Les 74 - Er is geen wil dan die van God. – deel 3

(4:2-5) Denk er kort maar heel concreet over na, stel vast welke persoon(en) en situatie(s) hierbij betrokken zijn en zeg tegen jezelf:

Er is geen wil dan Die van God. Ik deel die met Hem.
Mijn conflicten over _________ kunnen niet werkelijk zijn.

Ik kan mij er niet bewust van worden dat het conflict tussen jou en mij niet werkelijk is tenzij ik aanvaard dat ik ze voor waar gemaakt heb. Wanneer we een conflict ervaren moeten we er eerst naar kijken om het vervolgens terug te voeren naar de bron ervan. Dit proces van kijken is natuurlijk het belangrijkste thema van Een Cursus in Wonderen, een proces dat mogelijk wordt wanneer we vanop de juiste plek kijken: het keuzemakende gedeelte in onze denkgeest waar de vergissing voor het eerst is begaan. Het einde van hoofdstuk 5 in de tekst voorziet in een voorbeeld van het duidelijke onderricht van Jezus:

… het proces van ongedaan maken, dat niet van jou komt, zich toch binnenin jou bevindt omdat God het daar heeft geplaatst. Jouw rol bestaat er alleen in je denken terug te brengen naar het punt waarop de vergissing werd begaan en die in vrede aan de Verzoening toe te vertrouwen. (T. 5. VII. 6:4-5)

Op een andere plaats in de tekst bespreekt Jezus het thema ‘conflict’ en hoe dit door de visie van de Heilige Geest wordt opgelost:

De Heilige Geest maakt illusies ongedaan zonder ze aan te vallen, omdat Hij ze helemaal niet waarnemen kan. Voor Hem bestaan ze dan ook niet. Hij lost het ogenschijnlijke conflict dat ze veroorzaken op door te zien dat conflicten geen betekenis hebben. Ik heb eerder al gezegd dat de Heilige Geest het conflict precies waarneemt zoals het is en het is zonder betekenis. De Heilige Geest wil niet dat jij conflicten begrijpt, Hij wil dat jij inziet dat conflicten, doordat ze geen betekenis hebben, niet te begrijpen zijn. (T. 7. VI. 6:1-5)

Daarom wil Jezus dat we het conflict waarnemen zodat we eraan voorbij kunnen zien en de waarheid herkennen.

(5:1) Sluit je ogen, nadat je op deze manier je denkgeest gezuiverd hebt en probeer de vrede te ervaren waarop jouw werkelijkheid je recht geeft.

Met andere woorden we moeten ons eerst bewust worden van onze verborgen gedachten, de wolken waarvan Jezus ons in een vorige les zei dat hij ons zou helpen er doorheen te gaan (les 70). Voorbij deze verdedigingswolken ligt de vrede van God. Op een consistente manier herinnert Jezus ons eraan dat er geen vrede kan zijn als we niet eerst het conflict ongedaan gemaakt hebben; het licht kan slechts terugkeren wanneer wij door de duisternis gegaan zijn en liefde kan niet herinnerd worden tenzij we eerst naar de haat kijken.

(5:2-4) Laat je erin verzinken en voel hoe ze jou omsluit. Je zou in de verleiding kunnen komen deze pogingen voor een vorm van afzijdigheid aan te zien, maar het verschil laat zich gemakkelijk ontdekken. Als je succes hebt, zal je een intens gevoel van vreugde en een verhoogde alertheid ervaren, in plaats van een gevoel van sufheid en futloosheid.

Vele mensen ervaren een zin om in slaap te vallen wanneer ze aan de meditatie beginnen of wanneer ze de les doen. Dit hier is het referentiepunt van Jezus en hij helpt ons de verdedigende doelstelling om onze angst te beschermen, te begrijpen. De slaperigheid gebeurt niet omdat we oververmoeid zijn of schijnheilige studenten. Het komt omdat we bang zijn voor deze vredige toestand. Wanneer we ons bewust zijn van onze conflictgedachten zullen we niet in slaap vallen. We moeten onszelf dus afvragen waarom we wakker blijven als we deze gedachten hebben en in slaap vallen wanneer we op het punt staan eraan voorbij te gaan tot bij de vrede van God. Het antwoord is duidelijk. Vrede is bedreigend omdat het zegt dat er geen wil is dan die van God en onze wil is gelijk aan de Wil van God. Wanneer de afscheiding nooit gebeurd is dan is wat wij ‘wij of ik’ noemen ook nooit gebeurd. Dat is de angst, de angst om ons individuele zelf te verliezen.

Het is belangrijk wanneer je afgeleid wordt, door moe te worden, in slaap te vallen of aan allesbehalve aan deze oefening te denken dat je jezelf niet begint te beoordelen of je niet schuldig voelt maar dat je je realiseert dat deze afleiding komt door jouw angst en het doel van deze les.

(6) Vreugde is het kenmerk van vrede. Door deze ervaring zal jij weten dat je die hebt bereikt. Als je voelt dat je wegglijdt in afzijdigheid, herhaal dan snel het idee voor vandaag en probeer het opnieuw. Doe dit zo vaak als nodig is. Je zult er zeker bij winnen als je weigert in afzijdigheid te vluchten, zelfs als je de vrede die je zoekt niet ervaart.

Wat behulpzaam is, in verband met deze uitspraken, is de vriendelijkheid van Jezus wanneer hij ons wijst op de potentiele weerstand voor deze lessen. Wanneer hij van ons verwacht dat we het er moeilijk zullen mee hebben en hij oordeelt hier niet over dan is er ook geen enkele reden voor ons om over onszelf te oordelen wanneer we vergeten de les te doen of eraan te beginnen en prompt in slaap te vallen. Wanneer we onszelf toestaan om voorbij deze gedachten van angst, depressiviteit en conflict te bewegen zullen we vreugdevol de vrede kennen dat onze zonden vergeven zijn en geen enkel gevolg hebben gehad op de liefde en het licht in ons. Een dergelijke vreugde is niet mogelijk wanneer we niet eerst ons zelfconcept van zonde, schuld en falen aanvaarden. ‘Falen’ met het werkboek geeft ons de perfecte mogelijkheden om te kijken naar deze concepten van het ego en om er dan aan voorbij te gaan naar de waarheid over onszelf.

(7) Zeg tegen jezelf in de korte oefenperioden, die je vandaag met regelmatige en van tevoren bepaalde tussenpozen moet doen:

Er is geen wil dan Die van God. Vandaag zoek ik Zijn vrede.

Probeer dan te vinden wat je zoekt. Het zou goed zijn om hier vandaag elk half uur een minuut of twee aan te besteden, liefst met de ogen dicht.

Wanneer het doel van de vrede werkelijk het onze is zullen we graag de middelen om het te bereiken omarmen. Onze voortdurende herinnering eraan gedurende de dag weerspiegelt deze omhelzing. Daarom, het vergeten van de ‘minuut of twee’ die ons gevraagd wordt elke dertig minuten te spenderen aan deze gedachte helpt ons in contact te komen met het conflict dat we hebben met het doel. Het is een waarschuwing voor ons innerlijk conflict en voorziet in de telkens terugkerende mogelijkheden om onszelf te vergeven voor de ‘zonde’ van het wegduwen van God.

Van tijd tot tijd zullen we terugkomen op dit zeer belangrijk aspect bij het beoefenen van het werkboek.