd en je zult
tranen storten elke keer dat een afgod valt. De Hemel kan niet worden gevonden
waar hij niet is en nergens anders kan er vrede zijn. Geen enkele afgod die jij
aanbidt wanneer God roept zal ooit in Zijn plaats antwoorden. Geen enkel ander
antwoord dat jij daarvoor in de plaats kunt stellen doet jou het geluk vinden
dat Zijn antwoord brengt. Zoek niet buiten jezelf. Want al je pijn komt
simpelweg voort uit een vruchteloze speurtocht naar wat je wilt waarbij je
hardnekkig volhoudt te weten waar dat te vinden is. En wat als het daar niet
is? Wil je
liever gelijk hebben of gelukkig zijn?Wees
blij dat jou gezegd is waar het geluk woont en zoek niet langer elders. Je zult
falen. Maar het is je gegeven de waarheid te kennen en er niet buiten jouzelf
naar te zoeken.
Projectie maakt waarneming. De wereld die jij ziet is wat jij haar gegeven
hebt, niets meer. Maar ook al is ze niets meer ze is ook niets minder. Daarom
is de wereld voor jou belangrijk. Ze getuigt
van de staat van jouw denkgeest, de uiterlijke weergave van een innerlijke
toestand. Zoals een mens denkt, zo neemt hij waar. Probeer dan ook niet de wereld te veranderen,
maar kies ervoor je denken over de wereld te veranderen.Waarneming is een gevolg geen oorzaak. En juist om
die reden is een rangorde naar moeilijkheid bij wonderen zonder betekenis.
Alles wat met visie wordt bezien is genezen en heilig. Niets wat zonder dat
wordt gezien heeft enige betekenis. En waar geen betekenis is heerst chaos.
Het soort van vergeving dat Jezus in praktijk bracht en nu in zijn Cursus
leert is niet dezelfde soort als waar het christendom en de wereld soms in
deelnemen. Als dat het was dan zou het tijdsverspilling zijn. Het christendom
begrijpt Jezus verkeerd. Hij leert in zijn Cursus ware vergeving. … Er is geen
substituut voor het bestuderen en beoefenen van de Cursus … Je zou niet moeten
trachten om voor jezelf te beginnen. Je werkt al eeuwenlang op je eigen houtje.
Het is net als het aloude gezegde:
Als je maar blijft
doen wat je altijd hebt gedaan zal je krijgen wat je altijd hebt gekregen.
Wat je altijd kreeg was een retourtje naar deze ‘psycho-planeet’ of een
vergelijkbare plaats. Het is de hoogste tijd om uit die dolgedraaide draaimolen
te stappen.
… een wonder heeft niets met het fysieke vlak van doen. Het is een
verschuiving van perspectief in de denkgeest.Dan ben je met de oorzaak bezig. Zoals de Cursus zegt:
Vergeet niet dat de keuze voor zonde of waarheid, voor hulpeloosheid of
macht, de keuze is om aan te vallen of te genezen. Want genezing komt van macht
en aanval van hulpeloosheid. Wie jij aanvalt kun je niet willen genezen. En wie
jij genezen wilt hebben moet wel degene zijn die jij verkozen hebt van
aanvallen te vrijwaren. En wat is deze beslissing anders dan de keuze hem ofwel
door de ogen van het lichaam te zien ofwel hem door visie aan jou geopenbaard
te laten worden? Hoe deze beslissing tot haar gevolgen leidt is niet jouw
probleem. Maar wat jij wilt zien moet wel jouw keuze zijn. Dit is een cursus in oorzaak, niet in gevolg.
In de meeste situaties zal je doen wat je gewoonlijk zou doen, maar probeer
om het niet alleen te doen. Vraag om leiding wanneer je kunt. Je zult dan
ondersteuning krijgen van het hele denksysteem van de Heilige Geest dat Jezus
onder woorden kan brengen omdat hij de eerste was die in de droom zijn deel
compleet verwerkelijkte.
