Thema uit Een Cursus in Wonderen - 84 - Emoties en gevoelens

Deze morgen hebben we het over emoties en gevoelens. In de tekst is er een deel met de titel ‘de twee emoties’ en daarin wordt gezegd dat een ervan door jou werd gemaakt en de andere werd jou gegeven. Deze twee emoties zijn angst en liefde. Natuurlijk is liefde ons door God gegeven wanneer Hij ons geschapen heeft, angst is wat wij gemaakt hebben als vervanging voor die liefde.

Het is duidelijk dat Jezus het in dat deel niet heeft over onze emoties zoals wij hier normaal gezien over denken, hij heeft het echter wel over twee gedachten of twee denksystemen. De term ‘emotie’ is hier gebruikt omdat dit opgeschreven werd door Helen in de jaren zestig (van de vorige eeuw) en psychologen het voortdurend hadden over emoties, over een hiërarchie van emoties en over allerlei verschillende soorten emoties. Het is dus in die context dat Jezus tegen haar zei ‘ja, maar er zijn slechts twee emoties: liefde en angst’. Maar, nogmaals, het is duidelijk dat hij het hier niet heeft over emoties in de gebruikelijke zin van het woord.

De reden hiervoor is dat wij aan emoties denken - en de manier waarop we emoties begrijpen - wanneer we het hebben over het lichaam: ik ben boos en ik heb een diepgewortelde reactie en ik, als een persoon, als een lichaam ben boos of ik voel liefde voor jou of ik ben bezorgd, angstig, gelukkig, vreugdevol. Maar al deze verschillende vormen van gevoelens en emoties hebben allemaal te maken met het lichaam, hebben allemaal te maken met mij als persoon.

Terwijl de twee emoties waar Jezus het in dat deel over heeft zijn de twee gedachten die in de denkgeest zijn. We hebben het hier dus opnieuw over het belangrijke onderscheid dat de Cursus maakt tussen geest en lichaam. De denkgeest die oorzaak is van alles wat er in de wereld gebeurt, dat ooit in de wereld gebeurd is en dat ooit zal gebeuren en het lichaam die daar een gevolg van is. En gezien ‘ideeën hun bron niet verlaten’ is het lichaam nooit losgekomen van de denkgeest.

Wanneer we het dus hebben over lichamelijke gevoelens en emoties, dan hebben we het over iets dat in verband staat met het lichaam en diepgeworteld is, zoals bijvoorbeeld genoegen of pijn of iets wat we psychisch voelen, dan hebben we het nog steeds over het lichaam en hebben we het nog steeds over onszelf als een persoon, een figuur in de dualistische droom. Het is daarom terecht zinvol om te zeggen niet te vertrouwen op je gevoelens. Net zoals Jezus ons zegt om onze waarnemingen niet te vertrouwen omdat ‘niets zo verblindend is als de waarneming van vorm’ (T.22.III.6:7) en dit omdat onze zintuigen liegen. De zintuiglijke data die zij ons in de vorm van de wereld geven om door het brein geïnterpreteerd te worden maakt allemaal deel uit van de illusie.

Herinner je dat wanneer ‘de wereld – een bedrieglijk systeem – gemaakt is door hen die waanzinnig geworden zijn door schuld’ dan maakt alles hier deel uit van datzelfde bedrieglijke beeld dat gesteund is op schuld die zegt dat de afscheiding van onze Bron werkelijk gebeurd is. We moeten dus niet vertrouwen op onze waarnemingen omdat zij ons van informatie voorzien die zegt dat er een uiterlijke wereld is. En zoals dit door het ego geïnterpreteerd wordt, wordt dit nog specifieker gemaakt door te zeggen dat er een uiterlijke wereld is die zondig is en waarvan ik het slachtoffer ben van wat anderen of wat de wereld zelf mij heeft aangedaan. Onze gevoelens worden hier een essentieel deel van omdat gevoelens zeggen dat ik geraakt wordt door wat de wereld gedaan heeft.

Dus als iets, bijvoorbeeld ik word geraakt door een scherp voorwerp dan voel ik pijn. Wanneer ik mijn hand op een warme kachel leg dan voelt dat pijnlijk. Ik beweer dan dat de reden waarom ik pijn voel is omdat dit voorwerp mij raakt of omdat deze kachel mijn huid verbrandt of ik voel mij niet gelukkig omdat jij mij vandaag nog niet gezegd hebt dat je van mij houdt of omdat je mijn verjaardag vergeten bent of omdat je niet vriendelijk tegen mij bent of je gaf mij niet die bevordering die ik wel verdien. Wat wij dus gevoelens noemen zijn rechtstreeks verbonden met de uiterlijke wereld die ons raakt en het is natuurlijk zo dat die uiterlijke wereld die ons raakt ook onze lichamen behelst.

Wanneer ik dus iets eet dat niet goed is voor mij dan beweer ik dat de reden waarom ik maagkrampen heb is door het voedsel dat ik gegeten heb. Ik heb dus dit ongemakkelijk gevoel in mijn maag en dit wordt toegeschreven aan iets wat ik in mijn maag heb gestopt. En terwijl dit op het niveau van het lichaam of de wereld wel kan kloppen, leven wij niet op het niveau van het lichaam of de wereld. We denken alleen maar dat dit zo is.

Herinner je ‘ideeën verlaten hun bron niet’ en wij verblijven nog steeds in de denkgeest die zich een voorstelling maakt van de onmogelijkheid dat de afscheiding van God kon gebeuren. Op die manier bouwen we dus de hele wereld op, op deze fundamentele onwerkelijkheid die een verdediging is geworden tegen onze werkelijke realiteit als Christus, de ware Zoon van God.

We moeten dus niet vertrouwen op onze gevoelens, tenzij het gevoel die we hebben, het gevoel van vrede, zo diep in ons is dat het volkomen onaangeroerd, onveranderd en niet geraakt is door iets dat rondom ons gebeurd en het is die vrede die hand in hand gaat met de liefde die we voelen die iedereen omarmt zonder een enkele uitzondering. Wanneer we dit voelen, die liefde en die stille vreugde die afkomstig is van de kennis dat we vergeven zijn, dan is dat het gevoel waarop we moeten vertrouwen.

De reden waarom we er moeten op vertrouwen is omdat er niemand wordt uitgesloten. Het is allesomvattend en dat is het criterium waarmee we kunnen evalueren of dit gevoel te vertrouwen is of niet. Wanneer het allesomvattend is, alle mensen en altijd, zonder een enkele uitzondering insluit, wanneer die stille vreugde die we voelen de hele tijd aanwezig is, ongeacht de omstandigheden die rondom ons gebeuren, dan weten we dat de vreugde, dat vredig gevoel en die liefde afkomstig is van de denkgeest die totaal onaangeroerd is door datgene wat rondom ons gebeurt. Dat zijn de gevoelens die we moeten vertrouwen omdat dit de gevoelens zijn die ons terug zullen brengen naar huis.