Thema's uit Een Cursus in Wonderen - 41 - 'Dit is een verplichte cursus'



In dit ochtendpraatje wil ik teruggaan naar het begin van Een Cursus in Wonderen en datgene rechtzetten wat door veel studenten niet goed begrepen wordt.
Er zijn in feite maar weinig dingen die ik betreur in het werk dat Helen en ik gedaan hebben wanneer we de Cursus redigeerden voor zijn uiteindelijke publicatie. Maar dit begin, niet het oorspronkelijke begin omdat het niet echt het oorspronkelijke begin was, maar wat het begin is geworden van de Cursus die uitgegeven is. En ik denk ‘laat het zijn zoals het is, het is een vergissing’, maar het is dit wat ik graag deze morgen met jullie wil bespreken. De Cursus zegt: ‘Dit is Een Cursus in Wonderen. Het is een verplichte cursus. Alleen de tijd waarop je hem doet staat je vrij.’

Oorspronkelijk maakte dit deel uit van een grotere passage, van een boodschap voor Helen en wat eigenlijk een grapje was waarin Helen tegen Jezus zei, wanneer zij in de eerste weken begonnen was met het neerschrijven van de Cursus: ‘Ik veronderstel dat deze cursus vrijblijvend is?’.
En dit verwijst naar wat er gebeurt in onderwijsprogramma’s waarbij sommige leerstof vereist is en noodzakelijk voor het afstuderen. En je hebt die cursussen die niet verplicht zijn, cursussen waar we gewoon voor kunnen kiezen omdat we hier interesse in hebben.
Helen plaagde Jezus een beetje en zei: ‘Ik veronderstel dat dit niet verplicht is, maar vrijblijvend. Met andere woorden, ik kan er voor kiezen om deze cursus nooit ter hand te nemen’.
Waarop Jezus antwoordde: ‘Het spijt me erg, lieve Helen, maar dit is een verplichte cursus.’ En wat hij hiermee bedoelde was: ‘Dit is waar jij en Bill om gevraagd hebben wanneer jullie elkaar beloofd hebben om op een andere manier met elkaar om te gaan en dit is het antwoord hierop en daarom is het een verplichte cursus, wat wil zeggen voor jou en voor Bill is het een verplichte cursus.’

Wanneer dit uit zijn context wordt genomen dan lijkt het er op dat iedereen Een Cursus in Wonderen moet doen ‘een verplichte cursus’ en dit is iets wat ver verwijderd staat van de waarheid en in schril contrast met de ware geest van de cursus.

Wanneer we kijken naar de eerste bladzijden van het Handboek voor Leraren (HvL.1.4:1-2) dan kan je lezen dat Jezus zegt dat Een Cursus in Wonderen slechts één van de vele vormen onder duizenden is. Zo staat het er ‘Er zijn vele duizenden andere vormen …’.
En al die verschillende vormen van de universele cursus hebben op een of andere manier hetzelfde thema: dat de Zoon van God onschuldig is en dat in deze onschuld Zijn verlossing ligt. Dit staat in elke authentieke cursus over verlossing ongeacht de leer en vorm ervan.
En deze  gedachte is echt wel heel belangrijk voor studenten van de Cursus zodat ze kunnen vermijden in de val te lopen van dat waar we naar verwijzen, in de goeie oude tijd, als ‘spirituele speciaalheid’ waarbij ik een student ben van Een Cursus in Wonderen en dit maakt mij speciaal, dit maakt mij beter dan anderen.