De Heilige Geest wordt door de hele cursus heen beschreven als Degene die
ons het antwoord op de afscheiding geeft en ons het Verzoeningsplan brengt
waarbij Hij ons specifieke aandeel daarin vastlegt en ons precies laat zien wat
dat inhoudt. Hij
heeft Jezus als leider aangesteld om Zijn plan uit te voeren aangezien hij de
eerste was die zijn eigen aandeel volmaakt heeft voltooid. Alle
macht, in de Hemel en op aarde is hem dan ook gegeven en hij zal die met jou
delen wanneer jij het jouwe hebt voltooid. Het Verzoeningsprincipe werd aan de
Heilige Geest gegeven lang voordat Jezus dat in beweging heeft gezet.
Wanneer je alles wat niet van God afkomstig is de macht jou iets aan te
doen ontzegt betekent dit niet dat je mensen jou gewoon moet laten aanvallen en
dat je je niet zou moeten verdedigen of dat je niet naar de dokter zou gaan
wanneer je je ziek voelt. Je moet nooit toestaan dat je iets fysiek wordt
aangedaan of gevaar opzoeken of lijden om een punt te bewijzen. De kruisgang
was een extreme les. Het is niet noodzakelijk dat jij dit zelf ervaart om er
wat van te leren.
Jezus formuleert het zo in de Cursus:
Jij wordt niet vervolgd net zomin als ik dat werd. Er wordt jou niet gevraagd mijn ervaringen te
herhalen, omdat de Heilige Geest, die we met elkaar delen, dit overbodig maakt.
Om mijn ervaringen constructief te kunnen gebruiken moet je echter
nog steeds de manier waarop ik ze heb waargenomen tot je voorbeeld nemen. Mijn
en jouw broeders zijn constant bezig met het rechtvaardigen van wat niet te
rechtvaardigen valt. Mijn enige les die ik moet onderwijzen zoals ik die heb
geleerd is dat geen enkele waarneming die niet met het oordeel van de Heilige
Geest overeenstemt gerechtvaardigd kan worden. Ik heb op me genomen te laten
zien dat dit in een extreem geval waar was alleen opdat het als een goed
leermiddel zou dienen voor hen voor wie de verleiding om toe te geven aan woede
en geweld niet zo extreem zou zijn. Ik wil met God dat geen van Zijn Zonen
lijden zal.
Over vergeving die tot vrede leidt zegt de Cursus:
Vergeving is om God naar God, maar niet van Hem afkomstig. Het is
onmogelijk iets te bedenken dat Hij geschapen heeft en dat vergeving behoeft. Vergeving is dan
ook een illusie, maar krachtens het doel ervan, wat het doel van de Heilige
Geest is, is er één verschil. Anders dan alle andere illusies leidt ze van de
dwaling weg en er niet naar toe.
Je zult je realiseren dat het denksysteem van de liefde en het denksysteem
van de angst allebei vormen van ontkenning zijn. Een van de twee, de leer van
de Heilige Geest, leidt je naar de Hemel door de ontkenning van de waarheid
door het ego aan het licht te brengen en in het omgekeerde te doen verkeren.
Zoals de Cursus zegt over de vrede die resulteert uit de lessen van de Heilige
Geest:
Jij kunt alles wat ik vraag. Ik heb je gevraagd om wonderen te verrichten
en ik heb duidelijk gemaakt dat wonderen natuurlijk, corrigerend, genezend en
universeel zijn. Er is niets wat ze niet kunnen, maar ze kunnen niet verricht worden
in een geest van twijfel of angst. Wanneer je ergens bang voor bent erken je dat
het de macht heeft jou te kwetsen. Onthoud dat waar je hart is ook je schat is.
Je gelooft in datgene waaraan jij waarde toekent. Als je bang bent ken je waarde
toe aan het verkeerde. Je begrip zal dan onvermijdelijk het verkeerde waarde
verlenen en zal, doordat het elke gedachte evenveel macht geeft, onvermijdelijk
je vrede tenietdoen. Daarom spreekt de Bijbel van ‘de vrede Gods die alle
begrip te boven gaat.’ Deze vrede kan onmogelijk, door welke vergissing ook,
aan het wankelen worden gebracht. Van alles wat niet van God komt ontkent ze het vermogen jou
te treffen. Dit is het juiste gebruik van ontkenning. Ze wordt niet
aangewend om iets te verbergen, maar om vergissingen te corrigeren. Ze brengt
elke vergissing, alle dwaling naar het licht en aangezien dwaling en duisternis
hetzelfde zijn corrigeert ze automatisch elke vergissing.
