zaterdag 3 februari 2018

Les 19 -Ik ben niet de enige die de gevolgen ervaart van mijn gedachten – deel 1

(1) Het idee van vandaag is natuurlijk de reden waarom jouw manier van zien niet alleen op jou invloed heeft. Je zult opmerken dat de ideeën die verband houden met denken soms voorafgaan aan die met betrekking tot waarnemen, terwijl op andere momenten de volgorde omgekeerd is. De reden daarvoor is dat de volgorde niet uitmaakt. Denken en de resultaten daarvan zijn in feite gelijktijdig, want oorzaak en gevolg zijn nooit gescheiden.

Jezus breidt hier het idee uit dat er slechts één afgescheiden denkgeest is en zegt dat niet alleen onze denkgeesten verbonden zijn, maar dat onze denkgeest en de wereld verbonden zijn; de wereld die niets meer is dan een projectie van de afscheidingsgedachte van de denkgeest. Dit is een andere formulering van het principe dat ideeën hun bron niet verlaten, een thema dat centraal staat in de leer van Een Cursus in Wonderen. Dit thema wordt ook in de tekst benadrukt (vb. T. 26. VII. 4) en het wordt later in het werkboek opnieuw naar voren gebracht (zoals bijvoorbeeld in Wd1. 132. 5 en Wd1. 156.1). Ideeën verlaten hun bron niet, gevolgen verlaten hun oorzaak niet, de wereld is niet afgescheiden van de denkgeest.

Wij zijn er nochtans zo zeker van dat wij gelijk hebben – dat de wereld buiten ons bestaat – omdat we onszelf hierin zien net zoals we de afgescheiden wereld buiten ons zien. Bovendien, door het minimaliseren, zo niet het negeren van de kracht van onze gedachten, bewijzen wij dat we gelijk hebben door de waarneming die we van onszelf hebben als slachtoffer van wat de wereld ons aandoet. We denken dat de gedachten die we hebben geen gevolg hebben, splitsen die daarom van ons af en verbergen ze in een fysieke afscherming, zodat we ons enkel nog gewaar zijn van ons lichaam en hoe dit en andere lichamen reageren. Dit komt omdat wij denken dat de wereld afgescheiden is van onze denkgeest, dat het gevolg (de wereld) afgescheiden is van de oorzaak (de denkgeest). Maar, nogmaals, herinner je: ideeën verlaten hun bron niet.

Analoog hieraan is wat je op een filmscherm ziet. Dit is niets meer dan de film die vanuit de projector geprojecteerd wordt. Wat op het scherm te zien is heeft zijn bron niet verlaten, de film rolt uit de projector. Wanneer we deze analogie verder uitbreiden zien we dat wat op de filmband staat dat is wat de regisseur, de manager, de producer, de acteurs en actrices wilden dat op de filmband kwam. Daarom van zodra het op de filmband staat wordt het geprojecteerd en op het scherm gezien alsof het op het scherm gebeurd.

Als we nu terugkeren naar ons leven, zijn wij, de keuzemaker, zowel regisseur, manager, producer en dan hebben we het nog niet over de hoofdrolspelers. De film is wat we gekozen hebben, precies zoals we het op het scherm kunnen en zullen zien. Men zou niet al die moeite doen om een film te maken als men niet wou dat iemand die zou zien. En als het niet zo zou zijn dat de film echt lijkt, dan zouden we er ook niet naar gaan kijken. Dus gaan we naar de film voor opwinding, verlichting en ontspanning omdat we ervan houden te geloven dat er iets is dat buiten ons is en die ons beroerd, of dat nu positief of negatief is. Dat is het doel en alles wat hiertoe aanzet is hierop gericht. En dat is precies wat we met de wereld doen. Het maken van onze droom heeft een specifiek doel. We willen dat mensen erop reageren, onszelf inbegrepen, alsof dit allemaal waar is. Ik zie iedereen dus buiten mij in de wereld, totaal vergetend dat het mijn film is. En niet alleen heb ik de film gemaakt, maar ik heb hem gemaakt om overal rondom mij zonde te zien, om overal boosdoeners te zien, behalve in mijzelf.

