Les 62 – Vergeving is mijn functie als het licht van de wereld

In deze les en de volgende les wordt het thema over het vervangen van het ego-zelfbeeld door de visie van Jezus verdergezet. De betekenis van onze functie als het licht van de wereld is hetzelfde als zeggen dat het onze functie is om te vergeven. We weten inmiddels dat vergeving niet een proces is dat plaatsvindt tussen twee mensen, maar in onze denkgeest. Het is niet zo dat ik jou vergeef, maar dat ik de projectie vergeef van mijn zelfconcept van schuld dat ik op jou geplaatst had. Want dat is het enige wat ik kan vergeven omdat alles wat ik in de wereld waarneem een projectie is van deze schuld. 

(1) Jouw vergeving zal de wereld van duisternis voeren naar het licht. Jouw vergeving laat je het licht herkennen waarin jij ziet. Vergeving is de demonstratie dat jij het licht van de wereld bent. Via jouw vergeving keert de waarheid over jezelf in je herinnering terug. Daarom ligt jouw verlossing in je vergeving.

En opnieuw wordt de nadruk gelegd om de duisternis naar het licht te brengen. We ‘herkennen het licht waarin we zien’ omdat vergeving de sluiers van de duisternis die onze visie verhinderen, wegneemt. Vergeving doet niets met het licht zelf, maar neemt de blokkade weg die het licht verborgen houdt. En eens dat gebeurd is blijft enkel het licht in ons bewustzijn.

Zoals we al zovele keren gezien hebben gaat het bij Een Cursus in Wonderen niet over het licht en de waarheid. De focus van deze cursus ligt op het herkennen van de duisternis met hulp van Jezus of de Heilige Geest. We worden dus niet verlost voor het licht maar van de duisternis.

(2:1-2) Illusies over jezelf en de wereld zijn een en hetzelfde. Daarom is alle vergeving een geschenk aan jezelf.

Dit berust op het principe dat we eerder al gezien hebben: ideeën verlaten hun bron niet. De wereld is niets meer dan een idee die wij gemaakt hebben en die we vanuit onze denkgeest hebben geprojecteerd. Daarom zegt Jezus ons dat welke illusie ook we over iemand vasthouden illusies zijn die we over onszelf vasthouden omdat ideeën hun bron niet verlaten. Vergeving is dus niet een gave die we aan een ander persoon geven. Het is een gave die we aan onszelf geven.

(2:3) Je doel is te ontdekken wie jij bent, omdat jij je Identiteit verloochend hebt door de schepping en haar Schepper aan te vallen.

We kozen ervoor om te vergeten Wie we zijn als Christus en één met onze Bron. In plaats hiervan gaven we er de voorkeur aan om onszelf als individuen te zien, afgescheiden van de perfecte Eenheid. Dat gaf het ontstaan aan het egodenksysteem. Daarom is correctie in de denkgeest nodig en:.

Het is niet jouw taak op zoek te gaan naar liefde, maar enkel in jezelf alle hindernissen te zoeken die jij ertegen opgeworpen hebt en die te vinden. Het is niet nodig te zoeken naar wat waar is, maar wel naar wat onwaar is. (T. 16. IV. 6:1-2)

(2:4-5) Nu leer jij hoe je je de waarheid weer kunt herinneren. Want deze aanval moet door vergeving worden vervangen, zodat gedachten van leven in de plaats kunnen komen van gedachten van dood.

Vooraleer we onze aanvalsgedachten ongedaan kunnen maken moeten we eerst herkennen en accepteren dat we ze hebben. Vergeving heeft geen zin wanneer we ons niet eerst gewaar zijn van wat er vergeven en ongedaan moet gemaakt worden.

(3:1) Vergeet niet dat je bij elke aanval een beroep doet op je eigen zwakheid, terwijl je telkens als je vergeeft een beroep doet op de kracht van Christus in jou.

Dit thema, dat al eerder werd aangehaald, staat centraal in Een Cursus in Wonderen: we kiezen altijd tussen onze zwakte en de kracht van Christus. (T. 31. VIII. 2:3) Daarom verzwakt aanval ons terwijl vergeving ons werkelijk krachtig en vrij maakt.

