De metafysica van de afscheiding - dag 4 - de keuzemaker

In zijn cursus heeft Jezus het over ‘jij’.  Hiermee bedoelt hij het deel in onze geest dat een keuze moet maken. Wie het werk van Kenneth Wapnick een beetje volgt hoort hem regelmatig gebruik maken van de term ‘keuzemaker’. Dit is een term die slechts een keer voorkomt in de Cursus en dan wel in het Handboek voor leraren.

‘Keuzemaker’ vind ik een vrij makkelijke term zeker als je weet dat met keuzemaker de Zoon van God bedoeld wordt die altijd de mogelijkheid heeft tot kiezen tussen ofwel het ego ofwel de Heilige Geest. Het mag duidelijk zijn dat het makkelijker is dit begrip samen te vatten in een woord in plaats van telkens te herhalen dat het de Zoon van God is die altijd de mogelijkheid heeft om te kiezen tussen ofwel het ego of de Heilige Geest – al mag een dergelijke herhaling in het begin wel bevorderlijk zijn voor het vormen van een goede basis voor deze nieuwe manier van denken.

De keuzemaker of de Zoon van God heeft in de Cursus twee identiteiten:

-          - De Zoon van God of Christus, onze ware Identiteit;

-          - Of de Zoon van God die droomt dat Hij afgescheiden is van Zijn Bron.

Het doel van de Cursus is natuurlijk dat wij laatstgenoemde identiteit loslaten en opnieuw helemaal opgaan in de werkelijke Identiteit als Christus.

Voor ‘geest’ hebben de vertalers voor de Nederlandstalige uitgave van Een Cursus in Wonderen gekozen voor een nieuw woord, nl. ‘denkgeest’. Waarom zij dit gedaan hebben leg ik hier niet uit omdat dit na te lezen is achterin het boek op blz. 105 van het Aanhangsel.

Deze denkgeest bestaat uit drie essentiële delen:

-          - Dat deel van de denkgeest die de gedachte bevat dat de afscheiding is gebeurd en het denksysteem van het onjuist gerichte denken vormt.

-          - Het deel van de denkgeest die de gedachte bevat dat de afscheiding nooit heeft plaatsgevonden en het denksysteem van het juist gerichte denken vormt. Dit wordt in de Cursus ook omschreven als het ‘Verzoeningsprincipe’ wat dus gelijk staat voor ‘de afscheiding is nooit gebeurd’.

-          - En tenslotte is er het gedeelte van de denkgeest die een keuze moet maken tussen een van deze twee denksystemen of de keuzemaker.

En er moet een keuze gemaakt worden. Wij moeten kiezen en doen dat ook voortdurend. We kiezen of voor het denksysteem van het ego, voor het denksysteem van angst met al zijn verschillende vormen. Of voor het denksysteem van de Heilige Geest waarin elke vorm de Goddelijke vonk bevat.

Dit is een heel interessant gegeven in ons verhaal van de afscheiding omdat het ego hier geconfronteerd wordt met een echte bedreiging wanneer de Zoon zich realiseert dat hij kan kiezen voor een ander denksysteem dat geleid wordt door liefde en zich hierdoor bewust wordt dat er niets aan de hand is, dat Hij alleen maar droomt en dat Hij door een andere keuze te maken weer wakker wordt.

Het ego moet dus op een of andere manier de Zoon ervan overtuigen dat hij voor het ego kiest i.p.v. de Heilige Geest. Dit simpele gegeven is in feite datgene wat we in gedachten moeten houden. Telkens we een conflict ervaren dan hebben we een keuze gemaakt voor het ego. Voelen we ons gedragen door liefde dan is het duidelijk welke keuze we dan gemaakt hebben.

Morgen weer meer.

(illustraties zijn eigen creaties)