Verwijzing van 29 maart uit De Verdwijning van het Universum naar Een Cursus in Wonderen

De stem van het ego spreekt je aan alsof het je vriend is en jouw belangen behartigt. Je zult je herinneren dat we al eerder gezegd hebben dat het ego je overtuigde dat God je te pakken zal krijgen en dat je het maar beter op een rennen kon zetten naar een plek waar je veilig bent. Die plek is dit universum. Voor wat het ego aangaat is een goede aanval de beste verdediging. In werkelijkheid zijn aanval en verdediging twee kanten van dezelfde medaille. In zijn bespreking van hoe enkele van deze ideeën aan elkaar gerelateerd zijn, onderricht de Cursus:

Het ego is dat deel van de denkgeest dat in verdeeldheid gelooft. Hoe zou een deel van God zich kunnen losmaken zonder te geloven dat het Hem aanvalt? We hebben hiervoor al besproken dat het autoriteitsprobleem gebaseerd is op het denkbeeld dat je je Gods macht toe-eigent. Het ego gelooft dat jij dit inderdaad gedaan hebt omdat het gelooft dat het identiek is aan jou. Als jij je met het ego vereenzelvigt moet je jezelf wel als schuldig zien. Telkens wanneer je op je ego reageert zal je schuld ervaren en straf vrezen. Het ego is heel letterlijk een angstige gedachte. Hoe belachelijk het idee van een aanval op God voor de gezonde denkgeest ook mag zijn, vergeet nooit dat het ego niet gezond is. Het vertegenwoordigt een waansysteem en is daar de spreekbuis van. Luisteren naar de stem van het ego wil zeggen dat je het voor mogelijk houdt God aan te vallen en gelooft dat een deel van Hem door jou werd weggerukt. Daarop volgt angst voor vergelding van buitenaf omdat de zwaarte van de schuld zo geweldig is dat hij wel moet worden geprojecteerd.