Dagelijkse verwijzing uit De Verdwijning van het Universum naar Een Cursus in Wonderen

‘Wanneer jij een wonder verricht zal ik zorgen dat zowel tijd als ruimte zich daarnaar schikken.’ Was het citaat van gisteren 12 mei.

Jezus heeft het hier echter niet over het veranderen van tijd, maar meer over het wegnemen van die delen van je toekomst die je niet meer nodig hebt omdat je die bepaalde vergevingslessen al hebt geleerd. Hij zegt:

Het wonder brengt de noodzaak van tijd tot een minimum terug. In het longitudinale of horizontale vlak schijnt de erkenning dat de leden van het Zoonschap gelijk zijn een schier eindeloze tijd te vergen. Het wonder gaat echter gepaard met een plotselinge omslag van horizontale naar verticale waarneming. Dit voert een tijdsinterval in van waaruit zowel gever als ontvanger verderop in de tijd uitkomen dan waar ze anders zouden zijn geweest. Zo heeft het wonder de unieke eigenschap de tijd op te heffen in de mate waarin het de tijdsspanne die het overbrugt, overbodig maakt. Er is geen verband tussen de tijd die een wonder duurt en de tijd die het overspant. Het wonder vervangt een leerproces dat anders misschien duizenden jaren in beslag zou hebben genomen. Het doet dit door de fundamentele erkenning van de volmaakte gelijkheid van gever en ontvanger waarop het wonder berust. Het wonder bekort de tijd door die samen te vouwen met als gevolg dat bepaalde tijdsspannen daarbinnen verdwijnen. Het doet dit evenwel binnen het grotere verloop van tijd.