Het denksysteem van angst en afscheiding van God krijgt in de Cursus de
naam ‘ego’ en deze term dient niet verward te worden met de term ‘ego’ zoals
die in de traditionele psychologie wordt gebruikt.
Illusies zullen niet voortduren. Hun dood is zeker en die staat in hun
wereld vast. Op grond hiervan is het de wereld van het ego. Wat is het ego?
Slechts een droom van wat je werkelijk bent. Een gedachte dat je gescheiden
bent van je Schepper en een wens te zijn wat Hij niet heeft geschapen.Het is iets waanzinnigs en allerminst
werkelijkheid. Een naam voor het naamloze is al wat het is. Een symbool voor
het onmogelijke, een keuze voor opties die niet bestaan. We geven het slechts
een naam om ons te helpen begrijpen dat het niets is dan de oeroude gedachte
dat wat gemaakt is onsterfelijkheid bezit. Maar wat kan hier anders uit
voortvloeien dan een droom die, zoals alle dromen, slechts kan eindigen in de
dood.
Je hoeft het idee, dat iedereen volledig onschuldig is of wat voor idee uit
de Cursus dan ook, niet meteen te aanvaarden.
Onthoud
slechts dit: je hoeft de ideeën niet te geloven, je hoeft ze niet te accepteren
en je hoeft ze niet eens te verwelkomen.Tegen een aantal ervan bied je misschien heftige
weerstand. Dit zal niets uitmaken en zal hun werkzaamheid niet verminderen.
Maar sta jezelf niet toe uitzonderingen te maken in de toepassing van de ideeën
die het werkboek bevat; en wat je reacties op de ideeën ook mogen zijn, gebruik
ze. Meer dan dat is niet nodig.
Maar je zult zien dat, naarmate je voortgang boekt, vergeving mateloos goed
voor je is en niet alleen voor de beelden die je vergeeft.
Dit is jouw droom. Zoals de cursus leert wordt de droom niet door iemand
anders gedroomd:
Dromen van vergeving hoeven niet lang te duren. Ze zijn niet gemaakt om de
denkgeest te scheiden van wat hij denkt. Ze proberen niet te bewijzen dat de droom door iemand
anders wordt gedroomd.En in deze
dromen wordt een melodie gehoord die iedereen zich herinnert ook al heeft hij
ze van voor het begin aller tijden niet meer gehoord. Eenmaal totaal brengt
vergeving tijdloosheid zo dichtbij dat het lied van de Hemel te horen is, niet
met de oren, maar met de heiligheid die het altaar dat voor eeuwig diep in Gods
Zoon verblijft nooit verlaten heeft. En wanneer hij dit lied opnieuw hoort weet
hij dat hij het nooit niet heeft gehoord. En waar is de tijd wanneer dromen van
oordelen zijn afgedankt?
Ons thema voor dit ochtendpraatje is ‘Verzoening’. Verzoening
is één van de centrale principes in Een Cursus in Wonderen en is ook een begrip
dat vaak verkeerd wordt begrepen.
Laat ons beginnen met een van de grootste misverstanden rond
Verzoening. Verzoening moet niet gezien worden als ‘at-one-ment’ (vereniging),
als ‘één zijn met’, wat eerder een term is uit de New Age, maar dit is niet wat
de Cursus bedoelt met Verzoening.
In de context van de Cursus is Verzoening onze staat in de Hemel, onze
werkelijkheid als Geest, onze realiteit als Christus, zijnde de enige Zoon die
God één met Hem geschapen heeft. Wij zijn één met onze Bron. Verzoening in de Cursus is datgene
wat het geloof, dat we afgescheiden zijn van onze Bron, ongedaan maakt en
daarmee de denkgeest vrijmaakt tot wat hij altijd is geweest, één met God. Men
kan Verzoening van de Cursus het best aanduiden als ‘correctie’. Het is de
correctie van de Heilige Geest op de misvatting van het ego dat de afscheiding
van God werkelijk gebeurd is.
