Les 33 ~ Er is een andere manier om naar de wereld kijken.

(1:1) Het idee van vandaag is een poging in te zien dat je een omslag kunt bewerkstelligen in jouw waarneming van de wereld, zowel in haar uiterlijk als haar innerlijk aspect.

We kunnen de waarneming veranderen omdat er iets in onze denkgeest is waartoe we ons kunnen wenden. Dat ‘iets’ is de keuzemaker; het enige ‘iets’ in onze droom waarmee we een juiste keuze kunnen maken. Het is dus niet onze uiterlijke waarneming die veranderd moeten worden, maar de innerlijke waarneming van onszelf: zijn we kinderen van God of van het ego; is onze werkelijkheid de onveranderlijke Eénheid van Christus of is het de veranderlijke individualiteit van de afscheiding; is onze leraar de Heilige Geest of is dit het ego? Met andere woorden, deze andere manier om naar de wereld te kijken begint in onze denkgeest aan de hand van onze keuze door welke ogen we willen kijken: visie (van de Heilige Geest) of oordeel (door het ego).

(1:2–2:2) Aan de toepassing ‘s morgens en ‘s avonds dient een volle vijf minuten te worden besteed. Herhaal in deze oefenperioden het idee zo vaak als je prettig vindt, hoewel een beoefening zonder haast essentieel blijft. Wissel het onderzoeken van je uiterlijke en innerlijke waarneming af, maar zonder dat je de overgang als abrupt ervaart.

Kijk gewoon ongedwongen rond in de wereld die jij als buiten jezelf waarneemt, sluit dan je ogen en bezie je innerlijke gedachten met dezelfde ongedwongenheid. Probeer tegenover beide evenveel afstand te bewaren en deze onthechte houding te handhaven wanneer je het idee in de loop van de dag herhaalt.

Jezus doet hier wat we al eerder hebben gezien. Hij benoemt een hoofdthema maar wijdt er hier niet verder uit al wordt het later opnieuw opgepakt. Zo is ‘Ik ben niet het slachtoffer van de wereld die ik zie’ een taaie gedachte, maar wordt deze in die les maar kort behandeld. ‘Ik voel nooit onvrede voor de reden die ik denk’ werd in de les zelf ook niet te uitgebreid besproken, maar het idee komt wel weer terug. Ook hier introduceert Jezus heel enkel de gedachte dat er een andere manier is om naar de wereld te kijken en richt zich dan op de gelijkheid van onze innerlijke gedachten en de wereld die we uiterlijk waarnemen. Deze waarheid is echter wel de basis voor de andere manier om naar de wereld te kijken.

Ik wil hier ook de aandacht vestigen op een ander veelbetekenend thema dat in de volgende alinea’s naar voorgebracht wordt en dat keer op keer weer naar voren komt in deze lessen, namelijk het idee van de les gedurende de hele dag toe te passen wanneer we enige vorm van leed ervaren:

(3-4) De korte oefenperioden moeten zo talrijk mogelijk zijn. Ook moet je het idee van vandaag onmiddellijk specifiek toepassen zodra zich een situatie voordoet die je in de verleiding brengt verstoord te raken. Zeg bij zulke toepassingen:

Er is een andere manier om hiernaar te kijken.

Denk eraan het idee van vandaag meteen toe te passen zodra je je bewust bent dat iets jou van je stuk brengt. Het kan nodig zijn om een minuut of zo rustig te gaan zitten en het idee verscheidene malen bij jezelf te herhalen. Het zal bij deze vorm van toepassing waarschijnlijk helpen je ogen te sluiten.

De oefeningen zijn praktisch en behulpzaam. Jezus geeft hier geen metafysische principes die een hoge intelligentie vereisen, maar traint ons erin om gedurende de dag heel alert te worden. Van zodra we verdrietig zijn, van streek, boos, angstig of schuldig dat we ons dan vlug tot hem wenden en ‘Help!’ zeggen. En al weten we niet wat we anders moeten zeggen, we erkennen hierdoor op zijn minst dat er een andere gedachte in onze denkgeest is. En ook al kiezen we op dat moment niet voor die leraar, we weten tenminste dat hij er is.

De kwestie is om er een gewoonte van te maken dat wanneer je herkent dat je je afgescheiden voelt van iets of iemand, je weet dat dat gevoel afkomstig is van je ego. Je hoeft nog niet verder te gaan. 

Het ego is er gek op om zich over te geven aan gedachten van slachtofferschap: ze te rechtvaardigen en te versterken, bondgenoten te vinden die het eens zijn met deze verkeerde waarnemingen.

Van zodra een gevoel van slachtofferschap opkomt, probeer dan aan deze les te denken, wat de les van de dag ook mag zijn; het maakt echt niet uit welke want de inhoud ervan is bij allemaal hetzelfde.
Ga zo snel mogelijk met deze les aan de slag wanneer jij jezelf op een gevoel van slachtofferschap betrapt en zeg: ‘Ik kan hier op een andere manier naar kijken’ Wanneer je niets anders kan doen dan hou je op zijn minst de deur open door jezelf eraan te herinneren dat er een ander denksysteem is of een andere leraar waarvoor je kan kiezen, maar omdat je angstig bent zal jij je eerder ellendig voelen en denken dat je gelijk hebt, in plaats van dat je verkeerd bent en gelukkig (T. 29. VII. 1:9). Je bent echter eerlijk geweest over wat er gaande is en dit is een immens behulpzaam deel in het leren vergeven. De volgende les zet deze manier van denken verder.