(3:2-4) Begin je dan niet te begrijpen wat vergeving jou brengen zal? Ze zal elk gevoel van zwakte, spanning en vermoeidheid uit je denkgeest verdrijven. Ze zal alle angst en schuld en pijn wegnemen.

Met andere woorden, vergeving betekent het einde van alle lijden. Wanneer je dit leest zou het duidelijk moeten zijn dat Jezus hier niet spreekt over iets uiterlijks. De bron van alle zwakte, spanning, vermoeidheid, angst, schuld en lijden is in onze denkgeest. Daarom moet het ook in de denkgeest ongedaan gemaakt worden. De wereld zoekt altijd om deze negatieve ervaringen te verwijderen door iets wat uiterlijk is te veranderen. Misschien dat dit tijdelijk iets verhelpt, maar nooit op lange termijn omdat de werkelijke oorzaak van het lijden in ons denken niet ongedaan is gemaakt.

Dit idee over het geschenk van vergeving komt hier voor het eerst voor, maar komt later nog terug. Het is de oproep van Jezus om ons beter te voelen en om zonder pijn en verdriet te zijn.

(3:5) Ze zal je opnieuw bewust maken van de onkwetsbaarheid en kracht die God Zijn Zoon geschonken heeft.

Alles in Een Cursus in Wonderen heeft te maken met gewaarzijn, met een mentale toestand. Het gewaarzijn van de onkwetsbaarheid en kracht van Christus die God gegeven heeft wanneer Hij ons geschapen heeft is in onze denkgeesten. Het probleem is dat wij deze kracht bedekt hebben met een sluier van schuld en aanval die verwijderd moet worden om de ware kracht van de Zoon van God toe te staan te schijnen.

(4) Laten we deze dag zowel van harte beginnen als eindigen met het oefenen van het idee van vandaag en het zo vaak mogelijk de hele dag door gebruiken. Het zal helpen deze dag voor jou zo gelukkig te maken als God wil dat jij bent. En het zal hen die in je omgeving zijn, alsook hen die in tijd en ruimte ver weg lijken, helpen dit geluk met jou te delen.

De tekst leert ons hoe we een gelukkige leerling kunnen zijn (T. 14. II) door onze bereidwilligheid om de dagelijkse vergevingslessen te leren. Gezien dit proces plaatsvindt in onze denkgeest, de dimensie voorbij tijd en ruimte, waar alle onze broeders kunnen gevonden worden, versterkt ons leren het leren van iedereen. In de tekst lezen we :

Hij brengt het licht der waarheid in de duisternis en laat het over jou schijnen. En terwijl het straalt zien jouw broeders het en, beseffend dat dit licht niet iets is wat jij hebt gemaakt, zien zij meer in jou dan jij ziet. Zij zullen de gelukkige leerlingen zijn van de les die dit licht hun brengt, want die onderwijst aan hen bevrijding van niets en van al de werken van het niets. De zware ketenen die hen aan wanhoop lijken te kluisteren zien zij niet als niets, tot jij het licht tot hen brengt. … En jij zult het samen met hen zien. Doordat jij aan hen vreugde en bevrijding onderwezen hebt, zullen zij jouw leraren worden in bevrijding en vreugde. (T. 14. II. 4:3-6, 8-9)

(5) Zeg vandaag zo vaak je kunt tegen jezelf – en doe daarbij als dat kan je ogen dicht:

Vergeving is mijn functie als het licht van de wereld.
Ik zal mijn functie vervullen, opdat ik gelukkig ben.

Neem dan een minuut of twee om na te denken over je functie en over het geluk en de bevrijding die ze je brengen zal. Laat verwante gedachten ongehinderd opkomen, want je hart zal deze woorden herkennen en in je denkgeest huist het besef dat ze waar zijn. Mocht je aandacht afdwalen, herhaal dan het idee en voeg eraan toe:

Ik wil dit in gedachten houden want ik wil gelukkig zijn.

Gelukkig zijn is de motivatie voor ons leren. We worden op een rustige, liefdevolle manier geleerd dat de enige manier om gelukkig te zijn is om door vergeving onze schuld te verwijderen.