In de Cursus wordt ons gezegd dat het ego altijd eerst spreekt, altijd verkeerd
is en dat de Heilige Geest het Antwoord is. (T5.VI.3:5; 4:2)
Het feit dus dat het ego als eerste spreekt is om zichzelf op te eisen als de
Zoon van God die nu afgescheiden is en op zichzelf. Dit geloof, nogmaals, is
het ego. Het antwoord hierop is de herinnering aan onze eenheid als Christus
die we met ons meegenomen hebben in de droom (in het begin van onze slaap en droom van afscheiding) en die
herinnering is wat de Cursus bedoeld met wat de Heilige Geest is en het centrum,
het hart van de Heilige Geest is het Verzoeningsprincipe.
Wanneer we aan de hand van deze herinnering nog steeds gekoppeld zijn met
deze werkelijkheid als geest, wanneer we nog steeds verbonden zijn met de
Liefde van God en met onze Identiteit als Christus dan kunnen we hier niet
afgescheiden van zijn. De herinnering dus aan Wie we zijn is de Verzoening, het
is de gedachte die, nogmaals, zegt dat de afscheiding van God niet gebeurd is.
Eens we een andere betekenis geven aan het probleem, zijnde het geloof van
de denkgeest in het ego en de oplossing ervan formuleren als zijnde het geloof
van de denkgeest in de Heilige Geest door het aanvaarden van de Verzoening dan
zijn we er klaar voor om dit toch wel heel belangrijk principe van de Cursus te
begrijpen (dat voor het eerst vermeld wordt in hoofdstuk 2, maar daarna voortdurend
herhaald wordt) en dat zegt dat de enige verantwoordelijkheid voor de
‘wonderdoener’ is om de Verzoening voor zichzelf te aanvaarden.
(T2.V.5:1) Dit idee, het aanvaarden van de Verzoening, is werkelijk onze enige
functie.
In de Hemel is onze enige functie ‘creëren’ eenvoudig door een verlenging
te zijn van de Liefde van God. In deze wereld is onze functie ‘vergeven’ of
‘genezen’ of ‘het aanvaarden van de Verzoening’. Allemaal verschillende
manieren om dezelfde gedachte uit te drukken. Het aanvaarden van de Verzoening
wordt in de Cursus in werkelijkheid gezien als de voltooiing van het
vergevingsproces. Het is de voltooiing van het proces door het voortdurend
kiezen voor het wonder in plaats van voor grieven. Het is de ultieme genezing.
Het is de uiteindelijke herkenning dat alles wat het ego ons geleerd heeft
onjuist is en alles wat de Heilige Geest of Jezus ons leert waar is. De
Verzoening is dus eenvoudig de Correctie. Het is het ongedaan maken van het
geloof van de denkgeest dat het ego de waarheid spreekt, namelijk dat er een
afscheiding is gebeurd. Het is kijken naar het ego en de regels uit de Cursus
voor onszelf toepassen daar waar Jezus zegt dat we ontslag zouden moeten nemen
als onze eigen leraar omdat we door hem niet goed onderwezen worden.
(T12.V.8:3; T28.I) Het komt er in feite op neer om het ego ontslag te geven als
leraar en voor Jezus of de Heilige Geest als onze Leraar te kiezen en wanneer
we voor hen kiezen, dan kiezen we voor de Verzoening.
Wat betekent dit nu voor ons dagelijks leven wanneer we voor de Verzoening
kiezen (wat dus betekent dat de afscheiding niet is gebeurd). Dat ik al mijn
verkeerde waarnemingen corrigeer wat wil zeggen dat jij (wie die jij dan ook
mag zijn, het voorwerp van mijn speciale liefde of mijn speciale haat) niet de
oorsprong bent van mijn onbehagen. Dat jij niet de oorzaak bent voor mijn
ongemak. Jij bent niet de oorzaak voor mijn gebrek aan vrede. Jij bent niet de
reden dat ik de afwezigheid van Gods Liefde voel. Wanneer ik dit ervaar dan
komt dit enkel omdat ik tegen de Liefde van God heb
gekozen. Ik koos ervoor dat mijn ego mijn leraar zou zijn en dat zijn
denksysteem van afscheiding en aanval mijn redding zou zijn en ik koos ervoor
om naar Jezus en naar zijn boodschap van vergeving te kijken en in feite te
zeggen: ‘Rot op, dit is niet wat ik wil. Ik wil mijn individueel zelf en
identiteit behouden en om die reden is er in mijn denkgeest geen plaats voor de
Verzoening. Er is geen plaats voor vergeving en, Jezus, er is ook geen plaats
voor jou in mijn denkgeest.’ En dit natuurlijk versterkt weer onze schuld voor
de oorspronkelijke gedachte wanneer we tegen God zegden: ‘Er is in mijn
denkgeest voor U geen plaats.’
Om dus het Verzoeningsprincipe toe te passen moeten we gedurig aan in ons
dagelijks leven kiezen om de Verzoening te aanvaarden door te erkennen dat we
niet afgescheiden zijn van gelijk wie die wij voorheen buiten ons zagen. Dat we
inderdaad niet afgescheiden zijn ook al zijn we op het niveau van de vorm en
het lichaam afgescheiden. We zijn alleen maar op het niveau van de vorm
afgescheiden, maar niet op het niveau van de denkgeest. Op het niveau van de
denkgeest zijn we allemaal hetzelfde: één ego, één Heilige Geest en één
keuzemaker. En het is in het herkennen van deze universele gelijkheid van alle
schijnbare afgescheiden Zonen van God dat we beginnen met het aanvaarden van de
Verzoening tot die ene glorieuze dag zal komen dat we voor eens en voor altijd
herkennen dat de Heilige Geest de waarheid zegt en wat het ego vertelde een
leugen is. In dat ogenblik hebben we de Verzoening aanvaard en is de droom van
het ego voorbij, zijn wij in de werkelijke wereld en zet God de laatste stap en
tilt ons op terug in Hem.
De hele wereld, jij incluis, zijn onschuldig
omdat wat je ziet niet waar is:
Wat waarneming ziet en hoort lijkt
werkelijkheid te zijn omdat ze alleen tot het bewustzijn toelaat wat
overeenkomt met de wensen van de waarnemer. Dit leidt tot een wereld van illusies,
een wereld die onophoudelijk verdedigd moet worden omdat ze niet werkelijk is.
Wat wijsheid betreft: de wereld gelooft dat goed kunnen oordelen en in het
gelijk staan wijsheid is. Dat is niet waar. Het enige wat je bereikt met gelijk
hebben is hier voor altijd te blijven steken. Dit is wat J in de Cursus over
wijsheid zegt, inclusief haar relatie tot onschuld. Dit is ook wat het betekent
om zuiver van hart te zijn:
Onschuld
is geen deeleigenschap. Ze is niet werkelijk totdat ze totaal is. De
gedeeltelijk onschuldigen zijn geneigd bij tijd en wijle nogal dwaas te zijn.
Pas als hun onschuld een zienswijze met algemene toepassing wordt, wordt ze
wijsheid. Onschuldige of ware waarneming betekent dat je nooit onjuist
waarneemt en steeds waarachtig ziet.Eenvoudiger gezegd betekent het dat je nooit
ziet wat niet en altijd ziet wat wel bestaat.
De
schuldeloze denkgeest kan niet lijden.Omdat hij gezond is geneest de denkgeest het
lichaam omdat hij genezen is. De gezonde denkgeest kan zich geen voorstelling
maken van ziekte omdat hij zich niet voorstellen kan dat hij iets of iemand zou
aanvallen. Ik heb eerder al gezegd dat ziekte een vorm is van magie. Misschien
zou het beter zijn te zeggen dat het een vorm is van een magische oplossing. Het
ego gelooft dat het de straf van God zal verlichten door zichzelf te straffen.
Maar zelfs hieruit blijkt zijn arrogantie. Het schrijft God de intentie toe te
willen straffen en doet vervolgens alsof deze intentie zijn eigen natuurlijk
recht is. Het probeert zich al Gods functies – zoals het die ziet – toe te
eigenen omdat het inziet dat alleen op totale loyaliteit kan worden vertrouwd.
De Heilige Geest is in werkelijkheid de Stem namens God die je nog steeds
bij je hebt:
De
Heilige Geest verblijft in dat deel van jouw denkgeest dat deel is van de
Christus-Denkgeest. Hij vertegenwoordigt je Zelf en je Schepper die één zijn.
