Verwijzing uit De Verdwijning van het Universum naar Een Cursus in Wonderen

Om nog een beetje verder te gaan met het citaat van gisteren:
Dit gebeurt allemaal op een niveau dat het lichaam en de wereld ver te boven gaat. J’s houding, tweeduizend jaar geleden, ten aanzien van het lichaam, was dat het (lichaam) helemaal van geen enkel belang was ten aanzien van de werkelijkheid. De wederopstanding is iets dat in de denkgeest gebeurt hoewel het lijkt dat je nog in een lichaam bent maar het heeft in werkelijkheid helemaal niets met het lichaam te maken.

Werkelijkheid en liefde zijn abstract, lichamen en angst zijn onnatuurlijk en specifiek.

Totale abstractie is de natuurlijke hoedanigheid van de denkgeest. Maar een deel ervan is nu onnatuurlijk. Het beziet niet alles als één. Het ziet in plaats daarvan slechts fragmenten van het geheel want alleen zo kon het de partiële wereld bedenken die jij ziet. Het doel van al het zien is jou te tonen wat jij wenst te zien. Al het horen brengt jouw denkgeest slechts de geluiden die hij horen wil.