Thema's uit Een Cursus in Wonderen - 38 – Kijk naar het probleem zoals het is



In hoofdstuk 27 van de tekst staat een zeer belangrijke zin, helemaal in het begin van de paragraaf ‘De dromer van de droom’ (T27.VIII.2:2). De eerste alinea heeft het over lijden en de tweede alinea begint met de zin dat er een manier is om te ontsnappen aan het lijden en die manier is en ik citeer: ‘Het enige wat ervoor nodig is, is dat je het probleem beziet zoals het is en niet zoals jij het hebt opgesteld.’

Dit is een van die regels die heel belangrijk zijn omdat dit werkelijk de kern raakt van wat vergeving is en de essentie is van de leer van de Cursus.

De manier waarop we problemen gemaakt hebben is door de aanwezigheid ervan in de denkgeest te ontkennen, waar de plaats is waar het probleem zich bevindt. De aanwezigheid in de denkgeest ontkennen, wat de keuze is van de keuzemaker voor het ego als zijn leraar en daarom ervoor koos zich te identificeren met het denksysteem van het ego van zonde, afscheiding, schuld, angst, lijden, straf en uiteindelijk dood; dat is het probleem.

Wat we doen is: we nemen het probleem, projecteren het naar buiten en zeggen: het probleem is niet in mij. Het probleem ligt niet in mijn onjuist gerichte keuzes, het probleem ligt bij iemand anders; die ander die voor zijn of haar ego heeft gekozen en dat is de oorzaak van mijn ongemak.
Dit kan zich ook uitbreiden naar mijn lichaam. Dat het probleem in mijn lichaam is, dat zich ook buiten mijn denkgeest bevindt, net zoals jouw lichaam zich buiten mijn denkgeest bevindt. En dus de manier waarop ik het probleem maak is door te zeggen dat mijn probleem niet mijn keuze is voor schuld, mijn probleem is mijn lichaam dat ziek is of het is mijn verziekte bankrekening, mijn verziekte relatie of het probleem is wat de premier heeft gedaan of het probleem is het weer of de beurs of het probleem is het probleem van het probleem. En dat gaat zo maar onophoudelijk door. Maar alle lijden komt voort uit het geloof dat het probleem daar is waar het niet is.

Wanneer we het probleem terugbrengen van waar het vandaan komt, als we kijken naar waar het probleem werkelijk is (in onze keuzemakende denkgeest dat voor het ego heeft gekozen) dan stopt alle lijden. Al het lijden houdt op wanneer we (h)erkennen dat we de verkeerde keuze hebben gemaakt. Want inherent aan die (h)erkenning is dat wanneer ik de verkeerde keuze heb gemaakt, wanneer ik voor de verkeerde leraar heb gekozen dan kan ik in principe ook voor de juiste Leraar kiezen want wanneer er een verkeerde keuze was dan moet er ook een juiste keuze zijn en dat is het doel van het wonder.

Jezus zegt dat het wonder vaststelt dat we een droom dromen waarvan de inhoud niet waar is. Het wonder stelt vast dat wij de dromer zijn, dat wij de keuzemaker zijn en in dit geval zijn dit synoniemen van elkaar. Het is dat deel van onze denkgeest dat ervoor gekozen heeft om te slapen, dat ervoor gekozen heeft om naar het ego te luisteren en zijn dromen te volgen en zich te identificeren met de dromen ervan die ons in slaap houden. Net zoals Freud ons reeds honderd jaar geleden heeft gezegd dat dromen de wachters zijn van de slaap. Het doel van dromen is om ons in slaap te houden. Het doel van onze dromen van schuld, het doel van onze dromen van lichamen (in feite het deel dat volgt op dit deel van hoofdstuk 27 dat ‘de held van de droom’ noemt) en de held van de droom is het lichaam.

Wij hebben ervoor gekozen de droom van afscheiding en schuld te dromen en dromen de droom van lichamen die de projecties zijn van deze dromen van afscheiding en schuld van de denkgeest zodat we in slaap blijven en vergeten dat we in werkelijkheid thuis zijn bij God en slechts dromen van ballingschap, dromen dat we afgescheiden zijn, dromen dat we deze individuele, speciale identiteit hebben die we begeren, koesteren en we zelfs willen doden om het te kunnen behouden en dit ook doen.

Dus wanneer ik het werkelijk meen dat mijn lijden ophoudt dan moet ik het probleem verschuiven van daar waar ik het door middel van projectie op mijn lichaam geplaatst heb, het terugbrengen naar mijn denkgeest, waar ik voor de leraar van ziekte heb gekozen, erkennen dat dit mijn keuze is dat ik een droom van ziekte droomde, dat wat ik droomde niet waar is en dat dit nu een droom is die ik kan corrigeren door voor de leraar van genezing te kiezen, d.w.z. Jezus of de Heilige Geest. En hun genezende dromen maken de dromen van ziekte van het ego ongedaan.

En wat zijn deze dromen van ziekte?
Dit zijn dromen van afscheiding, verdeling, verschil, speciaalheid.

En wat zijn deze genezende dromen? Wat maakt deze dromen ongedaan?
Dat zijn de dromen die zeggen dat we niet afgescheiden zijn van elkaar. Dat we  niet verschillend zijn, we zijn niet speciaal, we zijn niet verdeeld. We zijn allemaal hetzelfde.

Het is dat principe van gelijkheid die het gezonde denken terugbrengt naar onze krankzinnige denkgeesten. Het is het begrijpen dat we op het niveau van de denkgeest allemaal hetzelfde zijn, die alle lijden geneest. Ziekte en lijden zijn rechtstreeks afkomstig van het geloof van afscheiding. Genezing en vrede komen rechtstreeks van de gelukkige droom van de herkenning dat we niet afgescheiden zijn.

En door te leren dat ik niet afgescheiden ben van jou en door dit uit te breiden en te veralgemenen dat ik van niemand afgescheiden ben, ontwaak ik uiteindelijk zelf uit de gelukkige droom van gelijkheid en word ik mij er bewust van dat ik nooit afgescheiden ben geweest van mijn Bron. Ik ben inderdaad zoals God mij heeft geschapen, het idee van de Zoon van God die ik ben als Christus die nooit zijn Oorsprong in de Hemel heeft verlaten.