Van zodra we inzien dat oorzaak en gevolg nooit van elkaar gescheiden zijn geweest en ook nooit zijn, begrijpen we dat wat we buiten ons waarnemen slechts een beeld is die afkomstig is van een gedachte. Het belangrijkste punt hierbij die we niet uit het oog mogen verliezen is de achterliggende motivatie, waar we in de volgende les verder op ingaan – nl. dat we leren dat de lessen van het ego waar zijn, maar dat wij er verantwoordelijk voor zijn. Het ego leert ons dat we afgescheiden zijn van God, tot slachtoffer gemaakt en Hem vermoord hebben, wat tot ons individueel bestaan heeft geleid. Dit geloven we, maar dan wel dat iemand anders hiervoor verantwoordelijk is en niet wijzelf.
Om deze overweldigende film van ons leven te maken zijn we dus allemaal in grote moeilijkheden terecht gekomen met inderdaad een zeer hoge inzet, het kost ons Alles. We investeren enorm veel energie in deze film om tegemoet te komen aan het ultieme doel van het ego, nl. bewijzen dat de afscheiding werkelijk is, maar dat wij hier niet verantwoordelijk voor zijn. We vergeten dat wij de acteurs zijn met specifieke namen en filmrollen, net zoals we ook de schrijver, regisseur en acteur  zijn van het script.

Wanneer we ons zouden realiseren dat wij dit allemaal zelf bedacht hebben, dat wij, als regisseur de controle hebben over de film door de andere Regisseur buiten te sluiten, dan zouden we ineens herkennen dat al onze moeite en inspanningen voor niets waren omdat alles wat we gedaan hebben een verdediging was tegen de waarheid. In een passage waarmee we steeds vertrouwder zullen worden kunnen we lezen:

Maar wat als je inzag dat deze wereld een hallucinatie is? En wat als je werkelijk begreep dat jij haar hebt bedacht? Wat als je besefte dat degenen die erin lijken rond te lopen om te zondigen en te sterven, aan te vallen en te moorden en zichzelf te vernietigen, totaal onwerkelijk zijn? Zou je vertrouwen kunnen hebben in hetgeen je ziet, als je dit aanvaardde? En zou je het dan zien? (T. 20. VIII. 7:3-7)

Met andere woorden, de verdedigende doelstelling van de wereld wordt gehandhaafd door oorzaak en gevolg apart te houden, door te vergeten dat onze gedachten de oorzaak zijn en de wereld het gevolg.

En ander punt in verband met deze les: de manier waarop ik zie heeft niet alleen gevolgen voor mij. De grote illusie van de wereld is dat ik privé haatgedachten kan hebben zonder iemand anders ermee te raken. Maar wanneer het Zoonschap één is, heeft dit ook op alles een gevolg gezien gedachten verenigd zijn en denkgeesten verbonden. Deze gevolgen worden over het algemeen niet waargenomen, maar vormen reden om een film te maken zodat de gevolgen daar terug te vinden zijn. 

Daarom ook is ons schuldgevoel zo groot want diep in ons kennen we het gevolg van onze boosheid. Of we het nu zeggen of niet, fysiek, verbaal of via onze bewuste gedachten, het gevolg van boosheid zegt ons voortdurend dat God en Jezus het verkeerd hebben en dat wij gelijk hebben: de afscheiding is levend en wel en wij hebben de macht om de Hemel te vernietigen. Nogmaals dit is de bron van onze schuld en de reden waarom Jezus ons zegt om naar deze expressies van onze boosheid te kijken en, wat nog belangrijker is, naar hun onderliggende gedachten. Als we deze niet veranderen, zal er niets veranderen.

We keren terug naar het idee van éénheid:

(2:1-3) We beklemtonen vandaag opnieuw het feit dat denkgeesten verbonden zijn. In het begin is dit idee zelden helemaal welkom, want het lijkt een enorm gevoel van verantwoordelijkheid met zich mee te brengen en kan zelfs beschouwd worden als een ‘inbreuk op je privacy’. Toch is het een feit dat er geen privé-gedachten bestaan.

In de droom zijn er zeker eigen gedachten. We hebben allemaal de illusie dat wij ze hebben. We denken bijvoorbeeld: ‘Godzijdank heb ik dat niet gezegd, zo weet mijn vriend niet wat ik echt denk. Op bewust niveau zal die persoon dat niet weten, maar herinner je, we maken allemaal deel uit van eenzelfde denkgeest en op dat niveau worden de angst en schuld van de ander versterkt door onze gedachten, net zoals dat bij ons het geval is. Daarom, het is niet omdat, binnen onze droom, op individueel niveau het gevolg van onze gedachten niet onmiddellijk zichtbaar is, in de grotere denkgeest, waarin we allemaal eenzelfde gevolg zijn, hebben gedachten een enorme kracht en versterken zij het denksysteem van het ego. Ze herinneren er iedereen aan dat het ego levend en wel is en dat Jezus niet weet waar hij het over heeft.


(wordt vervolgd)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten