Dag 20 - voorproefje

Tot zover deze theorie van het ontstaan van de wereld, van het ontstaan van dat wat we kennen als de kosmos.

Het is best mogelijk dat deze theorie ongeloofwaardig overkomt. Toen ik dit voor eerst hoorde had ik het er ook moeilijk mee. Ik kon vooral niet bij het gegeven dat we God zouden gedood hebben. En dat kan ik nog steeds niet geloven omdat ik altijd het gevoel gehad heb dat er nog een verbinding is.

God heb ik lange tijd gezien als de oude man met de witte baard en lang gewaad - misschien zit het schilderij van Michelangelo hier voor iets tussen - gelukkig is dit beeld in de loop der jaren vervaagd en stel ik mij God nu voor als een Wezen van Liefde. Een Liefde waar ik mij geen beeld kan van maken en ook niet wil maken omdat dit beeld teniet zou doen aan deze Allesomvattendheid. Ik ben dan ook niet zo visueel ingesteld en ben eerder een gevoelsmens. En het gevoel van die Liefde wordt steeds sterker. Dit gevoel uit zich in blijheid, dank, vreugde, rust, harmonie, noem maar op en godzijdank breidt dit zich steeds verder uit. 

Maar de rest van deze metafysica klinkt mij steeds logischer in de oren. Het principe ‘ideeën verlaten hun bron niet’ viel mij na enige tijd werken met Een Cursus in Wonderen op. Dit principe wordt tig keer herhaald en is volgens mij het meest belangrijke nieuwe principe waarmee we in onze huidige tijd kennis mee maken. De diepgang van dit principe is zo bijzonder. Het verklaart waarom we dat gevoel blijven houden, we ons de vraag blijven stellen dat
er toch meer moet zijn dan dat wat we hier kennen. Het is dat gevoel dat blijft trekken om terug te keren en het is dit principe dat mijns inziens terug te vinden is in onze hele geschiedenis te beginnen bij de oerknal, de Big Bang.

Daar zal het de volgende dagen in deze blog over gaan. Over de geschiedenis van het ontstaan van de kosmos en dat ondersteund door wetenschappelijke bewijzen. De onderbouwing dus van de metafysica die je de vorige dagen kon lezen. Over hoe deze, en dus onze, geschiedenis niet zomaar een opsomming is van toevallige gebeurtenissen, maar een duidelijk gevolg is van voortdurende keuzes die gemaakt zijn tussen de twee verschillende denksystemen die we in onze denkgeest kennen.

Ik weet nog niet over hoeveel dagen het verhaal van de geschiedenis zich zal spreiden, daar komen we van zelf wel achter. 

Morgen maak ik er in ieder geval een begin mee.

Fijne dag en tot morgen.

Liefs. Annemie