Hij spreekt namens God en ook namens jou omdat Hij met Beiden is verbonden. En
daarom is Hij het die bewijst dat Zij Eén zijn. Hij lijkt een Stem want in die
vorm richt Hij Gods Woord tot jou. Hij lijkt een Gids door een ver land want
die vorm van hulp heb je nodig. Hij lijkt alles te zijn wat maar voldoet aan de
behoeften die jij meent te hebben. Maar Hij wordt niet misleid wanneer jij ziet
dat jouw zelf verstrikt is in behoeften die jij niet hebt. Hiervan wil Hij jou
juist bevrijden. Hiertegen wil Hij je juist beschermen.
Om nog een beetje verder te gaan met het citaat van gisteren:
Dit gebeurt allemaal op een niveau dat het lichaam en de wereld ver te boven
gaat. J’s houding, tweeduizend jaar geleden, ten aanzien van het lichaam, was
dat het (lichaam) helemaal van geen enkel belang was ten aanzien van de
werkelijkheid. De wederopstanding is iets dat in de denkgeest gebeurt hoewel
het lijkt dat je nog in een lichaam bent maar het heeft in werkelijkheid
helemaal niets met het lichaam te maken.
Werkelijkheid en liefde zijn abstract, lichamen en angst zijn onnatuurlijk
en specifiek.
Totale
abstractie is de natuurlijke hoedanigheid van de denkgeest. Maar een deel ervan
is nu onnatuurlijk. Het beziet niet alles als één. Het ziet in plaats daarvan
slechts fragmenten van het geheel want alleen zo kon het de partiële wereld
bedenken die jij ziet. Het doel van al het zien is jou te tonen wat jij wenst
te zien. Al het horen brengt jouw denkgeest slechts de geluiden die hij horen
wil.
Niets werkelijks - en dat is je eeuwige
onveranderlijke geest waar het denksysteem van liefde uit de Cursus je heen zal
leiden - kan ook maar in het minst bedreigd worden. Niets onwerkelijks - en dat is alles daarbuiten dat door het
denksysteem van de angst teweeggebracht werd - bestaat ook maar in
werkelijkheid (die wij werkelijkheid noemen). De vrede van God is het doel van
de Cursus. Om het bewustzijn van jouw werkelijkheid in het Koninkrijk te
herwinnen, moet deze vrede bereikt worden.
Kennis
is niet de motivering om deze cursus te leren. Vrede is dat. Dit is alleen
daarom de eerste vereiste voor kennis omdat zij die in conflict zijn, niet in
vrede zijn en vrede de voorwaarde is voor kennis omdat het de voorwaarde is
voor het Koninkrijk.Kennis kan pas hervonden worden wanneer je aan
de voorwaarden daarvoor voldoet. Dit is geen ruilhandel van de zijde van God
die geen ruilhandel pleegt. Het is louter het gevolg van jouw misbruik van Zijn
wetten ten behoeve van een denkbeeldige wil die niet de Zijne is. Kennis is
Zijn Wil. Hoe kun je nu kennis hebben als jij je tegen Zijn Wil verzet? Ik heb
je verteld wat kennis jou biedt, maar misschien vind jij dit nog niet helemaal
het wensen waard. Was dat wel zo, dan zou je haar niet zo snel verwerpen
wanneer het ego om jouw loyaliteit vraagt.
Wat voor soort dienst bewijs je mensen als je ze niet bewust maakt van het
feit dat het denksysteem van angst, dat zij ontkend hebben en naar buiten
geprojecteerd, nauwkeurig onderzocht dient te worden in hun leven als ze er
vrij van willen worden?
We hebben
eerder al gezegd dat de afscheiding dissociatie was en is en dat, als ze
eenmaal optreedt, projectie haar voornaamste verdediging wordt of het
instrument dat haar gaande houdt.
Wat je
projecteert verstoot je en daarom geloof je niet dat het van jou is. Je sluit
jezelf uit juist door het oordeel dat jij anders bent dan degene op wie je
projecteert. Aangezien je tevens veroordeeld hebt wat je projecteert blijf je
het aanvallen omdat je het afgescheiden blijft houden. Door dit onbewust te
doen probeer je het feit dat jij jezelf hebt aangevallen buiten je bewustzijn
te houden en zo verbeeld jij je dat jij jezelf veilig hebt gesteld.
Maar
projectie zal jou altijd kwetsen. Ze versterkt je geloof in je eigen gespleten
denkgeest en haar enige doel is de afscheiding gaande te houden. Het is
uitsluitend een instrument van het ego om jou te doen voelen dat jij anders
bent dan je broeders en van hen afgescheiden. Het ego rechtvaardigt dit op
grond van het feit dat het jou ‘beter’ doet lijken dan zij waarmee het jouw
gelijkheid met hen nog verder verdoezelt. Projectie en aanval zijn
onlosmakelijk verbonden omdat projectie altijd het middel is waarmee een aanval
wordt gerechtvaardigd. Woede zonder projectie is onmogelijk. Het ego gebruikt
projectie alleen om jouw waarneming zowel van jouzelf als van je broeders te
verwoesten. Het proces begint met het uitsluiten van iets wat in jou bestaat
maar wat jij niet wilt en leidt er regelrecht toe jou van je broeders uit te
sluiten.
Ons onbewuste geloofssysteem wordtin feite in stand gehouden door er niet naar te kijken. Zoals de Cursus
het omschrijft:
Niemand
kan ontsnappen aan illusies tenzij hij ernaar kijkt want door er niet naar te
kijken worden ze beschermd.Het is niet nodig voor illusies terug te deinzen
want ze kunnen niet gevaarlijk zijn. We zijn klaar om het denksysteem van het
ego nader te bekijken want samen hebben we de lamp die het zal verdrijven en
aangezien je beseft dat jij het niet wilt moet je wel klaar zijn. Laten we heel
rustig zijn wanneer we dit doen want we zoeken slechts eerlijk naar de
waarheid. De ‘dynamiek’ van het ego zal een tijd onze les zijn want we moeten
hier eerst naar kijken om erdoorheen te kunnen zien aangezien jij het
werkelijkheid hebt verleend. We zullen deze dwaling samen in stilte ongedaan
maken en vervolgens naar de waarheid kijken die erachter ligt.
Een Cursus in Wonderen vraagt je liefde te kiezen in plaats van angst.
Sinds de Cursus, in de jaren zeventig van de vorige eeuw, is uitgekomen hebben
reeds tal van mensen geschreven hoe we liefde in plaats van angst moeten
kiezen. Maar als je mensen vertelt om liefde te kiezen in plaats van angst, dan
denken ze dat je hen vertelt om hun
liefde te kiezen en dat is niet wat de Cursus leert. De liefde van de wereld en
haar mensen is wat de Cursus ‘speciale liefde’ noemt en de liefde van de
Heilige Geest is een heel ander verhaal. De woorden liefde en angst
vertegenwoordigen twee volledige en elkaar uitsluitende denksystemen die je
allebei volledig dient te begrijpen als je ooit wil weten wat het wil zeggen om
‘tussen beide te kiezen’.
En zegt de Cursus:
Wees niet bang om naar de speciale haat-relatie te kijken want er schuilt
vrijheid in het kijken ernaar. Was dit er niet dan zou het onmogelijk zijn de
betekenis van liefde niet te kennen. Want de speciale liefde-relatie waarin de betekenis van
liefde verborgen is wordt uitsluitend aangegaan om de haat te neutraliseren,
maar niet om die los te laten.Je
verlossing zal duidelijk voor je open ogen oprijzen wanneer jij hiernaar kijkt.
Je kunt haat niet beperken. De speciale liefde-relatie zal die niet
neutraliseren, maar hem gewoon ondergronds doen gaan, weg uit het zicht. Het is
van wezenlijk belang hem in het zicht te brengen en geen enkele poging te doen
hem te verbergen. Want juist de poging om haat op te laten wegen tegen liefde
maakt dat liefde voor jou geen betekenis heeft. Je beseft de reikwijdte niet
van de splitsing die hierin besloten ligt. En tot je dit wel beseft, zal de
splitsing onherkend en dus ongenezen blijven.