Ik herinner me, in de eerste jaren, Helen, Bill, Judy Skutch en ik waren naar een andere stad gegaan om de Cursus voor te stellen en erover te praten en er was daar een zeer ernstig en serieuze man die ons een schema liet ziet dat hij gemaakt had en die hij wou voorstellen aan alle christelijke kerken die hij kon vinden, en die hem wilden binnen laten, om hen te vertellen dat het hier is waar Jezus al onze vergissingen corrigeert. Met andere woorden alle orthodoxe leer van verschillende christelijke kerken naast elkaar zetten en hiertegenover de correcties te plaatsen die de Cursus geeft. Gelukkig kon Helen hem tegenhouden (tenminste op dat moment heeft zij hem kunnen tegenhouden, want ik weet niet of er later nog iets mee gebeurd is). Maar dit zijn de soort dingen die we moeten vermijden als een student van deze Cursus, voelen dat omdat jij een student bent van de Cursus dit jou niet beter maakt dan iemand anders. De Cursus zegt nergens dat hij beter is dan gelijk welk andere spirituele weg.
We kunnen echter wel gerust stellen dat de Cursus uniek is en een andere vorm heeft dan gelijk welk andere spiritualiteit of deze nu van deze tijd is of een oude wijsheid en ik denk dat dit wel gerechtvaardigd is. Maar zeggen dat hij anders is of uniek omdat hij dingen zegt die een andere spiritualiteit niet zegt, een Oosterse of een Westerse, ook al is het zo dat het hele pakket waarin de leerstof ervan omvat is beslist anders is, maar dat maakt hem daarom niet beter of slechter. Het maakt andere denksystemen niet slechter omdat zij het bijvoorbeeld niet hebben over het feit dat God deze wereld niet heeft geschapen of dat Jezus niet de enige Zoon is van God, dat we allemaal gelijke leden zijn van het Zoonschap. Dit wil dus niet zeggen dat dit denksysteem of denksystemen of spiritualiteiten die het niet eens zijn met de vorm van de Cursus daarom noodzakelijk slecht of verkeerd zijn.

Gezien vanuit het standpunt van de Cursus betekent dit dat zij zich kunnen vergissen. Net zoals gezien vanuit het standpunt van mensen die in de bijbel geloven bijvoorbeeld vinden dat de Cursus zich de ene keer vergist en de andere keer het werk is van de duivel.

Het is uitermate belangrijk om dat soort speciaalheid te vermijden.

In de paragraaf ‘Ik hoef niets te doen’ in hoofdstuk 18 (T18.VII.6:5) is er een passage die oorspronkelijk bedoeld was als een persoonlijke boodschap voor Helen waar Jezus tegen haar zei: ‘Volg geen weg die voor anderen werkt, wanneer deze weg aan jou is gegeven.’
En ik was eens bij Helen terwijl ze vrij emotioneel uitviel over iemand over wat zij voelde hoe die persoon de leerstof van de Cursus verdraaide en de Cursus gebruikte voor zijn eigen doel en zij hoorde Jezus tegen haar zeggen, waar ze mij vervolgens ook in betrok: ‘Neem de weg van iemand anders niet als die van jou, maar oordeel hier ook niet over. Met andere woorden je moet andere spiritualiteiten en religies evenveel respecteren en eren omdat zij, wanneer ze toegewijd gevolgd worden en met een vast doel, zij de aanhanger ervan naar huis zal leiden, maar jij moet deze weg niet verlaten, want dit is jouw weg. Met andere  woorden, blijf trouw aan de Cursus, volg de Cursus zo goed mogelijk, maar val anderen niet aan die niet akkoord gaan met jou en veroordeel hen ook niet.’
En ik denk dat dit een zeer wijze richtlijn is voor ons allemaal om met ons mee te dragen en ons te realiseren dat de Cursus niet verplicht is.

Het is mogelijk dat hij voor ons die voelen dat dit onze weg is verplicht is, maar dat wil niet zeggen dat hij verplicht is voor iedereen in de wereld.

De Cursus is in werkelijkheid bedoeld voor één enkele persoon en die persoon is die ene die de Cursus leest en bestudeert en wanneer die persoon het leerplan voltooid heeft en de Verzoening voor hem of voor haar heeft aanvaard, dan herkent die persoon dat er slechts één Zoon van God is en dat er slechts één universele cursus is ook al bestaan er verschillende vormen.

Net zoals Hindoes reeds vele eeuwen zeggen en leren: ‘De waarheid is één, maar ze kent vele namen.’