Een zieke geest kan zichzelf niet genezen. We hebben hulp nodig. Hoe lang
het kostom te leren wat de Cursus zegt
en hoe het toe te passen is onze eigen keus. We kunnen zelf kiezen wat we op
een bepaald moment willen leren, maar uiteindelijk zullen we ons bewust worden
van het feit dat er maar twee dingen zijn om
uit te kiezen in plaats van de massa’s keuzen die we nu denken die er voor ons
openstaan. De Cursus beweert niet dat hij superieur is aan andere spirituele
paden, maar steekt gelijk niet onder stoelen of banken dat het uiteindelijk
absoluut noodzakelijk zal zijn dat we hem leren.
En deze twee dingen zijn:
Het ego kan zich niet verzetten tegen de wetten van God al evenmin als jij,
maar het kan ze interpreteren naar zijn eigen wens net als jij. Om die reden
dient de vraag ‘Wat verlang je?’ beantwoord te worden. Je beantwoordt die
iedere minuut en iedere seconde en elk moment dat je een beslissing neemt vormt
een oordeel dat allesbehalve zonder gevolg is. De gevolgen ervan zullen
automatisch volgen totdat de beslissing wordt herzien. Maar bedenk dat de
alternatieven zelf onveranderlijk zijn.
De Heilige Geest is, net als het ego, een beslissing. Samen vormen ze alle
alternatieven die de denkgeest kan aanvaarden en gehoorzamen. De Heilige
Geest en het ego zijn de enige keuzemogelijkheden die voor jou openstaan. God heeft de ene geschapen en dus kun je die niet verdelgen.
Jij hebt de andere gemaakt en dus kun je dat wel.
Alleen wat God schept is onomkeerbaar en onveranderbaar. Wat jij gemaakt
hebt kan altijd worden veranderd omdat jij, wanneer je niet denkt zoals God, in
feite helemaal niet denkt. Waanideeën zijn geen werkelijke gedachten alhoewel
je erin geloven kunt. Maar je hebt het bij het verkeerde eind. De denkfunctie
komt van God en rust in God.
Als deel van Zijn Denken kun je niet los van Hem denken.
Dit is
een cursus in wonderen. Het is een verplichte cursus. Alleen de tijd waarop je
hem doet staat jou vrij. Vrije wil betekent niet dat jij het leerplan kunt
vaststellen. Het betekent alleen dat je kunt kiezen wat je op een gegeven
moment wilt doen. De cursus beoogt niet de betekenis van liefde te onderwijzen,
want dat gaat wat onderwezen kan worden te boven. Hij beoogt echter wel de
blokkades weg te nemen voor het bewustzijn van de aanwezigheid van liefde die
jouw natuurlijk erfgoed is. Het tegendeel van liefde is angst, maar wat
alomvattend is kent geen tegendeel.
Deze cursus kan daarom heel eenvoudig aldus worden samengevat:
Niets werkelijks kan bedreigd worden.
Niets onwerkelijks bestaat.
Hierin ligt de vrede van God.
De Cursus is een vereiste omdat hij de waarheid
uitdrukt. Dat wil niet zeggen dat de Cursus de enige weg is waarlangs iemand
ooit de waarheid zou kunnen vinden. De waarheid is een bewustzijn – niet een
doel. Maar je kunt dit bewustzijn niet alleen vinden.
Wanneer Jezus zegt om de wereld voor jezelf betekenisloos te maken dan
heeft hij het over het laten varen van de waarde die jij eraan gegeven hebt en
in plaats daarvan de betekenis die de Heilige Geest eraan geeft te accepteren.
In de Cursus staat het zo:
Om deze
cursus te leren dien je bereid te zijn iedere waarde die jij eropna houdt in
twijfel te trekken.Niet één (waarde) kan er verborgen en in het
duister gehouden worden of deze zal jouw leerproces in gevaar brengen. Geen
enkele overtuiging is neutraal. Elk heeft de macht iedere beslissing die je
neemt te dicteren. Want een beslissing is een conclusie gebaseerd op alles wat
je gelooft. Ze is het resultaat van een overtuiging en volgt daar even zeker
uit als lijden volgt uit schuld en vrijheid uit zondeloosheid. Er is geen
surrogaat voor vrede. Wat God schept kent geen alternatief. De waarheid
ontstaat uit wat Hij weet. En jouw beslissingen komen even zeker uit jouw
overtuigingen voort als heel de schepping in Zijn Denkgeest verrees als gevolg
van wat Hij weet.